Η βασιλεία του Ιωσαφάτ, βασιλιά του βασιλείου του Ιούδα
Το 22° κεφάλαιο του βιβλίου Δ´ Βασιλειών στους στίχους 41-51 γίνεται μία σύντομη αναφορά στο πρόσωπο του γνωστού ήδη σε εμάς Ιωσαφάτ, βασιλιά του βασιλείου του Ιούδα. Πληρέστερη εξιστόρηση της βασιλείας του Ιωσαφάτ έχουμε στο Β´βιβλίο των Παραλειπομένων. Είδαμε την ατυχή συμμαχία του Ιωσαφάτ με τον Αχαάβ. Ατυχής όμως και αποτυχημένη ήταν και η ομοσπονδία του με τον Οχοζία, τον υιό του Αχαάβ (πρβλ. Β´ Παραλ. 20,35-37). Συνεργάσθηκε με τον Οχοζία για την ναυπήγηση στόλου εις Θαρσίς, ο οποίος θα έφερνε χρυσάφι από την Ωφερδέ, όπως είχε κάνει άλλοτε και ο Σολομών. Αλλά ο στόλος εκείνος καταστράφηκε στο λιμάνι. Κι αυτό οφειλόταν στην αποδοκιμασία του Θεού για την συνεργασία με τον Οχοζία. Γι' αυτό όταν ο Οχοζίας του πρότεινε νέα συνεργασία εκείνος αρνήθηκε.
Ο Ιωσαφάτ έγινε βασιλιάς 35 ετών και βασίλευσε 25 χρόνια. Πολιτικά και θρησκευτικά η βασιλεία του ήταν γενικά σωστή, όπως και του πατέρα του Ασά. Την εποχή που το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, και πολιτικά και θρησκευτικά, το νότιο βασίλειο του Ιούδα είχε ηρεμία και πρόοδο. Εδώ φαίνεται καθαρά ότι ζωή κατά Θεό προσφέρει και την επίγεια και την αιώνια ευτυχία. Βέβαια ο Ιωσαφάτ δεν κατόρθωσε να καταστρέψει όλους τους τόπους της ειδωλολατρίας και να φέρει σε όλα την ποθητή θρησκευτική αναγέννηση. Το κακό δυστυχώς ξεριζώνεται πάντοτε πολύ δύσκολα. Και η κάθε πρόοδος στο καλό έχει την υποτροπή προς το κακό. Ο Ιωσαφάτ πέτυχε επίσης να σταματήσουν οι πόλεμοι μεταξύ των δύο βασιλείων των Εβραίων. Πέτυχε και να κρατήση υποτελή την Ιδουμαία, την χώρα των απογόνων του Ησαύ, αδελφού του Ιακώβ. Οι Ιδουμαίοι ζήλευαν και δημιουργούσαν προβλήματα στους Ισραηλίτες, όπως ο Ησαύ ζήλευε και ζητούσε να φονεύσει τον αδελφό του Ιακώβ.
Η βασιλεία του Οχοζία βασιλιά του βασιλείου του Ισραήλ
Το 22° κεφ. του Α´ Βασ. κάνει αναφορά και στον διάδοχο του Αχαάβ, τον Οχοζία και η αναφορά τελειώνει στο 1° κεφ. του Δ´ Βασ. Ο Οχοζίας συνέχισε την πολιτική του πατέρα του Αχαάβ και του Ιεροβοάμ Α´, του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ, ο οποίος έκανε την αρχή να στραφούν προς την ειδωλολατρία οι δέκα φυλές που αποσχίστηκαν από το βασίλειο του Ιούδα. Διατήρησε την ειδωλολατρία και την λατρεία του Βάαλ. Δεν διδάχθηκε τίποτα από το κακό τέλος του Ιεροβοάμ Α´(Α´ Βασ. 14° κεφ) και του Αχαάβ οι οποίοι ξεκληρίστηκαν κι αυτοί και οι απόγονοί τους κατά το χειρότερο τρόπο.
Εγκατέλειψε ο Οχοζίας τον Θεό, εγκατέλειψε και ο Θεός τον Οχοζία. Οι Μωαβίτες οι οποίοι ήταν φόρου υποτελείς επαναστάτησαν και ανεξαρτητοποιήθηκαν. Επίσης ο Οχοζίας υπέστη ατύχημα μέσα στο σπίτι του. Έπεσε από το ανώγειο δωμάτιό του και τραυματίστηκε άσχημα, με αποτέλεσμα να παραμένει κλινήρης. Το δωμάτιό του απέβη τόσο μοιραίο, όσο και το τόξο που τραυμάτισε τον πατέρα του θανάσιμα, όπως είδαμε. Ο Οχοζίας ανησυχούσε για την υγεία του και ήθελε να μάθει αν θα γίνει καλά. Γι' αυτό έστειλε απεσταλμένους στην Ακκαρών, μία από τις πέντε πόλεις των Φιλισταίων, να λάβουν απάντηση για το θέμα αυτό από τον Βάαλ, τον θεό των μυγών.
Τη στιγμή εκείνη άγγελος Κυρίου κάλεσε τον Ηλία και του είπε· «σήκω και πήγαινε να συναντήσεις τους απεσταλμένους του Οχοζία, του βασιλιά της Σαμάρειας, και να τους πεις· δεν υπάρχει Θεός στο Ισραήλ και σεις πηγαίνετε να ρωτήσετε τον Βάαλ, τον θεό των μυγών; Δεν χρειάζεται να πάτε. Πέστε στον Οχοζία ότι δεν πρόκειται να συνέλθει και θα πεθάνει πάνω στο κρεβάτι του». Ο Ηλίας πήγε συνάντησε τους απεσταλμένους και τους ανήγγειλε όσα του είπε ο άγγελος.
Οι απεσταλμένοι γύρισαν πίσω στον βασιλιά και τον ενημέρωσαν για την εμφάνιση του προφήτη και για το τι τους είπε. Ο Οχοζίας ζήτησε να μάθει πως ήταν το παρουσιαστικό του προφήτη και κατάλαβε ότι πρόκειται για τον Ηλία. Αντί να συνέλθει και να μετανοήσει λίγο πριν το τέλος του, αυτός θέλησε να συλλάβει και να τιμωρήσει τον Ηλία. Εάν το είδωλο του Βάαλ, του θεού των μυγών, στην Ακκαρών του έλεγε ότι θα πεθάνει, θα το δεχόταν, πικραμένος μεν, αλλά ήρεμα και ήσυχα. Τώρα όμως που του μιλά ο προφήτης του Θεού οργίζεται και θέλει να τον συλλάβει. Δυστυχώς ούτε το βαρύ ατύχημα ούτε ο επερχόμενος σύντομος θάνατος έκαναν τον Οχοζία καλύτερον. Αν μεν θεωρούσε τον Ηλία προφήτη του αληθινού Θεού, δεν έπρεπε να τον καταδιώκει. Αν τον θεωρούσε απλό άνθρωπο δεν έπρεπε να του δώσει σημασία και να αδιαφορήσει. Αυτός όμως και δεν βασίζεται στις ενέργειές του στην κοινή λογική αλλά και αντιδρά αδικαιολόγητα και τρομαγμένος εις το έπακρον. Στέλνει πενήντα άνδρες με επί κεφαλής αξιωματικό για να τον συλλάβουν έναν άνθρωπο! Και με τη σύλληψη του Ηλία τι θα κατόρθωνε; Θα άλλαζε μήπως την κατάσταση του ή θα απέφευγε τον θάνατο; Η ανοησία του άπιστου ανθρώπου σε όλο το μεγαλείο της.
Ο πεντηκόνταρχος βρήκε τον Ηλία να κάθεται στην κορυφή του Καρμήλου. Δεν κρυβόταν πλέον ούτε φοβόταν την Ιεζάβελ η οποία ζούσε ακόμη, αλλά ούτε και τον υιό της τον βασιλιά Οχοζία. Η χάρη του Θεού τον είχε μεταβάλλει πάλι σε θαρραλέο και γενναίο μαχητή. Ο αξιωματικός τον απεκάλεσε άνθρωπο του Θεού και τον ενημέρωσε ότι ο βασιλιάς τον καλεί. Ο Ηλίας απάντησε ότι αφού είναι άνθρωπος του Θεού, ας κατεβεί πυρ από τον ουρανό και ας τους κατακαύσει. Κι αυτό έγινε. Ο Ηλίας κτύπησε την ανοησία τους, που ενώ τον αποκαλούσαν άνθρωπο του Θεού, εν τούτοις δεν τον σεβόταν και δεν τον υπολόγιζαν, αντίθετα ήθελαν να τον φονεύσουν.
Ο ανόητος και αμετανόητος Οχοζίας, ο άπιστος που λυμαίνεται την κρατική εξουσία, πιστεύοντας ότι είναι πανίσχυρος και ότι επειδή είναι βασιλιάς θα κάνει ό,τι θέλει, έστειλε άλλο απόσπασμα με πενήντα άνδρες να τον συλλάβει, αλλά κι αυτό είχε την ίδια τύχη μετά από την ίδια στιχομυθία του αξιωματικού με τον προφήτη. Ο δεύτερος αξιωματικός ήταν και πιο θρασύς, διότι απαίτησε ο προφήτης να κατεβεί από το όρος «ταχέως».
Ο Οχοζίας στέλνει τρίτο απόσπασμα και θα συνέχιζε να στέλνει μέχρι που να φονευόταν και οι τελευταίοι στρατιώτες του. Αλλά ευτυχώς ο τρίτος αξιωματικός είχε μυαλό, ίσως και πίστη, και όταν συνάντησε τον Ηλία αντί να τον διατάξει ειρωνικά και με θράσος όπως οι προηγούμενοι, έπεσε στα πόδια του και παρακάλεσε τον Ηλία να λυπηθεί τη ζωή τους και να μη τους καταστρέψει. Άγγελος Κυρίου είπε τότε στον Ηλία να τον ακολουθήσει και ο Ηλίας κατέβηκε να συναντήσει τον βασιλιά, επαναλαμβάνοντας μπροστά του ότι για το διάβημα του να ρωτήσει τον Βάαλ και όχι τον αληθινό Θεό θα πεθάνει. Αυτό και έγινε και έτσι έληξε μέσα σε δύο μόνο χρόνια η βασιλεία του Οχοζία άδοξα και τραγικά. Που είναι οι χριστιανοί που και σήμερα εγκαταλείπουν τον Θεό και συμβουλεύονται τα μέντιουμ, τους αστρολόγους, τις χαρτορίχτρες, τις καφετζούδες, τους μάγους και άλλους που δεν έχουν καμμία σχέση με τον Θεό; Ας διαβάσουν τη Γραφή να δουν το κατάντημα αυτών που αφήνουν τον αληθινό Θεό και τρέχουν στους ψεύτικους θεούς και τα είδωλα.
Τον Οχοζία διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιωράμ, ο οποίος βασίλευσε δώδεκα χρόνια. Ο Ιωράμ συνέχισε κι αυτός την ίδια θρησκευτική πολιτική με τους προηγουμένους, όχι όμως στο βαθμό που εκείνοι ενήργησαν. Ήταν πιο μετριοπαθής, χωρίς όμως και να αλλάξει ριζικά προς το καλό.
ΑΡΧΙΜ. ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ