«Ελληνικά Δάνεια: κερδοσκοπίες και καταχρήσεις, (1824,1825)».
Τίποτα δεν μπορεί να περιγράψει τη δίκαιη απορία της Ελλάδας, που διόρισε κυβερνητικό εκπρόσωπο (τον κ. Σπανιολάκη) για να πάει στο Λονδίνο, να δει πού πήγε αυτό το τεράστιο ποσό και αν ήταν δυνατόν να σωθεί κάτι για τις τωρινές ανάγκες της χώρας. Άμα έφτασε αυτός στο Λονδίνο, βρήκε να τρώγονται μεταξύ τους τα εκεί μέλη της Ελληνικής Επιτροπής, οι ομολογιούχοι και οι Έλληνες Αντιπρόσωποι. Στον τύπο δημοσιεύονταν κατηγορίες και αντεγκλήσεις που ξεσκέπαζαν αισχρή παραμέληση του καθήκοντος, καταχρήσεις και ολοφάνερες κλεψιές, σε τέτοιο βαθμό που φυσικά όπου και να γινόταν θα ‘ταν αίσχος μα πολύ περισσότερο εδώ, που τα χρήματα αυτά χρειάζονταν για την σωτηρία ολοκλήρου του ‘Έθνους. Και όλα αυτά έγιναν από ανθρώπους που στο στόμα τους είχαν συνεχώς τη λέξη ελευθερία, πατριωτισμός, φιλανθρωπία και φιλελληνισμός. Ακόμα το κοινό δεν έχει ιδέα για την αδιάντροπη σπατάλη ενός μεγάλου μέρους του δανείου και για τις απειράριθμες καταχρήσεις που γίνανε. Πολλά από τα μέλη της κερδοσκοπούσαν σε βάρος της δυστυχίας της Ελλάδας.
Το πρώτο δάνειο για 800.000 λίρες είχαν διαπραγματευθεί με τόκο 59% το δεύτερο, 2.000 λίρες, προς 55,5% (υποθηκεύθηκαν τα εθνικά κτήματα).
Το καθαρό ποσό των δύο δανείων έφτανε τα έξι εκατομμύρια εξακόσιες χιλιάδες δολάρια Απ’ αυτά η Ελλάδα πήρε μοναχά κάπου δύο εκατομμύρια δολάρια. Τί γίνανε τα υπόλοιπα; Το μόνο πού ξέρουμε πως 750.000 δολ. στάλθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για ν’ αγορασθούν οι φρεγάτες. Τη μία απ’ αυτές που κόστισε 300.000 δολ. την έστειλαν στην Ελλάδα.
Samuel Howe, (περιοδικό Ιστορική Επιθεώρηση Οκτώβριος 1971)
Σύνταγμα της Επιδαύρου (1822)
Κεφ. Β΄. Περί των Πολιτικών Δικαιωμάτων των Ελλήνων.
§ β΄. Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, εισίν Έλληνες, και απολαμβάνουν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων.
§ γ΄. Όλοι οι Έλληνες εισίν ίσοι ενώπιον των Νόμων, άνευ τινός εξαιρέσεως.
§ ε΄. Όλοι οι Έλληνες είναι δεκτοί επίσης εις τα πολιτικά και στρατιωτικά, και εις όλας εν γένει τας κρατικάς υποθέσεις· δοτήρ δε τούτων μόνη εκάστου αξιότης.
§ ζ΄. Όλαι αι εισπράξεις πρέπει να διανέμονται δικαίως, και αναλόγως εις όλους τους κατοίκους της Επικρατείας· καμμία δ’ είσπραξις δεν γίνεται άνευ προεκδοθέντος Νόμου· και κανένας Νόμος περί εισπράξεως δεν εκδίδεται, ειμή δια εν και μόνον έτος.
§ η΄. Οι Έλληνες έχουσι το δικαίωμα να κοινοποιώσιν άλλως τε και δια των τύπων τας δοξασίας των, αλλά με τους ακολούθους τρεις όρους·
Α΄. Να μη γίνεται λόγος κατά της χριστιανικής θρησκείας.
Β΄. Να μην αντιβαίνουσιν εις τας κοινώς αποδεδεγμένας αρχάς της ηθικής.
Γ΄. Να αποφεύγουσι πάσαν προσωπικήν ύβριν.
(Μπορούμε να κρίνουμε τώρα δημοσιογράφους, συγγραφείς, σεναριογράφους και άλλους σε υψηλές θέσεις).
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΛΕΠΤΟ» ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ