ΕΛΛΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ - του Απόστολου Παπαδημητρίου

 Η χώρα μας υπήρξε η τελευταία επί ευρωπαϊκού εδάφους, η οποία ανεγνώρισε το κράτος του Ισραήλ (1990). Αξίζει να τονισθεί ότι οι ΗΠΑ και ΕΣΣΔ το είχαν αναγνωρίσει με διαφορά ωρών εν τη γενέσει του. Ας μη σπεύσουμε να καυχηθούμε για σθεναρή αντίσταση των κυβερνήσεών μας επί διάστημα 42 χρόνων. Έχουμε πληθώρα συμβάντων που μαρτυρούν την πλήρη εξάρτηση του νεοελληνικού προτεκτοράτου από τους ισχυρούς της Δύσης αλλά και τον σιωνισμό, δεδομένης της ανεξέλεγκτης δράσεως του κεντρικού ισραηλινού συμβουλίου, το οποίο συνιστά Ν.Π.Δ.Δ.. Και ήσαν οι δυτικοί, οι διαβρωθέντες από αιώνων δια της σιωνιστικής μασωνίας που είχαν αναλάβει (και εξακολουθούν) να προωθούν τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ τόσο στον ΟΗΕ όσο, και κυρίως, εκτός αυτού προκαλώντας ακόμη και πολέμους ή καλύπτοντας τη φονική επιθετικότητα του μικρού αλλά πανισχύρου κράτους, καθώς δια του σιωνισμού αυτό ελέγχει τη διεθνή οικονομία και ρυθμίζει τις “κρίσεις”, που αυτός προκαλεί σε όλη την έκταση του πλανήτη,  συγκαλύπτοντας παράλληλα τις όποιες ανησυχίες εκ του ότι έχει καταστεί πυρνηνική δύναμη.

     Οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις διέγραψαν πορεία τυπικότητας επί δύο δεκαετίες. Αυτή η πολιτική φαινόταν να ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα, το οποίο ιστορικά έβλεπε με καχυποψία τους Εβραίους, καθώς αυτοί δεν έχαναν ευκαιρία (1821, 1912) να εκδηλώσουν ανθελληνικά αισθήματα για λόγους, οφείλομε να ομολογήσουμε, οικονομικών συμφερόντων. Παρά ταύτα ο λαός μας διέσωσε αρκετούς Εβραίους κατά τον διωγμό τους από τους Ναζί, χωρίς να λείψουν και οι εξαιρέσεις των καταδοτών. Η ίδια πολιτική ικανοποιούσε και το περί δικαίου αίσθημα του λαού, καθώς αυτός, παρά την ελλιπή ενημέρωση, είναι στη μεγάλη του πλειονοψηφία τοποθετημένος στο πλευρό των Παλαιστινίων, σε αντίθεση με τους λαούς της Δύσης, όπου είναι πιο έκδηλα τα φιλοϊσραηλινά αισθήματα με αποκορύφωμα τους συντηρητικούς χριστιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι υποστηρίζουν ακραίες φιλοσιωνιστικές θέσεις.

Τώρα βλέπουμε την εντυπωσιακή στροφή και τη σύσφιξη των σχέσεων της χώρας μας με το Ισραήλ με αφορμή την ψυχρότητα στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις λόγω των γνωστών προσφάτων γεγονότων. Είχαμε γράψει πρό μηνών ότι ο κανόνας “ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου” έχει και εξαιρέσεις. Και είμαστε πεισμένοι ότι στην περίπτωση της Ελλάδος και του Ισραήλ έχουμε σαφή την εξαίρεση του κανόνα.

     Το κράτος του Ισραήλ ανακηρύχθηκε από τους πανίσχυρους Εβραίους σε αντίθεση προς τις προηγηθείσες συνομιλίες στον ΟΗΕ. Η αναγνώρισή του εν καιρώ ψυχρού πολέμου μεταξύ των συνασπισμών ΝΑΤΟ και Σύμφώνου της Βαρσοβίας από  μέλη και των δύο (γράψαμε για την εξαίρεση της χώρας μας) δείχνει το πανίσχυρο των Εβραίων σιωνιστών λίγα μόλις έτη μετά τον τερματισμό του τόσον οδυνηρού ολοκαυτώματος σε βάρος των Εβραίων της Ευρώπης. Έκτοτε το κράτος του Ισραήλ εφήρμοσε πολιτική εξόντωσης των Παλαιστινίων, τους οποίους γεωγραφικά περιόρισε σε θύλακες, εντός των οποίων ασφυκτιούν, καθώς η δημογραφική σφριγηλότητά τους οδηγεί με γοργό ρυθμό στην αύξηση του πληθυσμού τους, γεγονός που συνιστά μείζον πρόβλημα για τους Εβραίους. Δεν είναι υπερβολή να τονίσουμε ότι κατά καιρούς οι απόγονοι των θυμάτων κατά το ολοκαύτωμα μεταχειρίζονται μεθόδους των διωκτών εκείνων. Φυσικά το παλαιστινιακό κράτος δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρισθεί, καθώς οι Εβραίοι σιωνιστές (και όχι ο εβραϊκός λαός, ο οποίος καταταλαιπωρείται, όπως και τα θύματα των μεγαλοϊδεατών αρχόντων του, από την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα) δεν θα επιτρέψουν σε καμμιά χώρα να προβεί σε αναγνώριση. Το έχουν κατά καιρούς διακηρύξει επιφανείς σιωνιστές πολιτικοί ότι στόχος είναι η εκδίωξη όλων των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.

     Η Τουρκία, η οποία προβάλλει διεθνώς το δόγμα του νέο-οθωμανισμού, δια του πρωθυπουργού της Ερντογάν υπήρξε εκείνη, η οποία έλαβε την πλέον ξεκάθαρη θέση μετά την αιματηρή επίθεση του ισραηλινού στρατού κατά της Γάζας (Χριστούγεννα 2008), παρά τις ειδικές συμφωνίες του προσφάτου παρελθόντος ακόμη και στρατιωτικού χαρακτήρα. Έκτοτε ο Ερντογάν δεν αφήνει αναπάντητη την όποια επιχείρηση μείωσης διπλωματών της Τουρκίας εκ μέρους ιθυνόντων του Ισραήλ, ενώ σε διεθνή σύσκεψη (Νταβός) άσκησε δριμεία κριτική κατά του Ισραήλ. Ναι είχε το θάρρος και παράλληλα θράσος να καταγγείλει το Ισραήλ αυτός, του οποίου η χώρα δολοφόνησε 1.690 Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους πολέμου (1974). Ο πρόσφατος φόνος 9 Τούρκων που συμμετείχαν αποστολής για ενίσχυση των εγκλείστων στο στρατόπεδο της Γάζας, που συνιστά ντροπή για τους ισχυρούς που εθελοτυφλούν ενώπιον των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ, έφερε σε πλήρη όξυνση τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις.

     Η ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση, στην οποία το πρώτο βήμα κάναμε εμείς, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού μας στο Τέλ Αβίβ, και σε συντομότατο χρονικό διάστημα ανταποδόθηκε από τον ισραηλινό πρωθυπουργό, χαιρετίστηκε από μερίδα του τύπου ως διπλωματική επιτυχία της χώρας, δεδομένου του ότι από τον χώρο αυτό (της διπλωματίας) έχει φυγαδευθεί η ηθική και τα πάντα υποκινούνται από τον ωφελιμιστικό ρεαλισμό. Μάλιστα οι εκ της συστάσεως του νεοελληνικού κράτους ανερμάτιστοι του υπουργείου μας επί των Εξωτερικών υποθέσεων έκαναν λόγο για αύξηση προσέλευσης Εβραίων τουριστών στη χώρα μας σε μια τόσο κρίσιμη για την οικονομία μας περίοδο. Ποιός όμως θα μας ενημερώσει για τις σχέσεις του διεθνούς σιωνισμού με την Goldman Sachs; Ποιός θα μας ενημερώσει για τον ασφυκτικό έλεγχο επί της παγκόσμιας οικονομίας του σιωνιστικού κεφαλαίου; Ποιός θα μας ενημερώσει για τον ρόλο που αυτό διαδραμάτησε σε συνεργασία με τους εγχώριους εντολοδόχους, που κατά καιρούς αυτοπροβλήθηκαν ή προβλήθηκαν από ισχυρά εκτός χώρας κέντρα ως εθνοσωτήρες;

 

     Η μεταπρατική άρχουσα τάξη, πολιτική οικονομική και διανόησης, με έντονα τα νεοταξικά γνωρίσματα επί δεκαετίες τώρα εμπέδωσε στον λαό μας τον τρόμο έναντι του αναδυομένου νεοοθωμανισμού. Έτσι διεύρυνε τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και εγκατέλειψε στο έλεος του τουρκικού προξενείου τη Δυτική Θράκη. Προσέφερε ως δώρο στην επιθετικότητα, με τις ευλογίες Αμερικανών και Άγγλων, της Άγκυρας τους εκτουρκισμένους πρωτίστως λόγω χρήσης της τουρκικής γλώσσας στην εκπαίδευση, Πομάκους και Ρομά. Συνέπηξε μέτωπο συνεργασίας με τον Τούρκο πρόξενο Κομοτηνής για εκλογική επιτυχία των οσφυοκαμπτών εκπροσώπων των κομμάτων εξουσίας. Τώρα δεν ντρέπεται να διώκει δασκάλα (Χαρά Νικοπούλου) μέσου του περίεργου και αντεθνικώς δρώντος υπουργείου, το οποίο έπαψε να έχει εθνική αποστολή!  Μόλις απέτυχαν να προωθήσουν το σχέδιο Ανάν με την απειλή ότι χωρίς την υπερψήφισή του χάνεται η προδομένη από μας Κύπρος. Και μπροστά σ’ αυτό το χάλι θέλουν να μας πείσουν ότι λόγοι ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας επιβάλλουν την προσέγγιση προς το Ισραήλ!

 

     Δεν είναι λίγοι οι σχολιαστές των διεθνών εξελίξεων, οι οποίοι προβλέπουν προσεχή αεροπορική επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν. Το Ισραήλ έχει ανάγκη εναερίου χώρου για την εκπαίδευση των αεροπόρων του, τον οποίο χώρο φαίνεται να έπαψε να προσφέρει η Τουρκία, η οποία για μία ακόμη φορά στον ΟΗΕ στάθηκε με αξιοπρέπεια, όταν σχεδόν οι πάντες καταδίκασαν το Ιράν. Πέραν αυτού πολλά γράφονται για εντοπισμό τεραστίου κοιτάσματος φυσικού αερίου στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, κοιτάσματος το οποίο εκτείνεται από τις ανατολικές ακτές της Κρήτης ως τις ακτές του Ισραήλ. Μήπως ο σιωνισμός επιχειρεί με μια κίνηση και να προετοιμαστεί το Ισραήλ κατάλληλα προς εξουδετέρωση του πλέον ασπόνδου εχθρού τους στον μουσουλμανικό κόσμο και να θέσει υπό την κυριότητα των ελεγχομένων από αυτόν ληστρικών πολυεθνικών το πλουτοφόρο κοίτασμα, το οποίο αδυνατεί να αξιοποιήσει η υπό επιτήρηση του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, δηλαδή του σιωνισμού, ταλαίπωρη Ελλάδα; Ο καιρός θα δείξει. Πέρα από τις επιφυλάξεις που έχουμε για το ηρωικό φρόνημα του Ερντογάν, διαβλέπουμε την προσπάθεια των ΗΠΑ να διαμορφώσουν μία ζώνη κακού από το Πακιστάν ως την Τουρκία. Στην περίπτωση που τα συμφέροντα σιωνισμού και ιθυνόντων των ΗΠΑ εξωθήσουν σε δαιμονοποίηση του μουσουλμανικού κόσμου και σε μία εκστρατεία τύπου σταυροφορίας εναντίον αυτού, οι φανατικοί μουσουλμάνοι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Μήπως η Ελλάδα καταστεί στόχος και μάλιστα ο ευκολότερος μεταξύ του συνόλου των “απίστων”. Βέβαια δεν θα είναι παράξενο, αν προβάλλοντας οι ιθύνοντες τον κίνδυνο αυτό, υποστηρίξουν ότι είναι επιβεβλημένη η εξοπλιστική θωράκιση. Ήδη για σκοπούς του ΝΑΤΟ διαθέτουμε ετησίως ποσά της τάξεως των 7 δισ. €, όσα περίπου προσδοκά η κυβέρνηση να συγκεντρώσει από τους “κακούς” Έλληνες πολίτες μέσω των μέτρων του μνημονίου! Αλλά και το 2004 κάναμε τη χάρη στους Εβραίους αγοράζοντας πανάκριβα συστήματα ασφαλείας, για να αποφύγουμε τρομοκρατικό κτύπημα!

Η άρχουσα τάξη, εχθρική προς την παράδοση του λαού μας, στάθηκε ανήμπορη να κατανοήσει το διαχρονικά φιλελληνικό πνεύμα στις χώρες της Ανατολής. Υποταγμένη στα αφεντικά ετοιμάζει για τους Νεοέλληνες στολές “νέων σταυροφόρων”. Το Ισραήλ και η Δύση παίζουν πολύ άσχημα παιχνίδια σε βάρος των λαών. Θα καταλήξουν κάποτε σε βάρος τους, αφού καταφέρουν να αιματοκυλίσουν λαούς και λαούς.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Κορυφή