1. Ὁ ἀνεπανάληπτος θρυλικὸς γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀπὸ τὴν πρωίαντῆς28ης Αὐγούστου2010 ἀνήκει εἰς τὴν θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν.

    2. Ἐν συντομίᾳ κατωτέρω ἀναφέρομεν, ὑπὸ μορφὴν τηλεγραφημάτων, μερικὲς πτυχὲς τῆς προσωπικότητος καὶ τῶν ἐνεργειῶν τοῦμεγίστου ἐθνικοῦκαὶ θρησκευτικοῦ Ἑλληνοςτῆςτελευταίας ἑκατονταετίας.

    3. Παραθεωρὼν τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, τὶς καταχθόνιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὶς παραταξιακὲς ὀργανώσεις «ἀετονύχηδων», «πατριαρχῶν»τῆς διαπλοκῆς καὶ ἀνωμάλων, ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἐφήρμοζεμὲ ἀκρίβειαντὸ τοῦ Θεανθρώπου: «...ἐγὼ παρρησίᾳ ἐλάλησα τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντοτε οἱ  Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν» (Ἰωάν. 18, 20).

    4. Μὴ φοβούμενος οὔτε βασιλεῖες, οὔτε δικτατορίες, οὔτετοὺςλίαν ἐπικινδύνουςεἰς τὰ παρασκήνια δρῶντας«κοινοβουλευτικῶνκαθεστώτων», οὔτεκαὶ αὐτοὺςτοὺς Βουλγάρους ἤ Γερμανοὺς κατακτητές, γνωρίζων ὅτιδιατρέχει μέγιστον κίνδυνον ὄχι μόνον ἡφήμη του ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδία ἡ ζωή του, δὲν ἐπτοεῖτο. Δὲν ἐχρησιμοποίει τὴν ξυλίνην γλῶσσαν τῆς διπλωματίας καὶ τῆς πολιτικῆς, ἀλλά, μιμούμενος τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Πρόδρομον, τὸν ἱερὸν Χρυσόστομον καὶ ἄλλους θαρραλέους μάρτυρες καὶ ἁγίους τῆς Πίστεως μας, ἐχρησιμοποίειπάντοτε τὴν γλῶσσαν τῆς ἀληθείας, ἔλεγε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά των καὶποτὲ δὲν εἶπε ψέμματαεἰς τὰ πνευματικά του παιδιὰ καὶ τὸν ἀπὸ τοὺς πάντας καταπροδομένον ἑλληνικὸν λαὸν.

    5. Εἰςτὸν ἀνεπανάληπτον θρυλικὸν γέροντα Αὐγουστῖνον εἶχε ἐφαρμογὴντὸ Παύλειον: «...κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶδίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασις μου ἡ καθ’ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. τὶς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τὶς σκανδαλίζεται καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι(θλίβομαι, καίομαι);» (Β΄Κορ. 11, 26-29). Εἰς τὸν Αὐγουστῖνον εὕρισκεν ἐπίσης ἐφαρμογὴντό: «...μᾶλλον ἑλόμενοςσυγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν...» (Ἑβρ11, 25).

    6. ὉπατὴρΑὐγουστῖνος δὲν ἦτο«καλοπερασάκιας», ὅπως, δυστυχῶς, οἱπερισσότεροι τῶν σημερινῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ  ἠγωνίζετο νὰ διδάσκῃ διὰ τοῦ παραδείγματοςτῆς ζωῆς του. Ἐζησετὰ περισσότερα ἔτητῆς ζωῆς του, πρὶνγίνῃ Μητροπολίτης Φλωρίνης, ἀσκητικώτατα εἰς τὸ γεμᾶτον ὑγρασία, ἀνήλιον, ἄνευ παραθύρων ὑπόγειον τῆς ὁδοῦ Χριστοκοπίδου 12 εἰςτὴν συνοικίατοῦ Ψυρῆτῶν Ἀθηνῶνκαὶ ἀλλαχοῦ. Ἐνήστευεν αὐστηρότατα καὶ ἠργάζετο ἀπὸ5ης πρωινῆς μέχρι καὶ τὰς μεταμεσονυκτίους ὥρας ἀκαμάτως, σκεπτόμενος διὰ τὴν καλυτέραν λειτουργίαντῶν πολλῶν ὑπ’αὐτοῦ δημιουργηθέντων φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων, ὡς π.χ. Ὀρφανοτροφείων, Γηροκομείων, Οἰκοτροφείων, καθὼς καὶδιὰ τὴν παροχὴν βοηθείας εἰς πολυτέκνουςοἰκογενείας καὶ ἐν γένει δεινοπαθοῦντας συναθρώπουςμας.

    7. Ἐκπολίτισεμέχρι καὶ ἀθιγγάνους καὶ τοὺς μετέτρεψεν εἰς πρότυπα τάξεως, πειθαρχίαςκαὶκαθαριότητος.

    Διέθετε τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὸν μισθόν του πρὸς τοῦτο.

    8. Ἐμελέτα συνεχῶς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τοὺς Πατέρας διὰ νὰ συντάσσῃ δεκάδες χιλιάδες συγκλονιστικῶν ὁμιλιῶν καὶ ἄρθρων καὶνὰ γράψῃ100 περίπου σπουδαῖα βιβλία.

    9. Δὲν παρεσύρετο εἰς σατανικὲς ψευδαισθήσεις, ὅτι μὲ χαϊδευτικὰ κηρύγματα, ἄρθρα καὶ σαγηνευτικὲς φλογέρες θὰ ἐξευμένιζε τοὺς αἱμοδιψεῖς λύκους, ἀλλὰ πάντοτε ἥρπαζε τὶς σφενδόνες καὶ ἠγωνίζετο παντοιοτρόπως, διὰ νὰ κατατροπώνῃτοὺς βαρεῖςλύκους...

    10. Θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς νὰ ἰσχυρισθῆ, χωρὶς ὑπερβολήν, ὅτικανεὶς ἄλλος κληρικὸς δὲν ὑπέστητόσον ἄδικον ἐξευτελισμὸν καὶ διασυρμὸνκαὶτόσους κατατρεγμούς. Τὸ «Τάγμα Φωστίνη», ἡ μεγάλη αὐτὴ πληγὴτῆς Ἐκκλησίας,  ἔφθασε μέχρι τοῦ σημείου νὰ διασύρῃ τὸν πατέρα Αὐγουστῖνον μὲ τὴν συκοφαντίαν, ὅτι οἱ γονεῖς του ἦσαν συφιλιδικοί ! ...

    11. Ὅμως ὁ Θεὸς διέψευσεν ὅλους τοὺς ἐπαισχύντους διῶκτες καὶ διαβολεῖςτοῦπατρὸςΑὐγουστίνου, ποὺ προέρχονταν ἀπὸ τὴν πολιτικήν, γενικώτερα τὴν κοσμικήν, ἀλλὰ καὶτὴν θρησκευτικὴν ἡγεσίαν. Ὅλοιοἱδιῶκτες τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἀπέρχονται ἀπ’αὐτὸν τὸν κόσμονκακοὶκακῶς, ἐνῷτὸν ἀσκητήν, γεναῖον στρατιώτηνκαὶ ἀνιδιοτελῆ ἀγωνιστὴντῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, τὸν θρυλικὸν Αὐγουστῖνον τὸν ἠξίωσεν ὁ δίκαιος Θεὸς νὰ γίνῃ ὑπεραιωνόβιοςκαὶ νὰ ἀπέλθῃ πλήρης ἡμερῶν ἐν ἡρεμία τὴν28ην Αὐγούστου 2010.

    12. Πολλοὶ οἱ σατανικοὶ καὶἀπερίγραπτοικατατρεγμοὶ τοῦ πατρὸςΑὐγουστίνου ἀπὸ τὶς διάφορες πολιτικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἡγεσίες. Καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς κατατρεγμοὺς ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἀντιμετώπισε μὲ ἀκακία μικροῦ παιδιοῦ-ἦτο πλήρωςἀμνησίκακος. Εἰς αὐτὸν βρῆκε ἐφαρμογὴ καὶ τοῦτο τὸΠαύλειον: «δοκῶγὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγεννήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύωμεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι τοῖς ἰδίοις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγεννήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι»(Α΄Κορ. 4, 9-13).

    13. Ὁπατὴρ Αὐγουστῖνος συνεχῶς ἀγωνιζόταν διὰτὴν ἠθικὴν κάθαρσιντῆς κοινωνίας, ἰδίως τῆς Ἐκκλησίας, καὶτὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν.Οἱ δὲ συνεχεῖς καὶ συστηματικοὶ ἀγῶνες του συνένωναν ἐναντίον του  ὅλουςτοὺςπονηροὺςκαὶγόητες, «ἀετονύχηδες» καὶ«πατριάρχες» τῆςδιαπλοκῆς, οἱ ὁποῖοιἀδιακόπτωςἐμηχανεύοντο τρόπους ἐξοντώσεωςτου. Ἀλλὰ ὁ δίκαιος Θεὸς ἐρρύετο(ἔσωζε) τὸν ἅγιον αὐτὸν κληρικὸν ἀπὸ τὰ βέλη τοῦ Πονηροῦ.

    14. ὉπατὴρΑὐγουστῖνοςἐπίστευενἀπολύτωςεἰςτὸνΧριστὸνκαὶὄχιεἰςτὸνχρυσόν. ΚαὶἔζηδιὰτὴνἘκκλησίανκαὶ ὄχι ἀπὸτὴνἘκκλησίαν.

    15. Ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνοςοὐδέποτεἀγάπησενκοσμικὴνδόξαν καὶ κοσμικὲς τιμές, ἀλλ’ ἐπεδίωκε τὸ οὐράνιον στεφάνι, συμφώνως πάλιν πρὸς τὸ Παύλειον: «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὅν ἀνταποδώσει μοὶ ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ» (Β΄Τιμ. 4, 7-8).

    16. Παρ’ ὅλον ποὺ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος δὲν ἐπεδίωκε δόξες καὶ τιμὲς εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον, ἡμεῖς ἐθεωρήσαμε καθῆκον μας νὰ τὸν τιμήσωμετὴν23ηνἸανουαρίου2008 κατὰ μίαν πολιτιστικήν μας ἐκδήλωσιν. Ἀναλυτικῶς περὶ τούτου ἀναφέρομεν εἰς τοὺς σχετικοὺς λόγους βραβεύσεων ἠρώων καρτερίας, ἀρετῆς, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, διὰ νὰ δημιουργῶνται πρότυπα διὰ τὰς ἐπερχομένας γενεὰς καὶ νὰ μὴ βασιλεύουν καὶ ἐπιπλέουν μόνον οἱ φαῦλοι καὶ ἀνάξιοι καθὼς καὶ εἰς τοὺς εἰδικοὺς λόγους βραβεύσεως του. Σχετικῶς ἐδημοσιεύσαμεν εἰς τὴν«Φωτεινὴ Γραμμή», τεῦχος37, Ὀκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος2009, σελ. 118-126 καὶ ἀναρτἠθηκαν καὶ εἰς τὴν ἱστοσελίδα μαςwww.fotgrammi.gr ὑπὸ τὸν τίτλονΠνευματικές Δραστηριότητες- Τιμητικές Διακρίσεις.

    17. Ἡσχετικὴ ἀναμνηστικὴ πλακέτα ἀναφέρει:

Ο ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

ΚΑΙ

ΤΟ «ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ»

ΑΠΟΝΕΜΟΥΝ

ΜΕΤΑ ΒΑΘΥΤΑΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΝ

ΕΙΣ ΤΟΝ

ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΝ  ΙΔΑΝΙΚΟΝ  ΕΡΓΑΤΗΝ ΤΟΥ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ

ΠΡΩΗΝ  ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΑ  ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ

 ΔΙΑ

ΤΟ  ΜΕΓΙΣΤΟΝ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ,  ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ  ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΝ  ΑΥΤΟΥ  ΕΡΓΟΝ

ΚΑΙ

ΔΙΑ  ΤΟΥΣ  ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ  ΑΓΩΝΑΣ  ΤΟΥ

ΥΠΕΡ  ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΚΑΙ  ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ  ΚΑΙ  ΔΙΑ  ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΝ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΝΤΩΝ  ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ  ΜΑΣ

ΕΞ  ΑΙΤΙΑΣ  ΤΩΝ  ΟΠΟΙΩΝ  ΕΔΙΩΚΕΤΟ, ΔΙΕΣΥΡΕΤΟ  ΚΑΙ  ΚΑΤΕΤΡΕΧΕΤΟ

ΩΣ

ΕΤΕΡΟΣ  ΙΕΡΟΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

ΕΝ  ΑΘΗΝΑΙΣ  ΤΗ 23Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2008.

    18. Ὅπως ἀναφέρομε καὶεἰςτὴν σελίδα 124 τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», τεῦχος37, ἀφελεῖς ὄντες, εἴχαμε προτείνει ἐπίσης(χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζει ἐκεῖνος) πρὸ20ετίας καὶεἰςτὴνἈκαδημίαν Ἀθηνῶννὰ βραβεύσῃτὸ κολοσσιαῖον κοινωνικὸν καὶ ἐθνικὸν ἔργον τοῦσπουδαίου αὐτοῦ ἐργάτου τῆς Ἐκκλησίας. Διαθέσαμε δὲτότε 10.000.000 δραχμὰςγιὰ τὸ κοινωνικόν του ἔργον. Ἀλλὰ ἡ ἐν λόγῳπρότασίς μας πρὸς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶνδὲν ἐκαρποφόρησε διὰεὐνοήτους λόγους ...

    19. Ἤδη ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀσάλευτον ἐν οὐρανοῖς βασιλείαν τοῦ Θεοῦμαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους καὶ  θὰπρεσβεύῃ ὑπὲρ ὅλων, φίλων καὶ ἐχθρῶν του.

    20. Ἄςτὸν παρακαλέσωμε ὅλοιθερμῶς νὰ μεσιτεύσῃ ὑπὲρ σωτηρίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆςδόξης τῆς Ἐκκλησίας.

    21. Ἄςπαρακαλέσωμε ἐπίσηςνὰ μεσιτεύῃγιὰ τὸν καθένα μας, ὥστενὰ ἔχωμε πνευματικὴν ἀνάνηψιν, μετάνοιαν καὶ πρόοδον πρὸς τὸ καλὸν, διὰ νὰ τύχωμεν ἐλέους καὶ σωτηρίας.

    Γένοιτο!