Το Έβερεστ είναι η υψηλότερη κορυφή της οροσειράς των Ιμαλαΐων και η υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Θεωρείται και ονομάζεται «Στέγη του κόσμου». Στις 29 Μαΐου του 1953 κατακτήθηκε από τον Νεοζηλανδό Edmund Hillary (1919-2008) και τον Νεπαλέζο Σέρπα Tenzing Norgay (1914-1986). «Το να φθάνεις στο Έβερεστ είναι σαν να φθάνεις στη σελήνη χωρίς την βοήθεια της τεχνολογίας» είπε ο Hillary για να δείξει την δυσκολία του εγχειρήματος.
Ο Hillary ανέβηκε και σε πνευματικό αλτρουιστικό ύψος ιδρύοντας το φιλανθρωπικό ίδρυμα «Ταμείο των Ιμαλαΐων» με ετήσια έσοδα 250.000 δολάρια για τους φτωχούς κατοίκους του Νεπάλ. Με τα έσοδα του ταμείου αυτού ίδρυσε σχολεία, νοσοκομεία, γέφυρες, ακόμη και αεροδρόμιο.
Εκτός όμως από το γήινο Έβερεστ υπάρχει και το πνευματικό Έβερεστ με το μεγαλύτερο πνευματικό ύψος που υπάρχει στον κόσμο. Ποιο είναι αυτό; Είναι ο Γολγοθάς· είναι το ύψος του σταυρού· το ύψος της πνευματικής στέγης του κόσμου. Το ύψος αυτό το κατέκτησε το 33μ.Χ. ο θεάνθρωπος Ιησούς, ο Χριστός μας.
Πριν ανεβεί στον σταυρό κατέβηκε από το ύψος του ουρανού. Πόσο μεγάλη συγκατάβαση υπήρξε αυτή η κάθοδος του Θεού! Ενώ ήταν Θεός ανενδεής, ενώ τα είχε όλα, ενώ ήταν περιτριγυρισμένος από την άκτιστη δόξα του και τους αγγέλους, εν τούτοις κατέβηκε στη γη, άδειασε -φαινομενικά βέβαια- τον εαυτό του από την θεότητα, προσέλαβε την ανθρώπινη σάρκα και πήρε μορφή δούλου. Μη ξεχνάμε την απογραφή του Χριστού στην Βηθλεέμ, όπου ο Ρωμαίος αυτοκράτορας έγραψε τους δούλους του για να ξέρει πόσους έχει και να τους ζητά το λεγόμενο κεφαλικό φόρο· αυτό ήταν το νόημα της απογραφής στους υπόδουλους λαούς. Δεν ήταν το ίδιο με την απογραφή που γινόταν στα ελεύθερα έθνη. Ας το προσέξουν αυτό όσοι σκανδαλίζονται με τις υποδείξεις του Παύλου στους δούλους να υπακούουν στους κυρίους τους. Γιατί αυτοί δεν σκανδαλίζονται με το ότι ο θεάνθρωπος έγινε δούλος των ανθρώπων; Γιατί δεν σκανδαλίζονται από αυτό που λέγει ο Παύλος για τον εαυτό του «Ελεύθερος ων εκ πάντων πάσιν εμαυτόν εδούλωσα, ίνα τους πλείονας κερδίσω.»; Γιατί δεν προσπαθούν να κατανοήσουν αυτό το πνευματικό ύψος του σταυρού; Γιατί χειροκροτούν τον Hillary και θαυμάζουν την προσπάθειά του ενώ αποδοκιμάζουν και αποστρέφονται το πρόσωπο και το πνευματικό κατόρθωμα του Χριστού;
Άνθρωπος λοιπόν αλλά και δούλος καταδέχθηκε να γίνει ο Χριστός. Αφού ενηλικιώθηκε σαν άνθρωπος, δίδαξε, ευεργέτησε τους ανθρώπους, έκανε «τέρατα, σημεία και δυνάμεις» για ν’ αποκαλύψει το θεανθρώπινο του προσώπου του και στο τέλος οδηγήθηκε στον σταυρό χωρίς να υπάρχει λόγος. Οι Ιουδαίοι, σε πρόταση του Πιλάτου να αφήσει κάποιον κρατούμενο, προτίμησαν τον δολοφόνο Βαραββά και ζήτησαν επιτακτικά να σταυρώσει τον Χριστό. Όταν ήταν στο σταυρό τον χλεύαζαν και τον ειρωνευόταν. Και ο Χριστός μετά από όλα αυτά είπε το περίφημο και θαυμαστό «πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκ. 23,34).
Να το ύψος του σταυρού. Κάθοδος από τον ουρανό, πρόσληψη ανθρώπινης φύσης και μορφής δούλου, συνεχής ευεργεσία των ανθρώπων, αποδοχή φοβερής αχαριστίας εκ μέρους τους, σταύρωση εν μέσω φοβερών χλευασμών και πόνων και παρ’ όλα αυτά παρουσίαση ακατανόητης αγάπης και ανεξικακίας. Τι φοβερό πνευματικό ύψος! Τι φοβερά ψηλή κορυφή! Ίλιγγος σε καταλαμβάνει όταν την μελετάς. Κι όμως την κατέκτησε θεάνθρωπος Χριστός μας. Και το έκανε αυτό για να δείξει ότι στον χριστιανισμό σκοπό δεν πρέπει να έχουμε το να νικήσουμε τον άλλο ή να τον υποτάξουμε, αλλά να τον αγαπήσουμε· και μάλιστα πάνω από τον εαυτό μας, όπως αγάπησε εμάς ο Χριστός.
Το πόσο μεγάλο είναι αυτό το ύψος το δείχνει και η ανάστασή και η ανάληψή του, που επακολούθησαν και που είναι οργανικά συνδεδεμένες με τον Γολγοθά. Στο πρώτο γεγονός πατήθηκε ο θάνατος, στο δεύτερο δοξάσθηκε το αναστημένο σώμα του Κυρίου. Αυτό που είπε ο Hillary ότι «το ν’ ανεβαίνεις στο Έβερεστ είναι σαν ν’ ανεβαίνεις στη σελήνη χωρίς την βοήθεια της τεχνολογίας» έγινε στην ανάληψη του Κυρίου μας. Το αναστημένο σώμα του ανέβηκε όχι στη σελήνη, όχι στα ψηλότερα άστρα που είναι απρόσιτα στον άνθρωπο, αλλά στο θρόνο του Θεού, συνοδεία αγγέλων και αρχαγγέλων, και έγινε σύνθρονο της θείας φύσεως.
Εύκολα ο κόσμος χειροκροτεί το ανέβασμα στο Έβερεστ, τα αθλητικά ρεκόρ, τη συμμετοχή σε δύσκολα, κουραστικά και επικίνδυνα εγχειρήματα. Δεν κατανοεί όμως όπως προαναφέραμε και δεν επιζητεί και δεν προσπαθεί ν’ ανεβεί στο πνευματικό ύψος του σταυρού. Το θεωρεί ανοησία, μωρία και σκάνδαλο και το αποφεύγει όσο γίνεται. Η ανθρώπινη λογική πάντα αντιδρά στις κατηγορίες σκέψεως του σταυρού. Πάντοτε κλωτσά και εναντιώνεται. Κι όμως «ο άθλος του χριστιανού είναι ν’ ακολουθεί τον Χριστό· ν’ ακολουθεί την οδό του σταυρού και του πάθους του. Να τον ακολουθεί ακόμη και στο θάνατο· και πάνω απ’ όλα να τον ακολουθεί στην αγάπη που ‘ου ζητεί τα εαυτής’. Όποιος δεν σταυρώνεται και δεν αποθνήσκει συν Χριστώ δεν μπορεί να ζη εν Χριστώ ούτε να ζήσει αιώνια συν Χριστώ» παρατηρεί ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ (1893-1979).
Σταυρό έχουμε όλοι μας· πιστοί και άπιστοι, καλοί και κακοί. Στο σταυρό δεν ανέβηκε μόνο ο Χριστός αλλά και οι κακούργοι ληστές. Στον σταυρό δεν σε ανεβάζει μόνο ο Θεός αλλά και ο Σατανάς. Ο σταυρός όμως στους πιστούς είναι ευεργεσία, δημιουργία, ευλογία· ενώ στους απίστους είναι καταστροφή, εκμηδένιση, κατάρα. Ο πιστός το σταυρό τον σηκώνει μαζί με τον Χριστό· ο άπιστος τον σηκώνει μόνος του. Γι’ αυτό ο σταυρός του χριστιανού είναι εν τέλει ελαφρύς ενώ του άπιστου είναι φοβερά βαρύς και ασήκωτος.
Υπάρχει ποικιλία σταυρών. Το πρόβλημα όμως είναι ότι εμείς δεν έχουμε περιθώρια και δυνατότητα επιλογής. Τον σταυρό μας δεν τον διαλέγουμε αλλά έρχεται ξαφνικά και απρόσμενα. Κι αυτό είναι κάτι που μας κουράζει αφάνταστα. Κάτι όταν το θέλουμε, ακόμη κι αν είναι δύσκολο, αντέχεται. Πάντως ο οιοσδήποτε σταυρός του Θεού είναι κομμένος στα μέτρα μας και έχει σκοπιμότητα. Είναι για την πρόοδό μας. Επίγεια και επουράνια. Όταν αυτό το κατανοήσουμε, τότε τον αίρουμε εύκολα.
Να μη σκεπτόμαστε μόνο το σταυρό το δικό μας, αλλά να σκεπτόμαστε και το σταυρό των άλλων. Να μας απορροφά ο σταυρός των άλλων. Τότε ξεχνάμε το δικό μας και τον αίρουμε εύκολα.
Αν δεν σηκώνουμε το σταυρό μας, τότε πέφτουμε σε χειρότερες καταστροφές. Ναρκωτικά, αυτοκτονίες, aids και άλλες παρόμοιες ασθένειες, οικολογικές καταστροφές… Η ζωή μας γίνεται κόλαση…
Ας αγαπήσουμε και ας επιθυμήσουμε τον ζωοποιό σταυρό του Κυρίου μας για ν’ αποφύγουμε τον θανατηφόρο σταυρό του Διαβόλου.
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ