«Το επόμενο 24ωρο είναι κρίσιμο». Το σάλιο στεγνώνει, τα γόνατα λύνονται, η καρδιά σταματάει! «Το επόμενο 24ωρο είναι κρίσιμο»! Και τα απόλυτα γίνονται ακαριαίως…σχετικά. Όλα τα προβλήματα, οι δυσκολίες, οι εκκρεμότητες, όλα χάνονται. Σβήνουν. Ξεχνιούνται. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Μετά το πρώτο σοκ, όταν το μυαλό αρχίζει ξανά να δουλεύει, αναρωτιόμαστε· άραγε είχαμε ποτέ άλλα προβλήματα;

  Τότε λοιπόν; Τί είναι όλα αυτά με τα οποία παλεύουμε κάθε μέρα; Δεν είναι μεγάλα τα προβλήματά μας, οδυνηρά, εφιαλτικά; Αφού μας στενοχωρούν, μας αγχώνουν, μας πληγώνουν.

  Δεν είναι τεράστια; Αφού νομίζαμε πως δεν έχουμε άλλη αντοχή, δεν μπορούμε πια να τα σηκώσουμε, να τα αντιμετωπίσουμε. Αν ήταν όντως μεγάλα, τότε πώς μία μόνο ιατρική διαπίστωση τα σβήνει όλα σε χρόνο DT;

  «Το επόμενο 24ωρο…». Όχι. Τα προβλήματά μας δεν ήταν τόσο μεγάλα, όσο θέλαμε να πιστεύουμε. Ήταν απλώς τα μεγαλύτερα προβλήματα που συναντήσαμε ως τώρα, γι’ αυτό και τα θεωρούσαμε αβάσταχτα, ανυπέρβλητα.

  Ίσως μάλιστα να ήταν απειροελάχιστα, αλλά η έλλειψη σπουδαιότερων τα καθιστούσε…τραγικά. Φτάναμε συχνά στο κωμικοτραγικό σημείο να εφευρίσκουμε στενοχώριες, για να ασχολούμαστε, για να μεμψιμοιρούμε, για να πονάμε.

  Τόσο παιδιάστικη, τόσο ανώριμη η τοποθέτησή μας απέναντι στις καταστάσεις που συναντούμε!

  Κρίμα που χρειάζεται να δοκιμάσουμε το παιδαγωγικό χέρι του Θεού, για να καταλάβουμε πως η ζωή μας ήταν όμορφη, δεν μας έλλειπε τίποτε, είχαμε όλα τα αγαθά! Κι ας γκρινιάζαμε. Κι ας γογγύζαμε.

  Ευλογητός ο Θεός για την εφευρετική σοφία Του. Ευλογητός και για τα αφυπνιστικά κρίσιμα 24ωρα!

«ΛΥΔΙΑ» σελ. 318 νοεμβριος 2009

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ