Γνωστή μας οικογένεια από το Σίδνεϋ της Αυστραλίας μας έστειλε ένα δισέλιδο έντυπο του πνευματικού πατρός της ενορίας τους, που μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα το εμπνευσμένο περιεχόμενό του.
Πρόκειται για πνευματική, ομολογιακή, εξομολογητική, πατρική, εμπειρική κατάθεση του σεβαστού ιερέως Νικολάου Μαρκέτου, εφημερίου του ιερού ναού αγίας Αικατερίνης του Σίδνεϋ, με την συμπλήρωση 40 χρόνων ποιμαντικής διακονίας στο λαό του Θεού.
Επειδή το περιεχόμενό του εκφράζει φρόνημα και ήθος ευαγγελικό, αποστολικό, πατερικό και εκκλησιαστικό και είναι αφυπνιστικό για κληρικούς και λαϊκούς, το αναδημοσιεύουμε προς δόξαν Θεού και προς ψυχική ωφέλεια των αγαπητών αναγνωστών του περιοδικού.
Τεσσαράκοντα έτη ιερεύς
40 χρόνια, Απρίλιος 1969-Απρίλιος 2009 στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.
40 χρόνια πόνου, χαράς και δημιουργίας, σταυροαναστάσιμης πορείας.
40 χρόνια αιματόβρεκτα από αμαρτίες, λάθη, αστοχήματα.
40 χρόνια δακρύβρεκτα από τύψεις, πόνους, πόθους μετανοίας, διαπιστώσεις ανήμπορης ανάβασης.
40 χρόνια πέτρινα ντουβάρια, και όχι αχειροποίητους ναούς.
40 χρόνια κηρύγματα χωρίς σημεία, και φιλήματα χωρίς αγάπη.
40 χρόνια ξερόχορτα, μόνο λίγες δροσοσταλίδες.
Όμως 40 χρόνια πορεία μαζί του. Με τον ΧΡΙΣΤΟ.
Με τα αίματα δικά του, και τα δάκρυα δικά μου.
40 χρόνια κράτησα καθαρά τα χέρια μου, και προπάντων την ψυχή μου από εκδίκηση, συμφέροντα, αδιαφορία.
Δεν μίσησα ούτε τους εχθρούς του. Τους δικούς μου, ούτε που τους γνωρίζω.
Προσπάθησα με εικονικές φωνές και πολλά κρυφά και φανερά δάκρυα, να σωθώ και να σώσω.
Εκείνος γνωρίζει τ’ αποτελέσματα, εγώ δεν γνωρίζω τίποτα.
Πολλοί θαυμάζουν, απορώ γιατί. Εγώ βλέπω το χρέος, και τρέμω.
Ελπίζω όμως στην μεσίτρια των ανθρώπων, στην Κυρία Θεοτόκο, που είναι γεμάτη συμπόνια και ευσπλαχνία.
Είναι ο πρώτος θεωθείς άνθρωπος, και γνωρίζει τις παγίδες, και τα τεχνάσματα του εχθρού.
Κι όμως έμεινε αμόλυντη, άσπιλη, αγνή, επέτυχε την υπέρβαση, ΕΓΙΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ.
Γι’ αυτό σ’ ΑΥΤΗΝ ελπίζω και δεν θα με ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ.
Μέχρι την ώρα του θανάτου μου δεν θα με ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ποτέ. Την μακαρίζω και την ευχαριστώ.
Τέλος ευχαριστώ τον Θεό, που με αξίωσε, να τον υπηρετήσω, ΑΝΑΞΙΩΣ, 40 χρόνια.
Ευχαριστώ τον Θεό, που μας αξίωσε ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ, να κτίσουμε την Εκκλησία μας, το ναό της Αγίας Αικατερίνης.
Ευχαριστώ το Θεό, που με αξίωσε ν’ αφήσω άξιο ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ του έργου της ενορίας μας, τον π. Αθανάσιο.
Ο π. Αθανάσιος, ο οποίος από την αρχή αυτού του χρόνου, ΑΝΕΛΑΒΕ ΠΛΗΡΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, έχοντας περισσότερες δυνάμεις, γνώσεις, τάλαντα, όχι μόνο θα συνεχίσει το έργο της ενορίας μας, αλλά και θα το πολλαπλασιάσει.
Θερμώς παρακαλώ όλους να του συμπαρασταθείτε, με αγάπη, σεβασμό, ΥΠΟΜΟΝΗ.
Βεβαίως και εγώ, κοντά του και κοντά σας, ό,τι δύναμαι θα κάνω.
Του λόγου, ο π. Νικόλαος, όπως εξέτασα τον εαυτό μου, είδα όλες τις εντολές του Κυρίου τις παρέβηκα, όλες τις αμαρτίες τις έχω κάνει.
Δεν έχει σημασία, εάν ορισμένες, έχουν γίνει σε μικρότερο βαθμό, διότι δεν έχω καθόλου ελαφρυντικά, επειδή με έχει ευεργετήσει ο ΚΥΡΙΟΣ.
Εύχεσθε να με ελεήσει ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός.
Συγχωρέστε με και συγχωρεμένοι.
ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Ο ΑΘΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΣ
Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΚΕΤΟΣ
«Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ»
ΣΕΠΤ. ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ