Λέγει ο χρυσός στο μάρμαρο·

στα πέρατα του κόσμου

ποιός λάμπει ωσάν εμέ

ποιό φως έχει το φως μου;

Εγώ τον κόσμο κυβερνώ,

την ευτυχία υφαίνω,

ποδοπατώ την ομορφιά,

την ασχήμια ομορφαίνω.

Εγώ οδηγώ στα σκοτεινά

του κλέφτη μου το χέρι.

Εγώ ακονίζω του φονιά

το δίκοπο μαχαίρι.

Εγώ αγοράζω την τιμή

και την πουλώ στο δρόμο.

Εγώ νικώ την αρετή,

καταπατώ τον νόμο.

Περίσσιες είν' οι χάρες μου

κι η δύναμή μόνη

γκρεμίζει θρόνους απ' εδώ, θρόνους εκεί στηλώνει...

Εσύ τι κάνεις μάρμαρο;

και τ' απεκρίθη εκείνο·

εγώ σε τάφου σκοτεινιά

τη δύναμή σου κλείνω.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ