Την Παρασκευή πριν την Κυριακή των Βαΐων, δίνοντας μου την τελευταία επί γης ευχή σου, μου είπες π. Μάρκε, γράψτε μας κάτι για τους εφήβους και τις προγαμιαίες σχέσεις στα «Ενοριακά Νέα». Υπάρχει κι ένα ομότιτλο βιβλίο από τις εκδόσεις Φωτοδότες, του πατρός Γεωργίου Καλούζου.

  Έτσι όμορφα και απλά μας κατεύθυνες να διαβάζουμε το λόγο του Θεού και να φωτιζόμαστε, βοηθώντας να ξεπερνούμε πολλές φορές το εμπόδιο της οκνηρίας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Έτσι απλά, μας δίδαξες με τον καλύτερο τρόπο, με το παράδειγμά σου, την ανιδιοτελή αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση, τον διαρκή αγώνα, πάντα κοντά μας ακούραστος, αλύγιστος. Έτσι και τώρα, είσαι δίπλα μας, εκεί που ήσουν πάντα, στο δρόμο προς το εξομολογητήριο, να συνεχίζεις το έργο σου από ψηλά. Να προσεύχεσαι για μας στον Θεό, να μας φωτίζει και να μας δυναμώνει για να πολεμούμε τις αμαρτίες μας, την κατάκριση, τον εγωισμό μας, να μετανοούμε, να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε, να επιστρέφουμε όταν λοξοδρομούμε, να μένουμε αδελφωμένοι και φιλάνθρωποι προς τον πλησίον μας. Όλα αυτά συνοψίζουν την παρακαταθήκη των συμβουλών σου προς όλους μας και στον καθένα ξεχωριστά.

  Υπακούοντας λοιπόν στην τελευταία προτροπή του παππούλη, παραθέτω στην αγάπη των αναγνωστών των «Ενοριακών Νέων» μία περίληψη αυτών, που διαπραγματεύεται το πιο πάνω βιβλίο στο πρώτο μέρος διατηρώντας το ύφος και τον λόγο του συγγραφέα. Αξίζει όμως να διαβαστεί εξ ολοκλήρου και ειδικά το δεύτερο μέρος που περιλαμβάνει λόγους μακαριστών γερόντων.

  «Εισήλθαμε ορμητικά στην Τρίτη χιλιετία κουβαλώντας μαζί μας όλες εκείνες τις θεωρίες του εικοστού αιώνα για απελευθέρωση από ηθικά ταμπού, όπως είναι η αγνότητα, η παρθενία, η καθαρότητα, η πνευματική ζωή.. Η ίδια η κοινωνία γεννά και αναπαράγει το πρόβλημα των προγαμιαίων σχέσεων. Η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, το θέατρο, το διαδίκτυο, η μουσική τα περιοδικά, οι εφημερίδες, ό δρόμος το πεζοδρόμιο συνεχώς βομβαρδίζουν τους εφήβους και τους εξωθούν στις σχέσεις αυτές, Και τις περισσότερες φορές εκφράζονται κατά τρόπο βρώμικα, προκλητικό. Να προσθέσουμε ακόμα, ότι υπάρχουν οι καλοθελητές, ο φίλος, η φίλη, που είναι πρόθυμοι να “Κατηχήσουν» στα Θέματα αυτά ή να γίνουν οι μεσολαβητές για γνωριμίες με άλλα πρόσωπα. Κι εξηγούν τις αμαρτωλές εμπειρίες κατά τον χυδαιότερο τρόπο..

  Το πρόβλημα των προγαμιαίων σχέσεων δεν θα το λύσουμε με αφορισμούς αλλά με αγάπη και σωστή ενημέρωση. Το να βλέπουμε με κατανόηση και αγάπη τους παρασυρμένους εφήβους και να μη ρίχνουμε σ’ αυτούς το λίθο του αναθέματος, αυτό είναι διαφορετικό από το να δεχόμαστε ότι η προ του γάμου ικανοποίηση του σεξουαλικού ενστίκτου είναι κάτι δήθεν αυτονόητο και επιτρεπτό στη σύγχρονη σεξουαλική ηθική. Το σύνθημα των παιδαγωγών και πνευματικών πατέρων πρέπει να είναι οι λόγοι του Σωκράτη «Όχι τί λένε οι πολλοί αλλά ο ειδικός, ο ένας, η αλήθεια». Και η μοναδική αλήθεια είναι ο Χριστός και το Ευαγγέλιο Του.

  Η περίοδος της εφηβείας είναι η πλέον συγκλονιστική για τη ζωή του ανθρώπου. Γίνεται μέσα του μια επανάσταση απ’ τις ορμές, που τον ξαφνιάζει, τον αιφνιδιάζει και τον προβληματίζει. Ένας δυναμισμός ασκεί τεράστια επίδραση στις σωματικές, ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις και λειτουργίες των νέων. Αυτό το ισχυρό ένστικτο μας το έδωσε ο Θεός και κατέχει κεντρική θέση στη ζωή μας, όπως εκείνο της αυτοσυντήρησης, της πείνας και της δίψας. Είναι δώρο του Θεού και δεν είναι καθόλου αμαρτωλό, αφού σκοπός του είναι η ολοκλήρωση των συζύγων και η αναπαραγωγή νέων ανθρώπων. Η ηδονή και η γέννηση των παιδιών, μαζί και τα δυο σοφά και τέλεια συνδεδεμένα από τον Δημιουργό μας, υπηρετούν τον βασικό σκοπό του ενστίκτου αυτού. Το λάθος μας είναι ότι απομονώνουμε το ένα από το αδιάσπαστο αυτό σύνολο και ζητάμε την ηδονή χωρίς να θέλουμε τον καρπό της αγάπης μας. Είναι ακριβώς τω ίδιο σαν να τρώμε όχι για να ζήσουμε αλλά για την απόλαυση μόνο του φαγητού. Η ύπαρξη ενός ενστίκτου δεν δικαιολογεί την αλόγιστη ικανοποίηση του. Κι εδώ ακριβώς εστιάζεται το δράμα της νεολαίας στην εποχή μας με τις συνέπειες και τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

  Ο Θεός, από την αρχή της δημιουργίας βρίσκεται σε συνεχή διάλογο αγάπης με τον άνθρωπο. Με τον ερχομό δε του Χριστού στη γη και την σταυρική του θυσία η αγάπη αυτή αποκαλύπτει με τρόπο αποφασιστικό την έντασή της, αφήνοντας στην ελευθερία του ανθρώπου να δεχθεί το μέγεθός της, που θα τον οδηγήσει να θυσιασθεί κι αυτός ακολουθώντας τον Χριστό. Και η εντολή της αγάπης προς τον Θεό συμπληρώνεται από την δεύτερη εντολή “αγαπηθείς τον πλησίον σου ως σ’ εαυτόν. Δεν μπορεί λοιπόν να ομιλεί κάποιος για αγάπη, όταν δεν είναι έτοιμος να θυσιασθεί για τον άλλον, η ακόμη εν ονόματι της αγάπης να απιστεί με άλλο πρόσωπο. Είναι λοιπόν θείο και τέλειο δώρο η αγάπη και δεν έχουμε το δικαίωμα να το κατεβάζουμε χαμηλά, πεζοδρομιακά, όπως πολλές φορές γίνεται χωρίς ντροπή, χωρίς συναίσθηση, χωρίς ίχνος θυσίας και προσφοράς. Η πραγματική αγάπη, όχι η προσωρινή και αισθησιακή, υπάρχει μέσα στο γάμο, γιατί ευλογείται και γίνεται εις τύπον Χριστού-Εκκλησίας. Ο νέος που κοιμάται με ένα κορίτσι για να μη αρρωστήσει σωματικά ή για να μη αποκτήσει ψυχολογικό πλέγμα κατωτερότητας, ή που θέλει να έχει εμπειρίες και να μη τον κοροϊδεύουν οι φίλοι του, κατά βάθος σκέπτεται μόνο τον ίδιο τον εαυτό του και δεν αγαπά. Η νέα που δίνεται, γιατί έτσι θα μπορέσει να δεθεί με έναν άνδρα για να αποκατασταθεί, σκέπτεται μόνο τον ίδιο τον εαυτό της και δεν αγαπά πραγματικά.

  Ο έρωτας είναι η εσωτερική έλξη, η επιθυμία αφοσίωσης στο πρόσωπο του άλλου φύλου και ο πόθος για σαρκική ένωση κι επικοινωνία. Είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που χρειάζεται όμως υπομονή, ώστε να μη οδηγηθούν οι νέοι σε πρόωρες και ανεύθυνες γνωριμίες κι ενέργειες ή σε επιπόλαιες λύσεις πριν ωριμάσουν. Η γνωριμία με έναν άλλον άνθρωπο του αντίθετου φύλου είναι δυσκολότατη, όταν υπάρχει άγνοια και απειρία. Ο πονηρός εκμεταλλεύεται τη νεανική ηλικία και προσπαθεί να καταστρέψει τα παιδιά στη δύσκολη αυτή περίοδο της εφηβείας και νεανικής ηλικίας. Δύο Πρόσωπα για να γνωρισθούν πρέπει να γνωρίζουν σοβαρά τί είναι έρωτας, αγάπη, γάμος, και όχι επιπόλαια να πουν σε κοίταξα, με κοίταξες, σου χαμογέλασα, μου χαμογέλασες και άρα τα βρήκαμε. Για το σοβαρό θέμα του γάμου χρειάζεται σοβαρή προετοιμασία και όχι επιπολαιότητα και άγνοια. Δεν πρέπει να υπάρχει ανάμεσα τους υποκρισία αλλά καθαρές σκέψεις, ξεκάθαρες κουβέντες και ειλικρινή συναισθήματα. Να γίνει γνωριμία στον κατάλληλο καιρό και πριν ακόμη δεθούν με τα δεσμά της αγάπης να επισημάνουν τα ελαττώματα και ήτα τυχόν προβλήματα του άλλου.

  Ο έρωτας είναι μελλοντικό ζήτημα κι όχι κάτι το πρόσκαιρο και στιγμιαίο, όπως προβάλλει η τηλεόραση η “διαφωτίζουν” ανίδεοι φίλοι και συμμαθητές, ρίχνοντας έτσι στην παγίδα τους εφήβους, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις σχέσεις τους χωρίς να υποψιάζονται τα προβλήματα και τις συνέπειες, που μπορεί να επακολουθήσουν. Παραπληροφόρηση, κακή νοοτροπία, λαθεμένες επιλογές και αντιλήψεις κοινωνική διαφθορά, άγνοια του νόμου του Θεού χύνουν παντού το δηλητήριό τους. Και πώς μπορούν οι νέοι να αντισταθούν στον πειρασμό; Μόνο με την αλήθεια, τη σωστή ενημέρωση, την πίστη στο Θεό. Δεν πρέπει να αισθάνονται μειονεκτικά οι αγνοί νέοι και νέες, αλλά αντίθετα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως ο υγιής, που ζει αγνή ζωή, του λείπει βέβαια η πείρα αλλά έχει πολύ πολυτιμότερη πείρα, τη χαρά να κυριαρχεί στον εαυτό του! Κι έχει μεγαλύτερη άξια να ζει κανείς την απειρία της υγείας από την πείρα της αρρώστιας, και των προβλημάτων. Μπορεί οι κράχτες να καθησυχάζουν τον φόβο των νέων προβάλλοντας την προφύλαξη με διάφορα τεχνικά ή βιομηχανικά μέσα και να τους παροτρύνουν να κυνηγούν την στιγμιαία ηδονή και τις περιστασιακές σχέσεις, αλλά οι μέθοδοι αυτές δεν είναι ακίνδυνες Γι’ αυτό ζούμε σήμερα τω δράμα της νέας γενιάς που μας συγκλονίζει.

  Να μερικά από ήτα προβλήματα που προκαλούν οι προγαμιαίες σχέσεις·

  Ερωτικές απογοητεύσεις, τραυματικοί χωρισμοί με έντονες διαμάχες, που καταλήγουν σε τραυματικές ψυχολογικά καταστάσεις για τους νέους. Τρομερό άγχος ως συνέπεια ανεπιθύμητων εγκυμοσυνών, που φτάνει ή σε δίλημμα ή εξαναγκασμό για πρόωρο γάμο, ή πολύ χειρότερα σε απόφαση για έκτρωση που ισοδυναμεί με φόνο. με όλες τις σωματικές και ψυχικές συνέπειες για κοπέλες, Αν τέλος η κοπέλα γεννήσει μόνη της τω παιδί της θα έχει να σηκώσει αυτή το βάρος χωρίς την ύπαρξη του πατέρα.

  Κίνδυνος προσβολής αφροδισιών νοσημάτων ή AIDS.

  Καθώς η ηδονή φέρνει κάποτε κορεσμό, μπορεί να οδηγήσει στη διαστροφή, την πλήξη, την μοναξιά, που φτάνει μέχρι την απογοήτευση, την ψυχολογική διαταραχή. τα διαζύγια. Δυστυχώς τόσοι και τόσοι ερωτικοί σύντροφοι δεν κατορθώνουν να διώξουν την ερημιά της ψυχής.

  Με τις ελεύθερες σαρκικές σχέσεις πλήττεται θανάσιμα και το αίσθημα της ντροπής με αποτέλεσμα οι νέοι να συμπεριφέρνονται απρεπώς και μπροστά σε άλλους ή να απαντούν με αναίδεια σε τυχόν παρατηρήσεις τους. Ακόμη χειρότερα. για να σταματήσουν τον έλεγχο της συνείδησής τους διαγράφουν τον ίδιο τον Θεό και απομακρύνονται από την Εκκλησία. Δεν εξομολογούνται. Δεν προσεύχονται. Δεν κοινωνούν. Σιγά-σιγά οι ηθικές αντιστάσεις τους εξασθενούν.

  Ως επιστέγασμα όλων τον παραπάνω έρχεται το γεγονός ότι η αμαρτία διαπράττεται με καύχηση.

  Μπροστά σε αυτά τα προβλήματα είναι επιτακτική η ανάγκη να βοηθήσουμε να καταλάβουν οι νέοι ότι η καλύτερη προφυλακή είναι η εγκράτεια ως το γάμο, η αγνότητα, ο προσωπικός αγώνας. Να τονίζουμε τη συζυγική πίστη και αφοσίωση. Να καταπολεμήσουμε το διαδεδομένο ισχυρισμό ότι η εγκράτεια οδηγεί σε νευροψυχικές διαταραχές και να επισημάνουμε ότι αυτές είναι το αποτέλεσμα όχι της εγκράτειας, αλλά της έλλειψης εσωτερικής και ολοκληρωμένης αγνείας και σωφροσύνης. Να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι την πραγματική ευτυχία και χαρά τη χαρίζει ο Χριστός με τον ευλογημένο γάμο. Είναι νόμος ότι αυτοί που αγωνίζονται νόμιμα στη ζωή τους των καλό αγώνα της πίστης και της ηθικής θα λάβουν τελικά το ευλογημένο στεφάνι της νίκης! Δεν είναι ακατόρθωτη η αγνότητα σήμερα, είναι όμως σπάνια, γιατί είναι ο δύσκολος δρόμος. Ήρωας είναι εκείνος που αντιστέκεται στην αμαρτία, που νικά τα πάθη και την ηδονή. Αυτός που εφαρμόζει το νόμο του Θεού, Γι’ αυτό γίνεται τόση μεγάλη προσπάθεια από επιτήδειους να παρασύρουν τους νέους στην ακόλαστη ζωή διδάσκοντας ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν αποτελούν αμαρτία και διαστρεβλώνοντας την έννοια του Μυστηρίου του γάμου.

  Δυστυχώς πουθενά στην Αγία Γραφή δεν δικαιώνονται οι προγαμιαίες σχέσεις, εφόσον γίνονται μεταξύ δυο προσώπων που αγαπιούνται. Και πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρούμε αμνήστευση των σχέσεων αυτών, επειδή απουσιάζει η πληρωμή (πορνεία) και γίνεται επίκληση του ερωτικού αισθήματος. Αντίθετα η δύναμη του μυστηρίου του γάμου μετουσιώνει την σχέση του ζευγαριού. Πέντε λεπτά προ τού γάμου είναι αμαρτία η σαρκική συνάφεια του ζεύγους. Πέντε λεπτά αργότερα δεν είναι αμαρτία, είναι ευλογία. Ο Κύριος μας δέχεται κάθε αμαρτωλό, άρα και πόρνο και μοιχό, όταν όμως μετανοεί, αλλάζει ζωή και δεν διαπράττει τέτοιες σαρκικές πράξεις.

  Αυτές είναι οι θέσεις του Χριστού και της Εκκλησίας. Ας μη μας πλανά ο διάβολος, ας μη απατούμε τον εαυτό μας. Μη καθησυχάζουμε και ναρκώνουμε τη συνείδησή μας λέγοντας ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι αμαρτία. Ότι είμαστε αδύναμοι, ναι ότι παρασυρθήκαμε, ναι. Όχι όμως ότι δεν είναι αμαρτία. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι. Ο Χριστός δεν εμπαίζεται. Ο λόγος του Θεού είναι σαφής.

  «Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου».

  Β.Δ.

«ΕΝΟΡΙΑΚΑ ΝΕΑ» ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ 2010

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ