Αββά Δωροθέου

  «Πολλές φορές, εκεί που κάθεται κάποιος ήσυχος και ειρηνικός, έρχεται άλλος και του πετάει ένα πικρό λόγο. Τότε εκείνος ταράζεται. Και νομίζει ότι δικαιολογημένα νευρίασε με τον άλλο. Και ρίχνοντας σ’ εκείνον το φταίξιμο λέει· ‘Αν δεν ερχόταν να μου μιλήσει και να με ταράξει δεν θα έπεφτα στην αμαρτία’.

»Αυτό όμως δεν είναι μόνο αυταπάτη αλλά και παραλογισμός. Διότι, μήπως αυτός που πέταξε τον πικρό λόγο, αυτός του έβαλε στην ψυχή του και το πάθος της οργής και της μνησικακίας; Φυσικά όχι! Απλώς η πικρή κουβέντα έγινε αφορμή, για να αποκαλυφθεί το πάθος που – από πριν-κρυβόταν μέσα στην ψυχή του.

  »Ο αδελφός που ταράχθηκε μοιάζει με το ψωμί, που εξωτερικά έχει ωραία εμφάνιση· όταν όμως το κόψει κανείς, τότε φαίνεται η μούχλα του. Έτσι και αυτός. Καθόταν ειρηνικός (όπως νόμιζε), αλλά είχε μέσα του το πάθος και δεν το ήξερε. Μια κουβέντα του είπε ο αδελφός του, και έβγαλε τον βόρβορο, που έκρυψε μέσα του.

  »Αν λοιπόν, αυτός που ταράχθηκε θέλει να θεραπευθεί από το πάθος, αν θέλει να βρει έλεος, αν θέλει να μετανοήσει, να καθαριστεί και να προκόψει, τότε θα πρέπει μάλλον ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ τον αδελφό, που του προξένησε τόσο μεγάλη ωφέλεια, αποκαλύπτοντας τον βόρβορο που κρύβει μέσα του».

  Η θεραπευτική αγωγή που προτείνει ο αββάς Δωροθέος, κόβει κυριολεκτικά τις ρίζες πολλών παθών που κρύβουμε μέσα μας. Και ανοίγει τον δρόμο για αληθινή και δυναμική μετάνοια. Ας την προσέξουμε.

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ