«Πρόσθες αὐτοῖς κακά,

Κύριε, πρόσθες αὐτοῖς

κακά τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς»

(Ησ. 26,15)

(Ακολουθεί διάγγελμα της Εκκλησίας του Χριστού προς τους άρχοντες της γης, επ’ ευκαιρία της ξεχωριστής εορτής της γεννήσεώς του, το έτος 2020.)

Δεν απευθύνομαι σε σας για να σας εκλιπαρήσω ζητιανεύοντας την βοήθειά σας ή διεκδικώντας δικαιώματα. Δεν έχω ανάγκη από την βοήθειά σας την στηριγμένη πάνω στην ύλη. Όσο για τα δικαιώματα τα παίρνω κατ’ ευθείαν από τον Χριστό μέσα από τις Δύο Διαθήκες του.

Στο διάβα των αιώνων υπήρξατε άλλοτε σύμμαχοι και άλλοτε αντίπαλοί μου. Δεν επιζητώ την συμμαχία σας, γιατί πάντοτε υπήρξε επιζήμια. Όσον αφορά την αντιπαλότητά σας δεν πρόκειται να με συνθλίψει, μέσω πονηρών διωγμών. «Ο διωγμός είναι η πιο φυσική μου ατμόσφαιρα.» (Τατιάνα Γκορίτσεβα). Σαν Εκκλησία όμως δεν σας βλέπω σαν εχθρούς μου, αλλά σαν τέκνα μου. Σας αγαπώ άσχετα αν με μισείτε και με μάχεσθε.

Όταν ο Σατανάς πρόσφερε στον Νυμφίο μου τις βασιλείες της γης, ήταν σαν να εκήρυττε ότι είσθε οι αντιπρόσωποι του κακού πνεύματος πάνω στη γη. Όμως η εξουσία που σας δόθηκε δεν είναι παρά μια τιμωρία των ανθρώπων για την ανυπακοή τους προς τον Θεό. Η εξουσία σας είναι αναγκαία, γιατί υπάρχει η αμαρτία. Αν οι άνθρωποι ζούσαν σύμφωνα με τον θείο νόμο, δεν θα σας χρειάζονταν. Θα ήσασταν άχρηστοι. Ώσπου να έλθει η μέρα που θα βασιλεύσει ο Χριστός, είναι ανάγκη να υπάρχετε και να κυβερνάτε, να σας υπακούουν και να επιβάλλεσθε. Αλλά μη νιώθετε γι’ αυτό το γεγονός υπερηφάνεια. Μη φαντάζεσθε ότι βρίσκεσθε ψηλότερα από τους άλλους ανθρώπους και ότι αποτελείτε τους αληθινούς κυρίους της γης. Στην πραγματικότητα είστε εφήμεροι επόπτες ευμεταβλήτων νόμων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σας, οφείλετε να απολογείσθε στους ανθρώπους και μετά τον θάνατό σας στον Θεό. Αν είσθε καλοί, είσθε οι υπηρέτες και τα θύματα των υπηκόων σας· αν είσθε πονηροί, θα ζήσετε μέσα στον τρόμο και θα πεθάνετε μέσα στην ατιμία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, παρά τη φουσκωμένη σας οίηση και το επίπλαστο μεγαλείο σας, δεν είσθε παρά ομοιώματα ανθρώπων που παίζει στα χέρια της μία κλίκα ληστών και σας κρατά πάνω από τον λαό, όπως το σχοινί κρατά τον κρεμασμένο.

Κι όμως, παρ’ όλο το εύθραυστο και το τεχνητό της ισχύος σας, έχετε βαρυτάτη ευθύνη. Δεν ακούτε αρκετά την φωνή του λαού σας, δεν σκέπτεστε όσο πρέπει τη φτώχεια, τις δυσκολίες, τους κόπους, τις αγωνίες των ταπεινών ανθρώπων. Δεν είσθε ικανοί ν’ ακούσετε, μέσα στη νύχτα και τη μεγάλη σιωπή της, τα γογγητά, τους αναστεναγμούς και τις κατάρες που ανεβαίνουν προς σας. Συνθλίβετε και απομυζάτε την φτωχολογιά, ερεθίζετε και τους πιο υπομονητικούς, θέλετε να μαντρώσετε στα σχέδιά σας ακόμη και τους πιο μοναχικούς, στέλνετε στην σφαγή τους αθώους…

Για να νομιμοποιήσετε τη θυσία των μαζών, χρησιμοποιείτε προμηθευτές συνθημάτων και μύθων. Αλλά δεν ικανοποιούνται όλοι οι άνθρωποι με λόγια και χρήματα. Τα στομφώδη λόγια δεν είναι πάντοτε επιτυχή και ευπρόσδεκτα.

Είσθε συνήθως εξαίσιοι ηθοποιοί και γόητες. Γνωρίζετε να σκεπάζετε τις κηλίδες αίματος κάτω από την πορφύρα και τα νύχια του ορνέου, μέσα σε γάντια πολυτελείας. Όμως, πρώτοι είσθε τα θύματα της υποκρισίας σας. Διότι πιστεύετε πρώτοι αυτό που θέλετε να πιστέψουν οι όχλοι.

Ο Θεός ανέχεται και επιτρέπει να ασκείται η εξουσία σας, σαν ένα ατελές φάρμακο απέναντι στις άγριες ελλείψεις και ατέλειες των ανθρώπων. Αλλά δεν θα σας συγχωρήσει τα δάκρυα, το αίμα, το μίσος, την ένδεια, την αγωνία που πλημμυρίζουν το διάστημα της ισχύος σας. Θα πληρώσετε ακριβά και πληρώνετε ήδη από τώρα. Απ’ όλα τα αισθήματα που μου προκαλείτε, το πιο κυριαρχικό είναι ο οίκτος που τρέφω απέναντι σας. Η ψυχή σας υποφέρει, βασανίζεται, κολάζεται από τώρα.

Αληθινά, μου εμπνέετε μια απέραντη λύπη. Πρέπει να σας διδάξω το μεγάλο μάθημα, τη μεγάλη αλήθεια που όλοι την γνωρίζουν, αλλά όλοι την ξεχνούν: Δεν μπορεί να είναι κανείς ευτυχισμένος, παρά κάνοντας τους άλλους ευτυχισμένους.

Ευλογημένα Χριστούγεννα 2020!

Για την Εκκλησία του Χριστού ο γραμματεύς

ΤΖΟΒΑΝΝΙ ΠΑΠΙΝΙ

Υ.Γ. Επειδή υπάρχει μία ανεπανάληπτη στειρότης ευγενών λόγων από πλευράς αρχόντων στις μέρες μας, μέρες εθνικής πτωχείας, για να μη μείνει ο λαός απόλυτα διψασμένος παρουσιάσαμε μία επίκαιρη εκφώνηση διαγγέλματος προς όλους τους ηγέτες της υδρογείου από έναν καθ’ όλα αρμόδιο ηγέτη του πνεύματος. Τον Τζοβάννι Παπίνι, γνωστό και μεγάλο συγγραφέα.

Έτσι στο προηγηθέν «διάγγελμα», εμφανίζεται με μία γλώσσα προφητική, μία γλώσσα καμωμένη από τους χυμούς του Αγίου Πνεύματος. Οι φράσεις που απλώνει στον λόγο του, αποτελούν ένα μαστίγιο για τις ψυχές. Συγκλονίζουν, ματώνουν, καλούν σε μετάνοια, μία έννοια ξεχασμένη αλλά και απόλυτα λοιδορούμενη. Ας ευχηθούμε οι εναπομείναντες έμψυχοι ν’ ακολουθήσουν τις προτροπές του. Πρώτα άρχοντες και μετά ο λαός.