Ὁ Πειραιῶς μὲ προσφυγήν του εἰς τὸν Ὑπουργὸν Οἰκονομικῶν ζητεῖ:
ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΑ
ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΣ ΣΤΟΑΣ–ΝΑΟΥΣ
Δὲν ἔχουν σχέσιν μὲ φιλανθρωπικὰς δραστηριότητας, εἶναι “θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος, κεχωρισμένη τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας ἐπιβάλλουσα “ὡς θεὸ τῆς Μασονίας τὸν Ἑωσφόρο”. Ἡ Μασονία ἐξηπάτησε τὸ Κράτος, τὴν Δικαιοσύνην, ἔχει ὡς στόχον τὴν ὑποδούλωσιν τῆς χώρας, διαστρεβλώνει καὶ ἀρνεῖται ὁλόκληρον τὴν χριστιανικὴν διδασκαλίαν, ὁδηγεῖ εἰς τὴν πολυθεΐαν, ἐνῶ λατρεύει τὸν Ἑωσφόρον
Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ μὲ προσφυγήν του εἰς τὸν ὑπουργὸν Οἰκονομικῶν κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ὑπὸ ἡμερομηνίαν 15 Ἰανουαρίου, ζητεῖ τὴν διάλυσιν τοῦ Τεκτονικοῦ Μεγάρου τῆς Μεγάλης Στοάς, τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοάς καὶ ὅλων τῶν Ναῶν–Στοῶν. Τὴν προσφυγὴν συνοδεύει καὶ μὲ ὑπόμνημα, διὰ τοῦ ὁποίου τεκμηριώνει τὴν προσφυγήν, ἀποδεικνύων ὅτι ὁ τεκτονισμὸς εἶναι «θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος, κεχωρισμένη καὶ ξένη τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας» ἐπιβάλλουσα «ὡς θεὸ τῆς Μασονίας τὸν Ἑωσφόρο». Ἀκολούθως ἀποδεικνύει διατὶ τὸ τεκτονικὸν Ἵδρυμα, τὸ εὑρισκόμενον ἐπὶ τῶν ὁδῶν Ἀχαρνῶν καὶ Σουρμελῆ, ὡς καὶ τὸ ἀντίστοιχον τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς, τὸ εὑρισκόμενον ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἐρεσοῦ, οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μὲ φιλανθρωπικὰς δραστηριότητας.
Ἡ προσφυγὴ
Παραθέτομεν τὸ πλῆρες κείμενον τῆς προσφυγῆς τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ πρὸς τὸν ὑπουργὸν Οἰκονομικῶν κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Αὐτὸ ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«ΠΡΟΣΦΥΓΗ
Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ
κατοίκου Πειραιῶς, ὁδὸς Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 198, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΑΣ
τηλ. 210 4514833 ἐσωτ. 19, fax 210 4518476
Πρὸς τὸν Ἐξοχώτατον
Ὑπουργὸν Οἰκονομίας κ. Γεώργιον Παπακωνσταντίνου
ΚΑΤΑ
Τοῦ ἀπὸ 10/12/1927 Π.Δ. ὡς ἔχει τροποποιηθεῖ, τὸ ὁποῖον ἔχει ἐγκρίνει τὸν Ὀργανισμὸ τοῦ ἐν Ἀθήναις Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος, ποὺ ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν καὶ Σουρμελῆ καὶ τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἐρεσοῦ 38
ΑΙΤΗΜΑ
Ἡ διάλυσις τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καὶ τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Στοῶν–Ναῶν αὐτῶν συμφώνως τῷ ἄρθρῳ 118 τοῦ Α.Κ.
Ἐξοχώτατε Κύριε Ὑπουργέ,
Τὸ ἵδρυμα μὲ τὴν ἐπωνυμία “ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ” συνεστήθη δυνάμει τοῦ Π.Δ. τῆς 10/12/1927, ἐν συνεχείᾳ δὲ ἐτροποποιήθη δυνάμει τοῦ Β.Δ. τῆς 19/7/1949 καὶ τοῦ Β.Δ. τῆς 16/11/1956. Σκοπὸς τοῦ ὡς ἄνω ἱδρύματος εἶναι ἡ εὐόδωσις ἔργων εὐποιΐας, ἰδία διὰ περιθάλψεως ἐνδεῶν καὶ μορφώσεως ἀπόρων παίδων.
Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, ἕνα ἵδρυμα διαλύεται διὰ ἐκδόσεως σχετικοῦ διατάγματος ἂν παρεκκλίνει τοῦ σκοποῦ του (ἀνεξάρτητα ἂν ὁ νέος σκοπός του εἶναι νόμιμος ἢ ὄχι, βλ. Τούση Γεν. Ἀρχ., σελ. 340, ὑποσ. 17). Περαιτέρω, ἐπίσης σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, ἕνα ἵδρυμα διαλύεται δι᾽ ἐκδόσεως σχετικοῦ διατάγματος ἂν ὁ σκοπός του ἔγινε παράνομος.
Ἐν προκειμένῳ τὸ ὡς ἄνω ἵδρυμα ἔχει ὡς κύριο ἔργο του τὴν ἵδρυση, λειτουργία καὶ συντήρηση Μασονικῶν Στοῶν καὶ τὴν προώθηση τῆς λατρείας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.). Περαιτέρω πραγματοποιεῖ μυήσεις καὶ ἐμφανίζεται ὡς —δῆθεν— σωματεῖο, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχει τηρήσει τὶς ἐκ τοῦ νόμου τεθεῖσες προϋποθέσεις ἀναγνωρίσεώς του, ἐν αἷς καὶ ὁ δικαστικὸς ἔλεγχος τῶν σκοπῶν του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ καὶ ὑπὸ τὸν ἀνωτέρω νομικὸ μανδύα λειτουργεῖ τὸ ὡς εἴρηται Ἵδρυμα ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ ἔκφραση μιᾶς θρησκείας (τοῦ μασονισμοῦ ἢ τεκτονισμοῦ ἢ ἐλευθεροτεκτονισμοῦ).
Ἀξιοσημείωτη εἶναι ἐν προκειμένῳ ἡ Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1933) κατὰ τὴν ὁποία: “Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος… ἐπιληφθεῖσα τῆς... ἐξετάσεως τῆς Μασονίας, τοῦ διεθνοῦς τούτου μυστικοῦ ὀργανισμοῦ,... κατέληξε ὁμοφώνως εἰς τὰ ἑπόμενα... συμπεράσματα: Ἡ Μασονία δὲν εἶναι ἁπλή τις φιλανθρωπικὴ ἕνωσις ἢ φιλοσοφικὴ Σχολή, ἀλλ᾽ ἀποτελεῖ μυσταγωγικὸν σύστημα, ὅπερ ὑπομιμνήσκει τὰς παλαιὰς ἐθνικὰς μυστηριακὰς θρησκείας ἢ λατρείας... Ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος... καὶ ξένη τῆς Χριστιανικῆς Θρησκείας...”. Συνεπῶς ἔχει πληρωθεῖ τὸ πραγματικὸ τοῦ ἄρθρου 118 τοῦ Α.Κ.
Ὑπηρετοῦν
τὸν Ἑωσφόρον
Ἐπιπροσθέτως:
α. Τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα ὀφείλει τὴν ἵδρυσή του στὴν ἐξαπάτηση τοῦ Κράτους. Ἱδρύθηκε μὲ σκοπὸ τὴν “εὐόδωση ἔργων εὐποιΐας, ἰδία περιθάλψεως ἐνδεῶν καὶ μορφώσεως ἀπόρων παίδων” ἐνῶ πρόκειται γιὰ ἀμιγῆ σατανολατρεία, διότι ὁ κρυπτογραφικὰ ἀναφερόμενος ὡς Μ.Α.Τ.Σ.–ὑπέρτατο ὂν ὡς τὰ προσαγόμενα στοιχεῖα ἀποδεικνύουν τυγχάνει ὁ λεγόμενος Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος, ποὺ ὀντοποιεῖται στὸ πρόσωπο τοῦ Ἑωσφόρου. Ὑπὸ τὸ προσωπεῖο ἑπομένως τῆς δῆθεν φιλανθρωπίας τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος προωθεῖται στὴ χώρα μας ἡ θρησκευτικὴ παραδοχὴ τοῦ Σατανισμοῦ.
β. Οἱ Μασονικὲς στοὲς–ναοὶ τῆς Σατανολατρείας ὀφείλουν ἐπίσης τὴν ἀναγνώρισή τους ὡς Μασονικῶν σωματείων στὴν ἐξαπάτηση τῆς δικαιοσύνης, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀπέκρυψαν δολίως, κάθε τί τὸ ὁποῖο θὰ ἀπεκάλυπτε τὸ σατανιστικό τους περιεχόμενο. Ἀπόδειξη ἡ ὑπ᾽ ἀριθμ. 739/8.2.1935 ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, ποὺ ἐνέκρινε τὴν ἵδρυση τῆς στοᾶς “ΜΕΛΗΣ” ἐντελῶς τυπικά, ἐνῶ ἡ ὑπ᾽ ἀριθμ. 2060/2969 ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, ποὺ ἐξεδόθη μετ᾽ ἔλεγχο τῶν σχετικῶν μασονικῶν κειμένων ὑπῆρξε ἀπορριπτική τῆς ἱδρύσεως τῆς στοᾶς “ΔΗΛΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ”.
γ. Τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα ἀποκρύπτει τὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 3 Landmark (δόγμα) τὸ ὁποῖο “οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμη δύναται νὰ θίξει ἢ τροποποιήσει” καὶ “ἐπιβάλλει ὡς Θεὸ τῆς Μασονίας τὸν Ἑωσφόρο”.
δ. Τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα πραγματοποιεῖ μυήσεις – εἰσδοχὴ μελῶν χωρὶς νὰ εἶναι σωματεῖο, διότι δὲν κέκτηται τὴν ἀνάλογη δικαστικὴ ἀναγνώριση.
ε. Τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα γίνεται δεκτὸ καὶ νομιμοποιεῖται ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία ὡς φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα ἐνῶ ὁ σκοπὸς αὐτοῦ εἶναι ἡ προώθηση, ἵδρυση καὶ συντήρηση Ναῶν–Στοῶν ἀνιδρυομένων πρὸς δόξαν τοῦ κρυπτογραφικὰ ἀναφερομένου θεοῦ Μ.Α.Τ.Σ.
Ὠσαύτως τὴν προώθηση τῆς ἰδίας θρησκευτικῆς παραδοχῆς ἔχει ἀναλάβει καὶ ἡ ἐκ τοῦ ὡς ἄνω λεγομένου Τεκτονικοῦ ἱδρύματος ἀποσχισθεῖσα κατὰ τὸ ἔτος 1986 Ἐθνικὴ Μεγάλη Στοὰ τῆς Ἑλλάδος, ἡ ἐν ὁδῶ Ἐρεσοῦ 38 ἑδρεύουσα.
Νὰ διαλυθοῦν
Διὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς καὶ δι᾽ ὅσους ἀναφέρομεν εἰς τὸ συνημμένον ἡμέτερον ὑπόμνημα καὶ διὰ τῶν συνημμένων ἀποδεικτικῶν στοιχείων τῶν τυπικῶν μυήσεως καὶ τῆς ἐσωτερικῆς βιβλιογραφίας τῆς Μασονίας εἰς ἣν ἀποκαλύπτεται ὁ Ἑωσφόρος ὡς ὁ κρυπτογραφικὰ ἀναφερόμενος Μ.Α.Τ.Σ. πρὸς τιμὴν τοῦ ὁποίου ἄρχονται καὶ κλείονται αἱ συνεδρίαι, μυοῦνται τὰ μέλη καὶ ἀναπέμπεται λατρεία ἐντὸς τῶν Στοῶν, ζητοῦμεν τὴν διάλυσιν τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καὶ τῶν παραρτημάτων αὐτοῦ ἀνὰ τὴν Ἐπικράτειαν, διότι ἔχει παρεκκλίνει τοῦ σκοποῦ ἱδρύσεώς του καὶ προωθεῖ μίαν θρησκευτικὴν πίστιν κρυφίως καὶ δι᾽ αὐτὸ ἐπιβάλλεται, ὅπως ἐκδοθῆ διάταγμα, διὰ τοῦ ὁποίου νὰ ἀνακαλοῦνται ἢ καὶ καταργοῦνται τὰ διατάγματα συστάσεως τοῦ ἱδρύματος, ἤτοι τὸ ὡς ἄνω Π.Δ. τῆς 10/12/1927, Β.Δ. τῆς 19/7/1949 καὶ Β.Δ. τῆς 16/11/1956 ὡς καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς ἀποσχισθείσης Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καθ᾽ ὁ μέρος αὕτη ἐμφαίνεται ὡς Ἵδρυμα ἀποκαλούμενο Μέγα Ἀγαθοεργὸ Σῶμα (Μ.Α.Σ.) τῆς Ε.Μ.Σ.τ.Ε.
Ἡ ὡς ἄνω προσφυγή, ἀφιεροῦται εἰς τὴν Ἱερὰν Μνήμην τῶν Γεραρῶν Ἀγωνιστῶν τῆς Ἀληθείας ἀοιδίμων Ἀποστόλου Μακράκη, Παναγιώτου Τρεμπέλα, Μιχαὴλ Γαλανοῦ, Παναγιώτου Μπρατσιώτου, Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου καὶ Νικολάου Ψαρουδάκη.
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Ἰανουαρίου 2010
Ο ΠΡΟΣΦΕΥΓΩΝ
† ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφεὶμ»
Τὸ ὑπόμνημα
Τὴν προσφυγὴν συνοδεύει τὸ ἀκόλουθον ὑπόμνημα:
«ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ
Μητροπολίτου Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
κατοίκου Πειραιῶς, ὁδὸς Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 198, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΑΣ
τηλ. 210 4514833 ἐσωτ. 19, fax 210 4518476
Πρὸς τὸν Ἐξοχώτατον
Ὑπουργὸν Οἰκονομίας κ. Γεώργιον Παπακωνσταντίνου
ΚΑΤΑ
Τοῦ ἀπὸ 10/12/1927 Π.Δ. ὡς ἔχει τροποποιηθεῖ, τὸ ὁποῖον ἔχει ἐγκρίνει τὸν Ὀργανισμὸ τοῦ ἐν Ἀθήναις Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος, ποὺ ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν καὶ Σουρμελῆ καὶ τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἐρεσοῦ 38.
ΑΙΤΗΜΑ
Ἡ διάλυσις τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καὶ τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Στοῶν–Ναῶν αὐτῶν συμφώνως τῷ ἄρθρῳ 118 τοῦ Α.Κ.
Τὸ Τάγμα τῶν Τεκτόνων, ὅπως ἀναγράφεται στὴν εἰσαγωγὴ τῶν “Μεγάλων Συνταγμάτων τοῦ 1786”, “προσέλαβε τὸν Παγκόσμιο αὐτοῦ χαρακτῆρα διὰ τῆς ἐν ἔτει 1717, ἱδρύσεως τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἀγγλίας. Ἡ Μεγάλη αὐτὴ Στοὰ οὐ μόνον κατήργησε πάντα ἐπαγγελματικὸν περιορισμόν, ἀλλὰ ἀνεκήρυξεν ὅτι ὁ δεσμὸς τῆς Τεκτονικῆς ἀλληλεγγύης ἔπρεπε νὰ τεθῆ ὑπεράνω πάσης πολιτικῆς ἢ θρησκευτικῆς διαιρέσεως”!
Ἡ Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἀποφασιστικὴ ποιμαντικὴ ἐνέργεια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἦταν ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας της, τῆς 12ης Ὀκτωβρίου 1933, ἡ ὁποία ἀπεφάνθη ὅτι: “ἡ Μασονία ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος, κεχωρισμένη καὶ ξένη τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας. Ἐμφαίνεται ἄλλως τοῦτο καὶ ἐκ τοῦ ὅτι κέκτηται ἰδίους Ναοὺς μετὰ βωμῶν, τοὺς ὁποίους οἱ πρόκριτοι τῶν τεκτόνων χαρακτηρίζουσιν ὡς “ἐργαστήρια, ἅτινα δὲν δύνανται νὰ ὑστερήσωσιν εἰς ἱστορίαν καὶ ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας...”! Καὶ τελειώνει: “Οὐδαμῶς προσήκει ν᾽ ἀνήκει τις εἰς τὸν Χριστὸν καὶ νὰ ζητῆ ἐκτὸς αὐτοῦ ἀπολύτρωσιν καὶ ἠθικὴν τελείωσιν. Διότι εἶναι ἀσυμβίβαστος ὁ ἀληθὴς καὶ γνήσιος Χριστιανισμὸς πρὸς τὴν Μασονίαν. Ὅθεν καὶ οἱ τυχὸν ἐμπλακέντες εἰς τὴν μύησιν τῶν Μασονικῶν μυστηρίων, δέον τοῦ λοιποῦ ν᾽ ἀπόσχωσι πάσης ἐπικοινωνίας πρὸς τὰς Μασονικὰς στοὰς καὶ ἐργασίας, βέβαιοι ὄντες ὅτι οὕτω ἀνανεοῦσιν ἀσφαλῶς τοὺς πρὸς τὸν ἕνα Κύριον καὶ Σωτῆρα ἡμῶν, ἐξ ἀγνοίας καὶ κακῆς τῶν πραγμάτων ἐκτιμήσεως, ὑποχαλασθέντας δεσμούς...
Συνιστῶσα δὲ ἡ Ἱεραρχία αὐτοὺς καὶ εἰς τὴν συμπάθειαν —κατ᾽ οὐδένα δὲ λόγον εἰς τὴν ἐχθρότητα καὶ τὸ μίσος— τῶν πιστῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας, προσκαλεῖ αὐτὰ ἵνα μετ᾽ αὐτῆς ἐν χριστιανικῇ ἀγάπῃ καὶ ἀπὸ καρδίας εὔχονται, ὅπως ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, “ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ” (Ἰω. 14, 16), φωτὶση καὶ ἐπιστρέψη, τοὺς ἐξ ἀγνοίας ἀποπλανηθέντας, εἰς τὴν ἀλήθειαν”.
Αὐτὴ εἶναι ἡ Μασονία σύμφωνα μὲ τὴν ὡς ἄνω Ποιμαντικὴ Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἴδια ἡ Μασονία, λέει γιὰ τὸν ἑαυτό της, τόσα πολλὰ γριφώδη καὶ ἀντιφατικά, ποὺ τὸ μόνο τελικὰ ποὺ μένει, εἶναι ἢ ὅτι δὲν ξέρει ἡ ἴδια τί εἶναι, ἢ ὅτι ξέρει πολὺ καλὰ τί εἶναι καὶ τὸ κρύβει, γιὰ νὰ μὴ διαλυθῆ, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ πρόκριτοί της λένε: “Ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς διετηρήθη ἀναλοίωτος διὰ μέσου τῶν αἰώνων ὡς μυστικὴ Ἑταιρεία. Ὡς φανερὰ ἑταιρεία δὲν θὰ εἶχε πολλῶν ἐτῶν ζωήν”, ὅπως εἶπε ὁ πατριάρχης τῆς Μασονίας Ἀλβέρτος Μακὴ (Μackey)!
Λένε οἱ μασόνοι: “Ὁ Τεκτονισμὸς δὲν εἶναι θρησκεία, εἶναι ὅμως ἡ καρδιὰ ὅλων τῶν θρησκειῶν”! (Τιμ. Τ. Βρατσάνου “Τὸ Βιβλίο τοῦ Μ.•.”, Μέρος πρῶτο, σελ. 8, Ἀθήνα 1953).
Ναοὶ τοῦ Σατανᾶ
Τί ὅμως πάει νὰ πεῖ αὐτό; Τί ἄλλο παρὰ τὸ ὅτι, ὄχι μονάχα δὲν εἶναι θρησκεία, ἀλλὰ ὑπερθρησκεία, ἀφοῦ τοποθετεῖ τὸν ἑαυτό της στὴν κορυφὴ ὅλων τῶν θρησκειῶν!; Στὸ περιοδικὸ “ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ–ΓΝΩΜΩΝ”, ἐπίσημο ὄργανο τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου καὶ τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς τῆς Ἑλλάδος, στὸ τεῦχος Σεπτ–Ὀκτωβρίου 1935, σελ. 238, κάτω ἀπὸ τὸν τίτλο: “ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥ ΤΕΚΤ.•.”, διαβάζουμε τὴν ἄποψη τοῦ θεωρητικοῦ τῆς Μασονίας Albert Pike, ποὺ μεταξὺ ἄλλων λέει: “Ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς ἐπιδιώκει τὴν διάδοσιν μόνον τοῦ ἰδικοῦ του Πιστεύω, καθ᾽ ὅτι ἡ παγκόσμιος θρησκεία διδάσκεται ὑπὸ τῆς Φύσεως καὶ τῆς Λογικῆς. Αἱ Τεκτονικαὶ Στοαὶ δὲν εἶναι Ναοὶ Ἰουδαϊκοὶ ἢ Μουσουλμανικοὶ ἢ Χριστιανικοί. Ὁ Τεκτονισμὸς ἐπαναλαμβάνει τὰς ἠθικὰς ἀρχὰς ὅλων τῶν θρησκειῶν. Τιμᾶ τὸν χαρακτῆρα καὶ ἐξυμνεῖ τὰ διδάγματα παντὸς Μεγάλου καὶ Χρηστοῦ, πάσης ἐποχῆς καὶ πάντων τῶν αἰώνων. Ἀπανθίζει ἐξ ὅλων τῶν Πιστεύω τὸ καλὸν καὶ ὄχι τὸ κακόν, τὴν ἀλήθειαν καὶ ὄχι τὴν πλάνην καὶ παραδέχεται ὅτι εἰς ὅλα εὕρηνται πολλὰ τὰ καλὰ καὶ ἀληθῆ...”.
Στὸ ἴδιο ὡς ἄνω περιοδικό, τεῦχος Ἰανουαρίου 1934, σελ. 15, διαβάζουμε μεταξὺ ἄλλων: “Ὁ Μέγας τοῦ Σύμπαντος Ἀρχιτέκτων εἶναι ὁ Μέγας ἡμῶν Διδάσκαλος, καὶ ὁ ἀλάθητος νόμος, τὸν ὁποῖον μᾶς παρέδωσε, εἶναι ἐκεῖνος, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖον ἐργαζόμεθα. Θρησκευτικαὶ συζητήσεις ἐν τῇ Στοᾷ ἀπαγορεύονται αὐστηρῶς, διότι οἱ Τέκτονες ἀκολουθοῦμεν μόνον τὴν γενικῶς παραδεδεγμένην θρησκείαν, τὴν θρησκείαν τῆς Φύσεως”!
Δικαίωμα βέβαια τῆς μασονίας εἶναι νὰ πιστεύη ὅ,τι θέλει κι ὅπως θέλει. Κανεὶς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἐπεμβαίνει στὰ θέματα συνειδήσεως τοῦ ἄλλου, ὅπως εἶναι τὸ θέμα τῆς θρησκευτικῆς πίστεως. Ἀλλὰ καὶ κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἐξαπατᾶ τοὺς ἄλλους, ὅπως ἡ Μασονία, ἡ ὁποία ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος λέει ὅτι ἀκολουθεῖ τὴν θρησκείαν τῆς Φύσεως καὶ τῆς Λογικῆς, ὅτι ἔχει τὸ δικό της “πιστεύω”, ὅτι θεός της εἶναι ὁ Μ.Α.Τ.Σ., ὅτι ὁ θεὸς αὐτὸς δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν Ἑωσφόρο, ὑβρίζει καὶ ἀπορρίπτει τὸν τρισυπόστατον Θεὸν τῶν Χριστιανῶν, διδάσκει ὅτι καμιὰ θρησκεία δὲν ἔχει ὅλη τὴν ἀλήθεια, ὅτι σ᾽ ὅλα τὰ “πιστεύω” ὑπάρχουν πολλὰ τὰ καλὰ καὶ ἀληθῆ καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο δηλώνει ὅτι τὰ μέλη της εἶναι πιστὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι εἶναι καλοὶ χριστιανοὶ καὶ θεός τους εἶναι ὁ τρισυπόστατος Θεὸς τῶν χριστιανῶν! Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀκατανόητα! Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀπαράδεκτο τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα, ποὺ ἐξαπάτησε τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος. Ἱδρύθηκε γιὰ ἄσκηση φιλανθρωπίας καὶ ἀποδεικνύεται θρησκεία κι ἔχει γεμίσει τὴν Ἑλλάδα, τὴν Χώρα τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδοξίας, μὲ ὀργανώσεις καὶ Ναοὺς τοῦ Σατανᾶ! Ἡ ἀπάτη αὐτὴ δὲν μπορεῖ ἄλλο νὰ συνεχίζεται!
Συνωμοτικὴ σιωνιστικὴ
Σαφῶς μυστηριακή, συνωμοτικὴ σατανιστική, σιωνιστική, ὀργάνωση, ἱδρύθηκε ὄργανο τῆς Βρετανικῆς Αὐτοκρατορίας, ποὺ μὲ αἷμα, ἀτιμίες καὶ δάκρυ, οἱ Ἄγγλοι, τὴν ἅπλωσαν σ᾽ ὅλη τὴν Γῆ, καὶ γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐξουσιάζουν τοὺς λαοὺς τῶν πέντε ἠπείρων, χρειάζονταν πληροφορίες καὶ ὄργανα, ποὺ πρόθυμα θὰ πρόσφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους στὶς πολλὲς ἀνάγκες τῆς ἀδίστακτης Αὐτοκρατορίας, ποὺ κολυμποῦσε στὴν ὠμὴ καταπάτηση τῶν δικαιωμάτων τῶν λαῶν καὶ στὸ κλεμμένο ψωμί τους! (Ἴδε Μιχ. Γαλανοῦ: “Τὸ μυστικὸν τῆς Μασονίας καὶ τὸ ἔργον αὐτῆς ἔναντι τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ”. (Ἀθῆναι 1909).
Γι᾽ αὐτὸ ὑποβάλλουμε τὴν προσφυγὴ αὐτὴ καὶ ζητοῦμε τὴν διάλυση τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος γιατί ἡ ἵδρυση του εἶναι καρπὸς ψεύδους καὶ ἐξαπάτησης τῆς Πολιτείας, τῆς Δικαιοσύνης καὶ τῆς Κοινωνίας, ὅπως ἀποδεικνύεται μὲ ἀδιαφιλονίκητα στοιχεῖα! Ἡ προσφυγή μας δὲν ἀποβλέπει στὴν προστασία μονάχα τῆς Χώρας μας καὶ τοῦ λαοῦ της, ἀλλὰ καὶ στὰ ἴδια τὰ μέλη τῆς Μασονίας, ποὺ εἶναι πιασμένα στὴν ἀπόχη τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς μασονικῆς σούμας!
Ψέματα καὶ ἀπάτας
Ψέματα καὶ ἀπάτες στὴν ἵδρυση τοῦ Τεκτονικοῦ ἱδρύματος
α) Μὲ τὴν ὑπ᾽ ἀριθμ. 1311/27.8.1927 αἴτησή τους, οἱ ἱδρυτὲς τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος: Μίλτ. Πουρῆς, Σπ. Βελλής, Σπ. Νάγος, Ἀθ. Ἰωάννου, Χρ. Λαδάς, Ἀντ. Ἀνδριανόπουλος, Ν. Νῶε, Π. Χατζηπάνος, Δημ. Παπούλιας καὶ Γεώργ. Δ. Ράλλης, πρὸς τὸν Ὑπουργὸν τῆς Προνοίας καὶ Ἀντιλήψεως “ἀδ.•.” Μιχ. Κύρκον, μασόνον, “ἀδ.•.”, ὅπως τὸν ἀποκαλεῖ ὁ ἐκ τῶν ἱδρυτῶν ἀρχιμασόνος Π. Χατζηπάνος 33ου, ζήτησαν τὴν ἔγκριση τοῦ Ὀργανισμοῦ τοῦ ἐν Ἀθήναις “Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος”. Ὁ “ἀδ.•. Μ. Κύρκος” ἐνέκρινε τὴν αἴτηση, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Παῦλος Κουντουριώτης ὑπέγραψε τὸ Διάταγμα καὶ στὶς 10/12/1927 εἶχε δημοσιευθεῖ στὴν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως! Χαρᾶς Εὐαγγέλια γιὰ τοὺς “ἐνδεεῖς καὶ τὰ ἀγράμματα ἄπορα παιδιά”: Ὁ σκοπὸς τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος ἦταν “ἡ ἀνέγερσις καὶ διατήρησις Τεκτονικοῦ Μεγάρου ἐν Ἀθήναις πρὸς εὐόδωσιν ἔργων εὐποιΐας, ἰδία δὲ περιθάλψεως ἐνδεῶν καὶ μορφώσεως ἀπόρων παίδων”! Ὁ σκοπὸς αὐτὸς ἀποτελεῖ τὴν πρώτη κραυγαλέα ἀπάτη: Τὸ Τεκτονικὸ Μέγαρο, ἀνύπαρκτο κατὰ τὴν ἔγκρισιν τοῦ Ἱδρύματος, δὲν ἐκτίσθη ποτὲ ὡς κτίριο περιθάλψεως ἐνδεῶν, ὡς κέντρο φιλανθρωπίας! Κτίστηκε ἐξ ἀρχῆς κτίριο θρησκευτικὸ μὲ σκοπό του νὰ ὑπηρετῆ τὴν λειτουργία τῆς μασονικῆς θρησκείας καὶ ὄχι νὰ περιθάλπει ἐνδεεῖς! Νὰ εἶναι δηλ. Ναὸς ὄχι φιλανθρωπικὴ στέγη, ὅπως ὁρίζει τὸ ἱδρυτικὸ Διάταγμα!
Αὐτὸ ἀποκαλύπτει, ὁ ἐκ τῶν ἱδρυτῶν τοῦ Τεκτ. Ἱδρύματος, Π. Χατζηπάνος, μασόνος 33ου βαθμοῦ, στὸ βιβλίο του “Ἑλληνικὸς Ἐλευθεροτεκτονισμὸς 1740–1950” σελ. 173–174, ὅπου διαβάζουμε: “Ἐπιτροπὴ μηχανικῶν καὶ ἀρχιτεκτόνων, προεδρευομένη ἀπὸ τὸν ἀδ.•. Γ. Γεωργαλᾶν, ἐνετάλη νὰ παρασκευάση τὸ καταλληλότερον σχέδιον Ναοῦ Μεγάλου ἐπὶ τοῦ ἐλεύθερου χώρου, ὡς καὶ σχεδιάγραμμα τῆς ἐσωτερικῆς διαρρυθμίσεως καὶ διακοσμήσεως καὶ ἅμα τὴ παραλαβὴ τοῦ ἀκινήτου νὰ ἀρχίσουν αἱ δέουσαι τεχνικαὶ ὑπηρεσίαι... τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος ἀναλαβόντος πλέον τὴν ὅλην διαχείρισιν καὶ ἐκπροσώπησιν τοῦ Συμβολικοῦ Τεκτονισμοῦ”!
Δὲν εἶναι λοιπὸν φιλανθρωπικό, τὸ τονίζουμε, τὸ Τεκτ. Μέγαρο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔδωσε τὴν ἔγκρισή του τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος, ἀλλὰ Ναὸς παγανιστικὸς γιὰ νὰ στεγάζεται ἡ Σατανολατρεία στὴν Ἑλλάδα, τὴν κοιτίδα τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδοξίας! Ἀπάτη ποὺ δὲν τιμᾶ τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος, ποὺ τὴν ὑφίσταται καὶ τοὺς “χρηστοήθεις” τῆς Μασονίας, ποὺ τὴν διέπραξαν!
β) Εἶναι ψέμα καὶ συνειδητὴ διαστρέβλωση τῆς ἀλήθειας, τὸ ὅτι δῆθεν, “Ὁ Ἑλληνικὸς Συμβολικὸς Ἐλευθεροτεκτονισμὸς περιλαμβάνων τὴν Μεγάλην Ἀνατολὴν καὶ πάσας τὰς ὑπὸ τὴν αἰγίδα αὐτῆς συμβολικὰς Στοάς, συνεκροτεῖτο εἰς νομικὸν πρόσωπον ὑπὸ τὸν τίτλον “Τεκτονικὸν Ἵδρυμα”, ὡς ὁρίζει τὸ ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, 1936. Εἶναι ἀπάτη καὶ ψεῦδος εἰς βάρος τῆς Πολιτείας, ὅτι δηλ. ἡ ἔγκριση τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος, σημαίνει ἀναγνώριση καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Συμβολικοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ, δηλ. ἐκτὸς τῆς περιουσίας ἀναγνωρίζεται δῆθεν καὶ ἡ Μασονικὴ θρησκεία.
Τὸ θέμα εἶναι πολὺ ἁπλό: Ἄλλο εἶναι τὸ “Ἵδρυμα” καὶ ἄλλο εἶναι τὸ “Σωματεῖο”. Τὸ Ἵδρυμα (Α.Κ. 108) εἶναι “περιουσία πρὸς ἐξυπηρέτησιν ὡρισμένου σκοποῦ”. Τὸ Σωματεῖο (Α.Κ. 78) εἶναι “Ἕνωσις προσώπων ἐπιδιώκουσα σκοπὸν μὴ κερδοσκοπικόν”. Τὸ ἵδρυμα δὲν ἔχει μέλη, ἔχει Δ. Συμβούλιο διοριζόμενο. Τὸ Σωματεῖο ἔχει μέλη καὶ Δ.Σ. ἐκλεγόμενο ἀπὸ τὰ μέλη του. Τὸ Δ.Σ. τοῦ Ἱδρύματος διορίζεται μὲ τὸ ἱδρυτικό του Π. Διάταγμα. Τὸ Ἵδρυμα οὔτε μέλη ἐγγράφει, οὔτε Γενικὲς Συνελεύσεις ἔχει, ὅπως τὸ Σωματεῖο.
Τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα λοιπὸν νομιμοποιεῖ μονάχα τὴν περιουσία τῆς Μασονίας καὶ ὄχι τὰ μασονικὰ Σωματεῖα (Μεγάλη Στοὰ–Μεγάλη Ἀνατολή, Μασονικὲς Στοές, Τὸ Ὕπατο Συμβούλιο τοῦ 33ου), ποὺ ὡς σωματεῖα μονάχα μὲ τὴν σχετικὴ διαδικασία ἐνώπιον τοῦ Πρωτοδικείου μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν νομικὴ ὑπόσταση. Ὁ Ἑλληνικὸς Συμβολικὸς Ἐλευθεροτεκτονισμός, δηλ. ἡ Μασονικὴ Θρησκευτικὴ Τελετουργία τῶν 7 Τελετῶν καὶ τῶν 33 Μυήσεων, δὲν ὑπάγονται στὶς ἁρμοδιότητες τοῦ Ἱδρύματος, γι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν γίνεται στὸν Ὀργανισμό του, καμιὰ μνεία γι᾽ αὐτά.
Ἡ Μασονία δὲν εἶναι φιλανθρωπική, ἀλλὰ θρησκευτικὴ συνωμοτικὴ ὀργάνωση, ποὺ σκοπό της ἔχει νὰ γεμίση τὴν Χώρα μὲ Μέγαρα–Στοές, Ναοὺς τῆς θρησκείας τοῦ Σατανᾶ, ποὺ ἤδη τὸ ἔχει ἐπιτύχει καὶ ὁ Σατανισμός, μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῶν ναρκωτικῶν, ἔχει ἁπλώσει παντοῦ τὸ θανατηφόρο νέφος τῆς Μαγείας, τῆς Ἀστρολογίας, τοῦ Πνευματισμοῦ, τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ Πανθεϊσμοῦ, τοῦ τζόγου, τῆς Πορνείας, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς ψυχοπάθειας καὶ τῆς ἐγκληματικότητας, ποὺ γελοιοποιοῦν πιστοὺς καὶ ἀπίστους, ὑλιστὲς καὶ “χριστιανούς”, μικροὺς καὶ μεγάλους!...
Διπλὴ ἀπάτη
3. Τὸ ψέμα καὶ ἡ ἀπάτη στὴν ἵδρυση τῶν μασονικῶν στοῶν
Ἡ ἀπάτη καὶ τὸ μασονικὸ ψέμα σὲ βάρος τῆς Πολιτείας καὶ τῆς κοινωνίας, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς φιλανθρωπίας, συνεχίζεται στὴν νομιμοποίηση τῶν Μασονικῶν Στοῶν–Ναῶν, ὡς δῆθεν “φιλανθρωπικῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν σωματείων”!
Ἀπάτη διπλή: Καὶ γιατί πρόκειται γιὰ θρησκευτικὰ καὶ ὄχι ὡς εἴπαμε, φιλανθρωπικὰ κέντρα, ἀλλὰ καὶ περισσότερο, γιατί οἱ αἰτοῦντες μασόνοι σκόπιμα ἀποκρύπτουν ἀπὸ τοὺς ἀνίδεους δικαστές, τὰ στοιχεῖα ποὺ ὑπάρχουν (Τυπικὰ Μυήσεων καὶ Τελετῶν, Συντάγματα, Κανονισμούς, Land–Marks κ.ἄ.), ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύεται ἡ πραγματικὴ ταυτότητα καὶ ἀποστολή τους, ὅτι δηλαδὴ γιὰ φιλανθρωπία ἐγκρίνονται ἀπὸ τὴν δικαιοσύνη καὶ Ναοὺς λατρείας τοῦ Ἑωσφόρου ἀποτελοῦν!
Ἐὰν ἡ Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη γνώριζε τὴν ἀπάτη αὐτή, καμιὰ μασονικὴ Στοὰ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ πάρη νομιμοποίηση. Ἀπόδειξη, ἡ ὑπ᾽ ἀριθμ. 739/8.2.1935 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, ποὺ ἐνέκρινε τὴν ἵδρυση τῆς Στοᾶς Μελῆς, χωρὶς ἔλεγχο τοῦ σκοποῦ καὶ τῶν μέσων, δηλ. ἐντελῶς Τυπικά, ἔτσι ὥστε τὸ κείμενο τῆς Ἀπόφασης νὰ εἶναι μόλις μία σελίδα καὶ κάτι, ἐνῶ ἡ ὑπ᾽ ἀριθμ. 2060/1969 Ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, ποὺ ἐξεδόθη μετ᾽ ἔλεγχον τῶν σχετικῶν στοιχείων, ὑπῆρξε ἀπορριπτικὴ τῆς Στοᾶς “Δήλιος Ἀπόλλων”. Ἄξια μνείας, στὸ σημεῖο αὐτό, εἶναι καί τό, ὡς κατωτέρω ἀπόσπασμα τῆς ὑπ᾽ ἀριθμ. 5415 Ἀποφάσεως τοῦ Δικαστηρίου, ποὺ ἀφορᾶ τὸ Σωματεῖο “Τεκτονικὴ Ἕνωσις”:
“Τὸ Δικαστήριον τῶν ἐν Ἀθήναις Πρωτοδικῶν, συγκείμενον κ.λπ. Συνεδρίασαν δημοσία ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ του τὴν 7ην Νοεμβρίου 1925. Ἀκοῦσαν τοῦ Εἰσαγγελέως. Ἰδὸν τὰ ὑποβληθέντα ἔγγραφα. Σκεφθὲν κατὰ τὸν Νόμον. Ἐπειδὴ ἐτηρήθησαν αἱ κατὰ τὴν προδικασίαν ἀπαιτούμεναι διατυπώσεις, συντρέχουσι δέ, κατὰ τὴν κρίσιν τοῦ Δικαστηρίου, ἅπασαι αἱ ὑπὸ τοῦ Νόμου προβλεπόμεναι προϋποθέσεις πρὸς ἀναγνώρισιν τοῦ περὶ οὗ πρόκειται Σωματείου, ὡς τοῦτο ἐξάγεται ἐκ τῶν ἐγγράφων ἅτινα ὑπεβλήθησαν ὑπὸ τοῦ Σωματείου. Διὰ ταῦτα Διατάσσει τὴν ἐπιμελεία τοῦ Γραμματέως τοῦ Δικαστηρίου τούτου τοιχοκόλλησιν τοῦ Καταστατικοῦ τοῦ Σωματείου ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν “Τεκτονικὴ Ἕνωσις” ἐπὶ δεκαήμερον ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ τοῦ Δικαστηρίου τούτου καὶ τὴν μετὰ ταῦτα καταχώρησιν τοῦ ἀνωτέρῳ Σωματείου εἰς τὸ βιβλίον τῶν “Ἀνεγνωρισμένων Σωματείων” καὶ ἐν ἰδίᾳ αὐτοῦ σελίδι. Μετὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ἀνωτέρω. Ἀναγνωρίζει τὸ εἰρημένον Σωματεῖον ὡς φιλανθρωπικόν, πνευματικὸν καὶ κοινωνικόν.
Ἐκρίθη καὶ ἀπεφασίσθη
Ἐν Ἀθήναις τῇ 19ῃ Νοεμβρίου 1925
Ἐδημοσιεύθη δὲ αὐτόθι τὴν 21ην Νοεμβρίου 1925
Ὁ Προεδρεύων Τ.Σ. Ὁ Δικ. Γραμματεὺς”
Ἡ… βέβηλη κοινωνία
Φιλανθρωπικόν, λοιπὸν καὶ πνευματικόν, τὸ Σωματεῖον “Τεκτονικὴ Ἕνωσις”. Τί Σωματεῖον ὅμως καὶ τί φιλανθρωπία κάνει ἡ “Τεκτονικὴ Ἕνωση”; Κατ᾽ ἀρχὴν τὸ Σωματεῖο αὐτὸ δὲν εἶναι “πρόσωπο”, εἶναι προσωπεῖο. Τὸ προσωπεῖο, τοῦ ἰσχυρότερου ὀργάνου τῆς Μασονίας, τοῦ “Ὕπατου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ”, ποὺ εἶναι τὸ πρόσωπο! Ἔτσι, τὸ πρόσωπο ἐνεργεῖ, ἀλλὰ τὸ προσωπεῖο, στὸ ὁποῖο κρύβεται, χρεώνεται! Οἱ ὑψηλὰ ἱστάμενοι τῆς Μασονίας, ὅλοι τοῦ 33ου βαθμοῦ, προστατεύονται, ἀπὸ τὶς “χαμηλοῦ ἐπιπέδου” κρίσεις καὶ γνῶμες τῆς “βέβηλης” κοινωνίας!
Εἶναι λοιπὸν ἐπιτρεπτό, ἡ Δικαιοσύνη καὶ ἡ Πολιτεία, νὰ ἀνέχονται τὴν συνέχιση αὐτῆς τῆς ἀπάτης; Νὰ νομιμοποιοῦνται σωματεῖα ὡς δῆθεν φιλανθρωπικὰ καὶ μορφωτικὰ καὶ στὴν πραγματικότητα νὰ εἶναι κέντρα ἐξαπάτησης τῆς κοινωνίας καὶ Ναοὶ λατρείας τοῦ Σατανᾶ; Γιατί ἡ Μασονία δὲν νομιμοποίησε τὸ “Ὕπατο Συμβούλιο τοῦ 33ου” μὲ τὸ ὄνομά του, ἀλλὰ χρησιμοποίησε τὸ ψευδώνυμο “Τεκτονικὴ Ἕνωση”; Γιατί μὲ τὴν ὑπ᾽ ἀριθμ. 4.058/1924 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ἱδρύθηκε Σωματεῖο μὲ τὴν ἐπωνυμία “Μπενὲ-Μπερίτ”, ὡς Σωματεῖον “Κοινωνικὸν” καὶ ὕστερα παρουσιάζεται ὡς Στοὰ ἐν Ἀθήναις “Μπενὲ-Μπερὶτ” ἀριθμ. 993, καὶ ὡς Σωματεῖον φιλανθρωπικὸν ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν Μπενὲ Μπερὶτ ὑπὸ τὸ ὄνομα “ΦΙΛΩΝ”;!
Ὑποδούλωσις τῆς Ἑλλάδος
4. Ἀπόπειρα ὁλικῆς ὑποδούλωσης τῆς χώρας μας.
Μὲ τὸ Β.Δ. τῆς 19/7/1949 ὁ Κ. Καραμανλής, τροποποίησε τὸ Καταστατικὸ τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καὶ τὸ νέο Τεκτονικὸ Ἵδρυμα ἀποκτοῦσε τὸ δικαίωμα “ἀνέγερσης καὶ διατήρησης Τεκτονικῶν καὶ Φιλανθρωπικῶν Μεγάρων στὴν Ἀθήνα καὶ σ᾽ ὅλη τὴν Χώρα, μὲ εἰσφορὲς Ναῶν καὶ Μονῶν”! Ἡ ἀντίδραση τοῦ λαοῦ, τῆς Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Χριστιανικῶν Σωματείων, ἦταν ἄμεση καὶ ἡ Κυβέρνηση ἀναγκάζεται μὲ τὸ ἀπὸ 23/12/1949 Β.Δ. νὰ ἀνακαλέσει τὸ ὡς ἄνω Διάταγμα. Φοβερὴ ὄντως ἡ πρόκληση: Μὲ λεφτὰ τῆς Ἐκκλησίας νὰ κτίζονται μασονικοὶ Ναοί! Ἀλλὰ ἀργότερα μὲ τὸ ἀπὸ 23/12/1955 Διάταγμα, ἐπαναφέρει, τὸ πρῶτο, ἀπὸ 19/7/1949 Διάταγμα, διαγραφομένων τῶν λέξεων “Ναῶν καὶ Μονῶν”! Ἔτσι ἡ Μασονία, ἡ θρησκεία τοῦ Ἀντίχριστου, ἔχει δικαιώματα στὴ Χώρα μας, νὰ κτίζη ἐλεύθερα Στοὲς–Ναούς, χωρὶς ἄδεια, ποὺ δὲν τὰ ἔχουν οἱ ἄλλες θρησκεῖες! Ἀλλὰ καὶ μὲ ἄλλης προέλευσης λεφτά, νὰ κτίζει τοὺς σατανιστικούς της Ναούς, τὸ θέμα δὲν ἀλλάζει, γιατί προσβολὴ καὶ πολεμικὴ κατὰ τῆς κρατούσης θρησκείας, εἶναι κάθε σατανικὸς ναὸς καὶ λόγος, ἄσχετο μὲ τὴν πηγὴ τῶν δαπανωμένων χρημάτων!
β) Ἡ Μασονικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη, ποὺ κυκλοφορεῖ μὲ τὴν ἄδεια τῆς Μ.•. Στ.•. τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Υ.•. Σύμβ. τοῦ 33ου βαθμοῦ, στὸ λῆμμα: “Θρησκεία καὶ Τεκτονισμὸς” γράφει μεταξὺ ἄλλων: “Ἡ Τεκτονικὴ θρησκεία δὲν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εἰς τοὺς φιλόξενους κόλπους της, ἄνδρας παντὸς δόγματος, οὐδὲν δὲ ἀπολύτως θρησκευτικὸν δόγμα εὐνοεῖ ἢ ἀποδοκιμάζει. Ὁ Τεκτονισμὸς δὲν εἶναι Ἰουδαϊσμὸς ὡς ἠθέλησαν νὰ τὸν παρουσιάσουν τινές, καίτοι δὲν περικλείει ἐν ἑαυτῷ τίποτε τὸ δυνάμενον νὰ θίξη τὸν Ἰουδαϊσμόν. Δὲν εἶναι οὔτε Χριστιανισμός, καίτοι δὲν διδάσκει τίποτα τὸ δυνάμενον νὰ θίξη ἕνα Χριστιανόν. Ἡ θρησκεία τοῦ Τεκτονισμοῦ εἶναι ἡ γενικὴ θρησκεία τῆς φύσεως καὶ τῆς πρωταρχικῆς ἀποκαλύψεως –τῆς κληροδοτηθείσης ἡμῖν ὑπὸ ἀρχαίου τινὸς καὶ πατριαρχικοῦ ἱερατείου– ἐν τῇ ὁποία ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δύνανται νὰ συμφωνήσουν. Διδάσκει τὴν ἄσκησιν τῆς ἀρετῆς, ἀλλὰ δὲν προσφέρει τρόπον ἀπολυτρώσεως ἐκ τῆς ἁμαρτίας. Ὑποδεικνύει εἰς τοὺς ὀπαδοὺς της τὴν ἀτραπὸν τῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ δὲν ἰσχυρίζεται ὅτι ἀποτελεῖ “τὴν ἀλήθειαν καί, τὴν ζωήν”. Ἀποτελεῖ ὅμως ἀναμφισβητήτως τὴν πύλην διὰ τῆς ὁποίας εἰσάγονται οἱ πιστοὶ εἰς τὸν Ναὸν τῆς Θείας Ἀληθείας”!
Τὸ κείμενο αὐτὸ εἶναι ἡ φωτογραφία —ἡ ἔγχρωμη φωτογραφία— τοῦ θεοῦ τῆς Μασονίας Μ.Α.Τ.Σ. (Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος) σὲ ὅλα του τὰ ὀνόματα: Ἑωσφόρος, Διάβολος, Σατανᾶς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Δαίμονας κ.ἄ., ὅπως ἀναφέρεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη.
Ὡς προεκήρυξεν ἀπὸ τῆς γενέσεώς της ἡ Μασονία πιστεύει στὴν ὕπαρξιν μιᾶς δημιουργικῆς ἀρχῆς (Ρrincipe Createur) ὑπὸ τὸ ὄνομα: “Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος”. Τὸ ἴδιο ὁρίζεται καὶ στὸ ἄρθρο 1 τοῦ Συντάγματος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος τῆς 20/12/1949: “Ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς πιστεύει εἰς τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, ὑπὸ τὴν προσωνυμίαν “Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος”.
Ποιὸς εἶναι, λοιπόν, αὐτὸς ὁ θεὸς καὶ ὑπάρχει ἴχνος σοβαρότητος καὶ ἐντιμότητος στὸν ἰσχυρισμὸ τῆς Μασονίας ὅτι “δὲν διδάσκει τίποτα τὸ δυνάμενον νὰ θίξει ἕνα χριστιανόν”, ὅταν ἡ μασονικὴ θρησκεία στὸ σύνολό της, ἀποτελεῖ διαστρέβλωση καὶ ἄρνηση ὅλης τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας;
Ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς τῆς μασονικῆς θρησκείας, μᾶς τὸ ἀποκαλύπτουν οἱ μασόνοι συγγραφεῖς, Κωστὴς Μελισσαρόπουλος τοῦ 33ου βαθμοῦ, στὸ βιβλίο του “Ἑπτὰ Τεκτονικαὶ Ὁμιλίαι εἰς 18ον”, στὸ κεφάλαιο: “Ἡ ἔννοια τοῦ Μ.•.Α.•. τοῦ Σύμπ.•.” καὶ ὁ Δημ. Στέφ. Ἀναγνωστόπουλος στὸ βιβλίο του “Κυανοῦς Τεκτονισμός”, στὸ κεφ. “Ἡ ἀπόκρυφος Χιραμικὴ παράδοσις”, ἀπολύτως σύμφωνοι καὶ οἱ δύο γιὰ τὴν σχετικὴ μασονικὴ παράδοση!
Τὶ γράφει ὁ Κ. Μελισσαρόπουλος
Ὁ Κ. Μελισσαρόπουλος γράφει προεισαγωγικά: “Ὁ Συμβολικὸς Τεκτονισμὸς τηρεῖ σκόπιμον ἀοριστίαν σχετικῶς μὲ τὴν ἔννοιαν καὶ τὴν φύσιν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἀπὸ τοῦ Α´ βαθμοῦ διακηρύσσει ὅτι ἀφήνει εἰς ἕκαστον τὴν ἐλευθερίαν τῶν δοξασιῶν του καὶ οὐδὲν θέτει ὅριον ἐν τῇ ἀναζητήσει τῆς Ἀληθείας. Ἀναγνωρίζει ὅμως καὶ διακηρύττει τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον δὲν καθορίζει, ἀλλ᾽ ὀνομάζει “Μέγαν Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος”, συνοψίζων τὰ πρὸς Αὐτὸν καθήκοντα εἰς τὸ “Σέβας”. Ἐὰν ἐπιστήσωμεν τὴν προσοχήν μας εἰς τὴν ἔννοιαν τῆς λέξεως “Ἀρχιτέκτων”, ἴσως παρατηρήσωμεν ὅτι οἱ ἀρχιτέκτονες δὲν δημιουργοῦν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, ἀλλὰ χρησιμοποιοῦν ὑπάρχοντα ὑλικά, διευθετοῦντες αὐτὰ συμφώνως πρὸς σχέδιον, τὸ ὁποῖον ἔχουν καταρτίσει”.
Ἂν ὅμως, ρωτᾶμε ἐμεῖς ἀπὸ χριστιανικῆς πλευρᾶς, ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν κόσμο μὲ ἕτοιμα ὑλικά, τότε ποιὸς δημιούργησε τὰ ἕτοιμα αὐτὰ ὑλικά; Δὲν ὁδηγούμεθα ἔτσι, στὴν πολυθεΐα;
“Ὁ Συμβολικὸς Τεκτονισμός, συνεχίζει ὁ συγγραφεύς, τηρεῖ σκόπιμον ἀοριστίαν σχετικῶς μὲ τὴν ἔννοιαν καὶ τὴν φύσιν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος... Ἐν τούτοις πλὴν τῶν ἐπισήμων Τυπικῶν, ὑπάρχει καὶ “ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ´ Βαθμοῦ”, ἡ ὁποία ἀναφέρει πολλὰ καὶ περίεργα. Εἶμαι ὑποχρεωμένος γράφει ὁ Κ. Μελισσαρόπουλος, “νὰ τὰ ὑπενθυμίσω σ᾽ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὰ γνωρίζουν καὶ νὰ τὰ ἐκθέσω σ᾽ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τυχὸν τὰ ἀγνοοῦν. Καὶ θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω τὴν ἑρμηνείαν των.
Ἀναφέρει, λοιπόν, ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ´ βαθμοῦ ὅτι ὁ ἄγγελος τοῦ φωτὸς Ἐβλίς, τὸ Πνεῦμα τοῦ Πυρός, ἠράσθη τῆς Εὕας, ἥτις ἐνέδωσεν εἰς τὸν ἔρωτά του καὶ οὕτω ἐγεννήθη ὁ Κάϊν, ἀπείρως ὑπέρτερος τοῦ Ἄβελ. Ὅτι ὁ Θεὸς Ἀδωνάϊ, φθονῶν τὸν Κάϊν διὰ τὸ πνεῦμα ὅπερ μετέδωσεν εἰς αὐτὸν ὁ ἄγγελος τοῦ φωτὸς Ἐβλίς, ἐξώρισε τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔαν ἐκ τῆς Ἐδέμ. Ὅτι ὁ ζηλότυπος οὗτος θεὸς εἶχε ζυμώσει ἰλὺν διὰ νὰ πλάση τὸν Ἀδὰμ καὶ τοῦ εἶχε δώσει ψυχὴν δουλικήν. Ἐφοβεῖτο δὲ τὴν ἐλευθέραν καὶ ἀνεξάρτητον ψυχὴν τοῦ Κάϊν. Ὅτι ὁ Κάϊν, ἐξωργισθεὶς ἐκ τῆς ἀδικίας τοῦ Ἀδωνάϊ, θανάτωσε τὸν Ἄβελ, ὁ δὲ Ἀδωνάϊ, ὁ θεὸς ὅστις ἔμελλε νὰ πνίξη τόσας χιλιάδας ἀνθρώπων εἰς τὰ ὕδατα τοῦ κατακλυσμοῦ, ἐχαρακτήρισε τὸν φόνον τοῦ Ἄβελ ὡς ἔγκλημα ἀσυγχώρητον. Ὅτι ὁ ἀμνησίκακος ἀπόγονος τοῦ Κάϊν Χιράμ, υἱὸς τῶν Πνευμάτων τοῦ Πυρός, καταβάλλει ὅλην του τὴν μεγαλοφυΐαν καὶ ἐνεργητικότητα πρὸς οἰκοδόμησιν τοῦ Ναοῦ, τὸν ὁποῖον ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ Σολομῶντος ἀνεγείρει εἰς τὸν ἀμείλικτον θεὸν Ἀδωνάϊ, τοῦ ὁποίου τὸ μίσος καταδιώκει ἀπὸ αἰώνων τὸ γένος τοῦ Κάϊν. Ὅτι μετὰ τὴν καταστροφὴν τῆς χαλκίνης θαλάσσης, ὁ Χιρὰμ ἄγεται ὑπὸ τοῦ προγόνου του Τουβαλκάϊν, ἐν μέσω τοῦ πυρός, εἰς τὸ κέντρον τῆς γῆς, ἐν τῇ ψυχῇ τοῦ κόσμου, εἰς τὸ Βασίλειον τοῦ Ἐβλὶς καὶ τοῦ Κάϊν, ἐκεῖ ὅπου παύει ἡ τυραννία τοῦ φθονεροῦ Ἀδωνάϊ καὶ γεύονται τῶν καρπῶν τοῦ δένδρου τῆς Ἐπιστήμης. Ὁ Χιρὰμ εἰσάγεται εἰς τὸ ἄδυτον τοῦ πυρὸς καὶ ὁ Τουβαλκάϊν τοῦ ἐξηγεῖ τὰς ἀδυναμίας καὶ τὰ ταπεινὰ πάθη τοῦ θεοῦ Ἀδωνάϊ, τοῦ μισοῦντος τὸ πλάσμα του καὶ καταδικάσαντος αὐτὸ νὰ ἀποθνήσκη, ὅπως ἐκδικηθῆ διὰ τὰ εὐεργετήματα, τὰ ὁποῖα τὰ πνεύματα τοῦ Πυρὸς τοῦ ἐπεδαψίλευσαν. Τέλος, ὁ Τουβαλκάϊν προφητεύει τὴν ἐπικράτησιν τῶν ἀπογόνων τοῦ Χιράμ, οἵτινες θὰ καθιερώσουν καθ᾽ ὅλην τὴν γῆν τὴν λατρείαν τοῦ Πυρός, καταρρίπτοντες τὴν τυραννίαν τοῦ Ἀδωνάϊ”.
Περὶ θεμελιωδῶν διατάξεων
8. Ἡ ἄπατη τῶν Landmarks=“Θεμελιώδεις διατάξεις, τῆς μασονίας”
Διαβάζοντας κανεὶς τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἔννοια τοῦ Μ.Α.Τ.Σ., ἡ πρώτη ἀντίδρασή του εἶναι ὁ ἀποτροπιασμός. Εἶναι δύσκολο νὰ πιστέψη πὼς μιὰ τόσο μεγάλη διεθνὴς ὀργάνωση, ὅπως ἡ Μασονία, μὲ μέλη της μεγάλα ὀνόματα καὶ ἀξιώματα, σὲ ὅλες τὶς χῶρες καὶ σὲ ὅλες τὶς διεθνεῖς ὑποθέσεις, θὰ πάθαινε τόση ἀποβλάκωση, ὥστε τὰ μέλη της νὰ πιστεύουν σ᾽ ἕναν ἀνθρωποποίητο θεὸ καὶ νὰ ζητοῦν ἁγιασμό, εὐλογία καὶ φωτισμό, ἀπὸ τὸν θεοποιημένο Διάβολο ἢ Ἑωσφόρο ἢ Σατανᾶ, γιατί αὐτὸς εἶναι ὁ ΜΑΤΣ, σύμφωνα μὲ τὴν μυστικὴ διδασκαλία τοῦ 3ου βαθμοῦ, ποὺ εἴπαμε καὶ μὲ τὰ Landmarks (Λάντμαρκς), τὰ Δόγματα τῆς Μασονίας, γιὰ τὰ ὁποῖα μιλᾶμε στὴ συνέχεια.
Τὰ Λάντμαρκς εἶναι οἱ 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι ἢ ἀρχαί, τῆς θρησκείας τοῦ Σατανᾶ, Μασονίας, ποὺ ὅπως διὰ μακρῶν ἀναπτύσσεται στὸ “Τεκτονικὸν Δελτίον” (ἐπίσημο ὄργανο τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τεῦχος ὑπ᾽ ἀριθ. 74–75 Ἰουλ–Αὐγ-Σεπτ.–Ὀκτωβ. 1967, σελ. 281–289), εἶναι τὸ δογματικὸ στήριγμα τῆς μασονικῆς θρησκείας καὶ γι᾽ αὐτὸ “οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμις δύναται νὰ τὰ θίξη ἢ τροποποίηση... Ὅ,τι ὑπῆρξαν πρὸ αἰώνων, θὰ ἀπομείνωσι διὰ παντὸς καὶ θὰ ἐξακολουθοῦν νὰ ἰσχύωσιν, ἐφ ὅσον ἐξακολουθεῖ νὰ ὑφίσταται καὶ ὁ Ἐλεύθερος Τεκτονισμός”!
Ἡ μοίρα, λοιπόν, τῆς Μασονίας εἶναι στενὰ δεμένη μὲ τὰ 25 αὐτὰ δόγματα, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα καὶ τὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 3, ποὺ ἀναφέρεται στὴν μυστικὴ παράδοση τοῦ Γ´ Βαθμοῦ (Διδασκάλου), ποὺ καθιερώνει ὡς θεὸ τῆς Μασονίας τὸν Ἑωσφόρο ἢ Σατανᾶ ἢ Διάβολο! Μασονία χωρὶς τὰ 25 αὐτὰ δόγματα δὲν νοεῖται!
Τὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 3 Landmark εἶναι, γιὰ τὸν λόγο αὐτό, τὸ κλειδὶ γιὰ τὴν πλήρη ἀποκάλυψη τοῦ μυστικοῦ τῆς Μασονίας, ὁρίζοντας τὰ ἑξῆς: “Ἡ παράδοσις τοῦ 3ου. Δὲν ὑπάρχει Τεκτονικὸς Τύπος ἐν τῷ ὁποίῳ νὰ μὴ διδάσκονται τὰ κυριότερα σημεῖα τῆς παραδόσεως ταύτης. Ἄλλωστε, οἱοσδήποτε τύπος, ὁ ὁποῖος θὰ παρέλειπεν ἢ θὰ ἐτροποποίει τὴν παράδοσιν ταύτην, θὰ ἔπαυε νὰ λέγεται Ἐλευθεροτεκτονικός”! Ἡ λατρεία λοιπὸν τοῦ Ἑωσφόρου, ὡς θεοῦ τῆς Μασονίας, ποὺ ἀποκαλύπτεται στὴν μυστικὴ παράδοση τοῦ 3ου βαθμοῦ (τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διδασκάλου) ἐπιβεβαιώνεται στὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 3 Landmark, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀπαραβίαστο!
Ὁ Μητροπολίτης
† ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ».
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» ΑΡ. ΦΥΛ. 1816
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ