Στο χιτώνιο ενός Αμερικανού στρατιώτη, ο οποίος έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης βρέθηκε ένα σημείωμα. Έγραφε·

  «Άκουσε, Θεέ μου.
  Επιθυμώ να σου πω φιλικά· Τί κάνεις; Τί γίνεσαι; Μου είπαν ότι δεν υπάρχεις και σαν ανόητος τους πίστεψα. Όμως χτες βράδυ, από το βάθος του κρατήρα μιας οβίδας είδα τον Ουρανό Σου, είδα το μεγαλείο Σου… και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν πει ψέματα! Τώρα που Σε γνώρισα, Σ’ αγαπώ τρομερά, Θεέ μου! Αυτό θέλω να το ξέρεις!
  Σε αναζήτησα παντού, ακόμη και μέσα στην δική μου καρδιά, στο σπίτι μου και στην οικογένειά μου. Στα εκπαιδευτήρια, στα Πανεπιστήμια και στα δικαστήρια. Στα βουλευτήρια και στα προεδρικά μέγαρα, στα αρχηγικά σπίτια και στα βουλευτικά γραφεία. Μα δε Σε βρήκα πουθενά.

  Θεέ μου, πού βρίσκεσαι; Πού κατοικείς; Συνεχίζω να Σε αναζητώ γύρω μου και μέσα μου. Και ένιωσα την παρουσία Σου και είδα την μορφή Σου και άκουσα τη φωνή Σου· «Είμαι δίπλα σου, είμαι κοντά σου! Άνοιξε μου την καρδιά σου. Θέλω να περάσω σ’ αυτήν, να στήσω το θρόνο μου και να την κάνω Βασίλειό μου…!».

  Ώ! Κύριε, έλα! Σε περιμένω.. Σε λαχταρώ…Θέλω να είμαι αιώνια μαζί Σου, για πάντα κοντά Σου…!

Γ. ΓΕΒΑΣΗΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΦΩΣ» ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ