Ένα ακόμη έτος μας χάρισε η άπειρη αγαθότητα του Θεού. Το 2010. Μια ακόμη χρονιά προστέθηκε στη ζωή όλων μας. Αμέτρητες είναι οι ευχές και τα γραπτά μηνύματα που στείλαμε και δεχτήκαμε για την καινούργια χρονιά. Αλλά τι θα πει καινούργια και παλιά χρονιά; Ο χρόνος από μόνος του δεν είναι ούτε καινούργιος ούτε παλιός, ούτε καλός ούτε κακός, ούτε ευτυχισμένος, ούτε δυστυχισμένος.

  Από μας εξαρτάται τι περιεχόμενο θα δώσουμε στην νέα χρονιά.

  «Ανανεούσθε δέ τω πνεύματι του νοός ημών καί ενδύσασθε το καινόν άνθρωπον» γράφει ο Απ. Παύλος στην Προς Εφεσίους Επιστολή (δ΄, 23-24). (Ανανεωθείτε δε ως προς το πνεύμα του νου σας και να ενδυθείτε τον νέο άνθρωπο.) Στην Αγία Γραφή οι λέξεις «καινός» και «νέος» άνθρωπος δεν αναφέρονται στην ηλικία αλλά στα φρονήματα, στις σκέψεις, στις αποφάσεις, στις εκδηλώσεις και γενικά στον τρόπο της ζωής μας.

  Νέα χρονιά - νέα ζωή - νέος άνθρωπος.

  Νέα χρονιά θα πει νέα ζωή, νέες αποφάσεις, νέους οραματισμούς, νέες επιδιώξεις. Νέα χρονιά, δεν θα πει μονάχα, καινούργια ρούχα και παπούτσια, καινούργιο διαμέρισμα, καινούργιο αυτοκίνητο, καινούργια έπιπλα, νέες ευκολίες ζωής, νέες γνώσεις, νέες επιτυχίες στις δουλειές. Θα πει κάτι περισσότερο, ανακαίνιση της καρδιάς, που ο απόστολος Πέτρος την αποκαλεί «κρυπτόν τής καρδίας άνθρωπο» (Α΄ Πέτρου, γ΄, 4). Ο άνθρωπος δηλαδή που δεν φαίνεται αλλά λαμποκοπά και ευωδιάζει κι η ευωδία του διαχέεται παντού.

  Νέα χρονιά θα πει νέος άνθρωπος, άνθρωπος αγάπης. Κι ο άνθρωπος της αγάπης δεν παλιώνει, δεν φθείρεται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Γιατί η «αγάπη ουδέποτε εκπίπτει», (Α΄Κορινθ. ιγ,8). Έπειτα την αγάπη δεν την μετρούν οι χτύποι του ρολογιού, που μετρούν το χρόνο, αλλά οι χτύποι της καρδιάς. Κι όταν οι χτύποι τής καρδιάς είναι συντονισμένοι με το θέλημα του θεού που είναι αγάπη, τότε η ζωή μας είναι νέα, αειθαλής, και αιώνια.

  Αλλά νέος άνθρωπος θα πει νέα καρδιά. Ο χρόνος δεν γερνάει ποτέ. Η καρδιά γερνάει. Φθείρεται και παλιώνει από την αμαρτία. Η καρδιά που αμαρτάνει σκληραίνει. Η καρδιά που παύει να αγαπά και να εργάζεται το καλό παύει και να χτυπά. Και καρδιά που δεν χτυπά είναι νεκρή. Συνεπώς νέα χρονιά θα πει νέα καρδιά, καθαρή, ευλογημένη απ' τη χάρη του Θεού.

  Νέα χρονιά θα πει ακόμη και νέα ζύμη.«Εκκαθάρατε ουν τήν παλαιάν ζύμην, ίνα ήτε νέον φύραμα» λέει ο Απ. Παύλος. (Πετάξετε λοιπόν το παλιό προζύμι, για να γίνεται νέο ζυμάρι.), (Α΄ Κορινθίους ε΄, 7). Κανείς ποτέ δεν αποφασίζει να οικοδομήσει πολυκατοικία σε ερειπωμένο και ετοιμόρροπο οικοδόμημα. Καθαρίζει πρώτα με επιμέλεια το έδαφος και κατόπιν σε γερά θεμέλια κτίζει την πολυκατοικία. Εάν πραγματικά ποθούμε το 2010 να είναι νέα χρονιά πρέπει απαραίτητα να ξεκαθαρίσομε επιμελώς όλους τους παλιούς μας λογαριασμούς. Κάθε κατάλοιπο του παρελθόντος εγκυμονεί κινδύνους για μία νέα ευτυχισμένη χρονιά. Κάθε συμβιβασμός ή υποχώρηση στο παρελθόν αχρηστεύει το νέο. Ισχύει βλέπετε και στο σημείο αυτό ο Λόγος του Κυρίου (Ματθ. θ' 16, 17). Κανείς συνετός άνθρωπος δεν βάζει σε παλιό ένδυμα μπάλωμα καινούργιο... ούτε νέο κρασί σε ασκούς παλαιούς, γιατί και τα ασκιά θα σπάσουν και το κρασί θα χυθεί. Το νέο κρασί πρέπει πάντα να τοποθετείται σε νέους ασκούς. Απαραίτητη λοιπόν η πλήρης και ολοκληρωτική εκκαθάριση όλων των παλιών λογαριασμών, όλων των κακών επιθυμιών, συνηθειών, αδυναμιών και πράξεων.

  Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται μια στάση ζωής ενεργητική, όχι παθητική, απαθής ή αδιάφορη. «Μικρά ζύμη όλο το φύραμα ζυμοί» προσθέτει ο Απόστολος (λίγο ζυμάρι ζυμώνει όλο το αλεύρι), (Α΄ Κορινθίους ε΄ 6). Και όπως η ζύμη κατά τον ιερό Χρυσόστομο μολονότι είναι ελάχιστη και ρίπτεται σε μεγάλη ποσότητα αλεύρου δεν χάνεται, αλλά αντιθέτως ζυμώνει όλο το αλεύρι και το μεταβάλλει σ' ένα διαφορετικό είδος. Από αλεύρι το κάνει ψωμί. Κάτι περισσότερο. Ζωοποιεί και ενεργοποιεί, το προ ολίγου νεκρό αλεύρι.

  Την ίδια ακριβώς αποστολή και το ίδιο χρέος έχει και κάθε Χριστιανός. Ο νέος, ο «καινός» κατά Χριστόν άνθρωπος δεν κλείνεται στο εγώ του, δεν αδιαφορεί μπρος στο χείμαρρο της παντοειδούς φαυλότητας. Δεν ζει μέσα σε μία απαισιοδοξία. Δεν λυγίζει μπρος στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του ηδονισμού, της σαρκολατρείας. Αγωνίζεται, μοχθεί, προσεύχεται. Διαμαρτύρεται για την προβολή του κακού. Συνενώνει τις δυνάμεις του, συνεργάζεται και πρωτοστατεί σε έργα αγάπης και αδελφοσύνης.

  Νέο έτος. Η ζωή μας προχώρησε κατά ένα έτος.Κάθε όμως μέρα που περνάει, όπως και κάθε χρόνος μας φέρνει όλους όλο και πιο κοντά προς το τέρμα της παρούσας ζωής. Και συγχρόνως στο γλυκοχάραμα μιας άλλης, «της αιωνίου και ατελεύτητου». Το τέρμα της δικής μας επίγειας ζωής είναι το άνοιγμα της θύρας του ουρανού και η είσοδος μας «εις τήν από καταβολής κόσμου ητοιμασμένην ημίν βασιλείαν»( Μθ κε,34).

  Γι’ αυτό και η χαρά που δοκιμάζουμε για τον καινούργιο χρόνο είναι ένας πολύ μακρύς απόηχος από το γλυκοχάραμα της μεγάλης, ολόφωτης και λαμπρής ημέρας της αιωνιότητας, για την οποίαν και πλαστήκαμε.

  Η ζωή μας προχώρησε κατά ένα βήμα. Βρισκόμαστε εγγύτερα στην ανατολή μιας νέας, μιας καινούργιας ημέρας. Κι αυτή η διαπίστωση δεν πρέπει να μείνει σαν μια θεωρητική γνώση ή σαν μια απλή προσμονή ενός γεγονότος που πρόκειται να συμβεί. Πρέπει να μας βάλλει σε σοβαρές σκέψεις, σε οριστικές αποφάσεις για την όλη ζωή μας και για την όλη αναστροφή μας μια και η παρούσα ζωή μάς προδικάζει την αιώνια.

Κατερίνα  Γιάσογλου

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ» ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2010
ΕΚΔΟΣΗ «ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ»
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ