Πρόκειται γιὰ τὴ γνωστὴ φράση, ποὺ τὴν βλέπει κανεὶς ν’ ἀναγράφεται σὲ ταινίες, περιοδικά, τηλεοπτικὰ προγράμματα κ.λπ. μὲ ἐξαιρετικὰ βίαιο, τρομακτικὸ καὶ πορνογραφικὸ περιεχόμενο. Σὲ πολλὲς δὲ περιπτώσεις, κυρίως σὲ προγράμματα τῆς τηλεόρασης, τὸ «ὅριο» κατεβαίνει καὶ στὰ 15 ἔτη! Καὶ αὔριο ποὺ θὰ μᾶς ποῦν ὅτι ἡ νέα γενιὰ εἶναι ἀκόμη πιὸ ὥριμη, τὸ ὅριο μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ τῶν 12 ἐτῶν! Γιατί ὄχι;
Ὑποτίθεται ὅτι ἡ ἐπιγραφὴ αὐτὴ ἔχει ὡς σκοπὸ νὰ προφυλάξει τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς ἐφήβους ἀπ’ τ’ ἀκατάλληλα θεάματα καὶ ἀναγνώσματα καὶ νὰ προειδοποιήσει τοὺς γονεῖς νὰ λάβουν τὰ μέτρα τους. Ὁπότε καὶ σὲ κάθε περίπτωση εἶναι καλοδεχούμενη!
Φαινομενικά τά πράγματα εἶναι ἔτσι! Οὐσιαστικὰ δὲν εἶναι καθόλου ἔτσι, γιατί τὸ ὑπόγειο μήνυμα τῆς ἐπιγραφῆς, αὐτὸ ποὺ δρᾶ εἴτε στὸ ὑποσυνείδητο εἴτε καὶ σ’ αὐτὸ ἀκόμη τὸ ἐνσυνείδητο, εἶναι παρότρυνση πρὸς τὸ βίαιο, τὸ τρομακτικὸ καὶ τὸ χυδαῖο, εἶναι σαφῶς μήνυμα διαφθορᾶς!
Ὑπερβολές; Ἄς τὸ δοῦμε φίλοι …
* * *
Κατ’ ἀρχὴν ὁποιοδήποτε θέαμα ἢ ἀνάγνωσμα ἔχει αὐτὸ τὸ περιεχόμενο, σαφέστατα εἶναι ἁμαρτωλό, σαφέστατα εἶναι πέραν τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, σαφέστατα ἔρχεται νὰ παραβιάσει τὴν ἠθική μας ἀκεραιότητα, τὶς ἀξίες καὶ τὶς ἀρχές μας!
Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἕνα μονάχα σκοπὸ ἔχει, νὰ μᾶς διαφυλάξει ἀπ’ τὴν ἁμαρτία, τὴν κατάπτωση καὶ τὴ διαφθορά, νὰ μᾶς ἀνεβάσει πνευματικὰ καὶ νὰ μᾶς φέρει ὅσο γίνεται κοντά Του.
Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐντολὲς Του ἀπευθύνονται πρὸς ὅλους, χωρὶς καμιὰ ἀπολύτως διάκριση, σαφῶς δὲ οὔτε καὶ σ’ αὐτὴ τὴ διάκριση τῆς ἡλικίας. Δὲν ὑπάρχουν δηλαδὴ ἄλλες ἐντολὲς, ποὺ ν’ ἀναφέρονται σὲ παιδιά, ἄλλες σὲ νέους κι ἄλλες σὲ ἐνήλικες καὶ γέρους! Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἕνας εἶναι, ποὺ ἀπ’ τὴ μιὰ θέλει νὰ πορεύεται τὸν δρόμο, ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὸν Θεὸ καὶ ἀπ’ τὴν ἄλλη θέλγεται ἀπ’ ὅ,τι ἁμαρτωλὸ γιὰ νὰ τὸν ἐγκαταλείψει καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὴν ἀντίθετη κατεύθυνση. Κι αὐτό, τὸ τονίζουμε καὶ πάλι, ἀδιακρίτως ἡλικίας.
Βεβαίως τὸ ἀκατάλληλο θέαμα ἢ ἀνάγνωσμα, δὲν ἐπηρεάζει τὸ ἴδιο ἕνα παιδὶ κι ἕναν ἐνήλικα, ὁ ὁποῖος ἔχει διαμορφωμένη καὶ πιὸ ὥριμη ἄποψη γιὰ τὰ πράγματα. Αὐτὸ ὅμως σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν σημαίνει πὼς καὶ ὁ ἐνήλικας δὲν ἐπηρεάζεται, πὼς δὲν ἁμαρτάνει, πὼς δὲν πέφτει πνευματικά, πὼς δὲν λοξοδρομεῖ ἀπ’ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, πὼς δὲν τροφοδοτεῖ, ἐνισχύει καὶ θεριεύει τὰ πάθη του.
Γιὰ τοῦτο κι αὐτὸς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ νοιώθει ὡραῖα μὲ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση, νὰ μὴ ἔχει τύψεις, νὰ μὴ νοιώθει ἐνοχές, μιὰ κατάσταση ποὺ τὸν ἐπιβαρύνει ψυχικὰ καὶ σωματικά, μιὰ κατάσταση ποὺ τὸν ὁδηγεῖ σὲ σκέψεις ἢ καὶ πράξεις μετάνοιας.
Ὁπότε κάτι ἢ εἶναι πνευματικὸ καὶ ἐνάρετο ἢ δὲν εἶναι! Ἢ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν Θεὸ ἢ μᾶς ἀπομακρύνει!
Σαφέστατα, λοιπόν, ὅτι εἶναι «ἀκατάλληλο κάτω τῶν 18 ἐτῶν» εἶναι ἀκατάλληλο καὶ γιὰ τοὺς ἄνω τῶν 18 ἐτῶν, ὅ,τι εἶναι ἁμαρτωλό, ἀποτρόπαιο καὶ χυδαῖο, εἶναι ἀπ’ τὴ φύση του δημιουργημένο ἔτσι, ὥστε νὰ τοὺς βλάπτει ὅλους!
Σαφέστατα συμβαίνει ὅ,τι καὶ μὲ τὶς ὑλικὲς τροφές. Μιὰ μολυσμένη, μουχλιασμένη καὶ δηλητηριασμένη τροφὴ εἶναι ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ὑγεία ὅλων, μικρῶν καὶ μεγάλων, ἂν καὶ μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει περισσότερο τούς μικρούς. Καὶ τί παράξενο, ἐκεῖ δὲν μπαίνει ἡ ἴδια ἐπιγραφή!
* * *
Ἡ ἐπιγραφὴ λοιπὸν αὐτὴ τί ἔρχεται οὐσιαστικὰ νὰ κάνει;
—Νὰ αὐξήσει τὴν περιέργεια στὸ παιδὶ καὶ τὸν ἔφηβο γιὰ τὸ συγκεκριμένο θέαμα ἢ ἀνάγνωσμα!
—Νὰ τοῦ ἐντείνει τὴν προσοχὴ ὄχι γιὰ νὰ μὴ τὸ δεῖ ἢ νὰ μὴ τὸ διαβάσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ κάνει τὸ ἀντίθετο ἀκριβῶς!
—Νὰ τὸ κάνει νὰ νοσταλγεῖ πότε θὰ γίνει ἐπιτέλους 18άρης, ὁπότε τότε, ὅλα, μὰ ὅλα, ἐπιτρέπονται!
—Καὶ στὸν μεγάλο, τὸν 18άρη καὶ ἄνω, πὼς ὅλα εἶναι κατάλληλα γι’ αὐτόν, πὼς μπορεῖ νὰ κάνει ὅ,τι θέλει, πὼς δὲν ὑπάρχει νόμος, φραγμὸς καὶ ὅριο γιὰ τίποτα!
Κι ἔτσι ὅλοι πέφτουν στὴν παγίδα, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅσοι ἐνστερνίζονται πὼς νόμος καὶ ὅριο γιὰ ὅλα τά πράγματα εἶναι ἡ ἡλικία, αὐτὸ τὸ ἄνω ἢ κάτω τῶν 18 ἐτῶν. Τί φοβερὸ στ’ ἀλήθεια!
* * *
Λοιπόν, φίλοι ὅπως στὶς ὑλικὲς τροφὲς δὲν γευόμαστε ὁ,τιδήποτε ἀλλὰ μονάχα τὶς ὑγιεινὲς καὶ τὶς θρεπτικές, ἔτσι νὰ κάνουμε καὶ στὶς πνευματικές. Γατὶ τὸ θέαμα καὶ τὸ ἀνάγνωσμα σαφῶς εἶναι τροφή, τόσο ἀπαραίτητη κι αὐτὴ γιὰ τὴ ζωή μας, ἂν σκεφτοῦμε μάλιστα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν διάβολο τότε ποὺ τὸν πείραζε στὴν ἔρημο: «Ὁ ἄνθρωπος δὲν ζεῖ μὲ ἄρτο μόνο, ἀλλὰ μὲ κάθε λόγο ποὺ βγαίνει ἀπ’ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ…» (Ματθ. δ,4).
Καὶ ἡ Πολιτεία, ὅπως στὶς ὑλικὲς τροφὲς ἔχει νόμους, μέτρα καὶ μηχανισμοὺς γιὰ νὰ ἐξασφαλίζει τὴν μὲ ὑγιεινὸ τρόπο διάθεσή τους στοὺς πολίτες, νὰ κάνει τουλάχιστον τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὶς πνευματικές, ἀποσύροντας αὐτὲς τὶς ἀπὸ κάθε πλευρὰ ἀπαράδεκτες ἐπιγραφές…
Θέλουμε, καὶ μάλιστα ὅλοι, κατάλληλη πνευματικὴ τροφὴ κι ὄχι τὰ δηλητήρια μὲ τὶς ἐτικέττες τῆς «διεθνοῦς τῶν πονηρῶν»!
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ