Ο Σταυρός του Χριστού μας είναι ένα μοναδικό σχολείο. Εκεί μαθαίνεις όλα τα γράμματα της πνευματικής ζωής. Εκεί βρίσκεις ανάπαυση και ελπίδα και χαρά. Εκεί βεβαιώνεσαι για τη χαρισμένη στον άνθρωπο σωτηρία, για την ουράνια κληρονομιά, για την υιοθεσία, για τη συμβασιλεία με τον Βασιλέα τής δόξης.

  Τα καλύτερα γράμματα τα μαθαίνει όποιος συγκακοπαθεί με τον Χριστό. Όποιος στα δεινά αυτού του βίου έχει στηριγμένο το βλέμμα και την καρδιά στον πάσχοντα Υιό του Θεού.

  Εξαιρετικός και απόλυτα γνήσιος μαθητής του Σταυρού του Χριστού ο άγιος Λουκάς ο ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας, προς το τέλος τής μαρτυρικής πορείας του πάνω στη γη στηρίζει κι εμάς και μας ενθαρρύνει να γίνουμε μέτοχοι του Σταυρού.

  Σ’ ένα κήρυγμα του στην Κυριακή τής Σταυροπροσκυνήσεως, έχοντας ήδη χάσει και το φως των σωματικών οφθαλμών του, είναι για μας και πειστικός δάσκαλος για όσα με περισσή στοργή μας διδάσκει περί υπομονής.

  Χθες στον Όρθρο βγάλαμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χρίστου. Με πολλή ευλάβεια ψάλαμε όλοι το τροπάριο: «Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν, Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν» και προσκυνήσαμε τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας. Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα η προσκύνηση του τιμίου Σταυρού του Χριστού, διότι μαρτυρεί για την πίστη μας και τη θερμή αγάπη πού έχουμε γεια τον Υιό του Θεού, ο οποίος μας έσωσε από την εξουσία του διαβόλου.

  Υπάρχει όμως και ένας άλλος σκοπός, για τον οποίο στη μέση τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής τοποθετούμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χριστού. Ο σκοπός αυτός γίνεται κατανοητός, όταν διαβάζουμε το λόγο του Κυρίου πού λέει: "εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκ. 21, 19).

  Αν τόση μεγάλη σπουδαιότητα έχει, σύμφωνα με το λόγο αυτό του Χριστού, η υπομονή, ώστε αυτή σώζει τον άνθρωπο, τότε ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους στη ζωή μας είναι να μάθουμε την υπομονή. Και δεν υπάρχει δάσκαλος καλύτερος που θα μπορούσε να μας μάθει την υπομονή, από τον Σταυρό του Χρι-στού μας.

  Αν θα έχουμε το Σταυρό του Κυρίου χαραγμένο στην καρδιά μας. Αν θα συγκινούμαστε διαβάζοντας κάθε μέρα τα λόγια του Συμβόλου της Πίστεως: «Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου...». Αν σε κάθε δυσκολία και θλίψη πού μας στέλνονται απ’ τον Θεό θα βλέπουμε νοερά το Σταυρό του Χριστού, τότε θα μάθουμε πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την υπομονή.

  Αν έχεις φοβερό πόνο που σε βασανίζει και δεν μπορείς να υπομένεις άλλο, δες το Σταυρό, δες τον Υιό του Θεού με το κεφάλι σκυμμένο να φορά το ακάνθινο στεφάνι. Σκέψου πόσες φορές χτυπούσαν το κεφάλι αυτό, σκέψου τον πόνο πού προκαλούσαν στο Σωτήρα μας τα αγκάθια και θα μάθεις να υπομένεις τον πόνο σου.

  Αδυνάτισαν τα χέρια σου, δεν μπορούν πια να κάνουν δουλειά και γι’ αυτό έχασες το κουράγιο; Δες τα άχραντα χέρια του Χριστού, με τα οποία έκανε αμέτρητα θαύματα, με ένα μόνο άγγιγμα των οποίων επανέφερε στη ζωή τούς νεκρούς και άνοιγε τα μάτια των εκ γενετής τυφλών και γι’ αυτό καρφωμένα τώρα στο Σταυρό. Φαντάσου πόσο πονούσαν τα άχραντα αυτά χέρια του Κυρίου Ιησού, πληγωμένα με καρφιά, υπό το βάρος του σώματος. Θυμήσου ταυτόχρονα και τις δικές σου ασχήμιες πού έκανες μ’ αυτά τα αδύνατα πια χέρια σου. Σκέψου όλα αυτά και θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τον πόνο.

  Βρίσκεσαι στη φυλακή και τα πόδια σου είναι δεμένα με αλυσίδες όχι για κακουργίες, αλλά για το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Δες τα άχραντα πόδια Του, με τα όποια περπατούσε πάνω στα νερά της λίμνης Γεννησαρέτ και πήγαινε στη Βηθανία να αναστήσει τον τετραήμερο Λάζαρο. Αυτά τώρα οι υπηρέτες του διαβόλου τα κάρφωσαν στο Σταυρό. Όταν το σκεφθείς, θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τα δεσμά σου.

  Έχασες την όραση σου; Ήταν θέλημα Θεού. Θυμήσου πώς μετά την τελευταία λέξη «τετέλεσται», που ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε πάνω στο Σταυρό, το χέρι του θανάτου έκλεισε τα λαμπρότερα του ήλιου μάτια Του και με ευχαριστία θα σηκώνεις το βάρος της τύφλωσης, θυμήσου και το ότι, εκτός από τα φοβερά βάσανα που ο Υιός του Θεού υπέφερε πάνω στο Σταυρό, είχε πάνω του και το βά-ρος των αμαρτιών όλου του κόσμου. Θυμήσου επίσης πως ένας απ’ τους στρα-τιώτες κέντησε με τη λόγχη την πλευρά Του και αμέσως βγήκε αίμα και νερό, με τα όποια πλύθηκαν οι αμαρτίες σου και τα οποία σε προστατεύουν από τις επιθέσεις του πολεμίου.

  Βλέπεις, λοιπόν, πως με το Σταυρό τού Χριστού αυξάνει η υπομονή σου; Βλέπεις πώς διδάσκεσαι από το Σταυρό τη μεγάλη αυτή αρετή της υπομονής, χωρίς την οποία δεν θα μπορέσεις να εισέλθεις από την στενή πύλη να ακολουθήσεις την μακριά και τεθλιμμένη οδό των θλίψεων, που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών;

  Να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Μεγάλο Θεό και Σωτήρα μας, τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο Οποίος με το φοβερό Σταυρό του μας δίνει τη δύναμη να υπομένουμε τις αμέτρητες θλίψεις σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή μας και να σώζουμε με την υπομονή τις ψυχές μας.

  Ας ψάλουμε και άλλη μια φορά: «Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν, Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν». Αμήν.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «Η ΔΡΑΣΙΣ ΜΑΣ» ΜΑΡΤΙΟΣ 2010

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ