-Γέροντα ποιο έθνος εννοεί ο Κύριος, όταν λέει· «Αρθήσεται αφ’ υμών (από τους Ισραηλίτες) η βασιλεία του Θεού και δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής»; ( Ματθ. κα, 43).
-Είναι το σύνολο των Ορθοδόξων Χριστιανών. Διότι όπως λέει η Γραφή, «εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν…δεκτός αυτώ έστι» (Πραξ. α, 35). Επομένως, το νέο έθνος, στο οποίο αναφέρεται ο Κύριος, είναι ο Ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος, ασχέτως φυλής, γλώσσης, χρώματος κ.λπ. Αυτός είναι ο λαός του Θεού ο άγιος, ο νέος Ισραήλ. Το σύνολο των ανθρώπων που θα πιστεύσουν στον Χριστό, θα τον αποδεχθούν ως Υιό του Θεού και θα γίνουν μέλη της Εκκλησίας Του.
Δεν εννοεί ο Κύριος αποκλειστικά το ελληνικό έθνος. Ας μην λησμονούμε ότι οι πρώτου-πρώτοι Χριστιανοί δεν ήσαν Έλληνες. Εβραίοι ήσαν. Και οι Απόστολοι ήσαν Εβραίοι. Και με Εβραίους διαδόθηκε ο Χριστιανισμός. Μήπως όλοι οι Πατέρες ήσαν Έλληνες; Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ήταν Σύρος, ο Μέγας Αντώνιος, ο καθηγητής του μοναχισμού, ήταν Αιγύπτιος, και τόσοι άλλοι. Γιατί δεν τα βλέπουμε αυτά;
Και εγώ Έλληνας είμαι και αγαπώ την πατρίδα μου. Προσοχή όμως. Ας μην οδηγούμε τα πράγματα σ’ έναν άλλου είδους ρατσισμό μέσα στην Εκκλησία, λέγοντας· «Εμείς οι Έλληνες είμαστε καλλίτεροι από σας που είστε Σλάβοι, που είστε Γάλλοι, που είστε Κινέζοι». Ενώπιον του Κυρίου είμαστε όλοι ίσοι. Αντί καυχήσεως, ας κοιτάμε να γινόμαστε άξιοι αυτής της μεγάλης υποχρεώσεως, την οποία έχουμε προς την κληρονομιά των Πατέρων μας. Ας μη ομοιάσουμε στους Ιουδαίους, οι οποίοι δεν έκαναν ό,τι έκανε ο Αβραάμ, αλλά εκαυχώντο ότι ήταν τέκνα του Αβραάμ. Ας μη βλέπουμε μόνο όσα συμφέρουν εμάς τους Έλληνες.
Άλλοι πληρώνουν με αίμα τον Χριστιανισμό.
Στις χώρες του Παραπετάσματος* ο Χριστιανισμός κοστίζει και μάλιστα πολύ. Κοστίζει θέσεις, αξιώματα, επαγγελματική σταδιοδρομία και πολλά άλλα. Σημαίνει φυλακή, εξορία, ακόμη και θάνατο. Θα ήταν, λοιπόν, πολύ εγωιστικό εκ μέρους μας, ζώντας μάλιστα ένα Χριστιανισμό με όλα τα «κομφόρ», να πούμε ότι είμαστε ανώτεροι από τους άλλους. Είναι σαν να τους λέμε· «Εσείς, έστω και εάν υφίστασθε καθημερινά τα πάνδεινα για την αγάπη του Χριστού και για την πίστη σας στον Χριστό, είστε κατώτεροι από εμάς, που δεν μας κοστίζει τίποτε ο Χριστιανισμός». Και όμως εκείνοι πληρώνουν με αίμα τον Χριστιανισμό.
Κάποτε θα δώσει ο Θεός και στις χώρες του Παραπετάσματος θα παύσουν οι διωγμοί και θ’ ανοίξουν οι πύλες. Τότε θα δούμε ότι η Εκκλησία του Χριστού πλουτίσθηκε με άλλο νέφος συγχρόνων μαρτύρων στις χώρες εκείνες. Αν είχαμε ένδεκα εκατομμύρια μαρτύρων στους τρεις πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, δεν ξέρω πόσα εκατομμύρια μαρτύρων θα καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί, στις χώρες όπου άρχουν τέρατα άθεοι και απλώνονται στυγνές αθεϊστικές δικτατορίες.
Η ελληνική γλώσσα.
Ας μη κολακευόμαστε με παχιά λόγια. Το ότι ο Ελληνισμός προσέφερε το κατ’ αυτόν εις την διάδοση του ευαγγελίου, αυτό είναι πραγματικότητα. Και το ότι οι Έλληνες πατέρες με την ελληνική γλώσσα διατύπωσαν τα δόγματα, κανείς δεν το αρνείται. Αλλ’ αυτό, όπως είπα, μας γεννά υποχρεώσεις, δεν μας δίνει αφορμές καυχήσεως και εγωισμού. Γεννά αυξημένες, μάλιστα, ευθύνες. Αν ο Σλάβος και ο Άραβας πρέπει να γνωρίζουν το Ευαγγέλιο, που μεταφράστηκε στην δική τους γλώσσα, πολύ περισσότερο υποχρεούμαστε εμείς, που γράφτηκε στην γλώσσα μας.
Λοιπόν, μη μας καταλαμβάνει σωβινισμός. Ας μη μας κατατρώγει το εθνικιστικό σαράκι. Και μάλιστα εμάς τους σημερινούς Έλληνες, που ζούμε τον Χριστιανισμό αδαπάνως εν σχέσει με άλλους Χριστιανούς αδελφούς μας.
* * *
-Γέροντα, είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Χριστιανισμός διαδόθηκε με την ελληνική γλώσσα;
-Στο σχέδιο του Θεού τίποτε δεν είναι τυχαίο· κάθε τι έχει τον σκοπό και τον λόγο του. Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι το σημείο να υποστηρίζουμε ότι ευτυχώς που υπήρχαμε εμείς οι Έλληνες και η γλώσσα μας, διότι αλλιώς τι θα έκανε ο Θεός, η απόσταση είναι μεγάλη. Ας μη καταλαμβανόμαστε από σωβινιστικό οίστρο. Το γεγονός ότι είχε εξαπλωθεί η ελληνική γλώσσα με τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα πέρατα του κόσμου, βοήθησε στο να γίνεται κατανοητό το μήνυμα του ευαγγελίου. Αλλ’ αν ο Θεός ήθελε να οικονομήσει αλλιώς το σχέδιό Του, κανείς δεν θα μπορούσε να Τον εμποδίσει. Για τον Θεό τίποτε δεν είναι αδύνατο. Μπορούσε να εκφράσει το μήνυμα της Σωτηρίας και στην φτωχότερη γλώσσα, αν ήθελε.
Σημείωση· Το κείμενο προέρχεται από την εποχή προ της πτώσεως του Κομμουνισμού στις ανατολικές χώρες.
αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος,
«Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα»
2004 (απόσπασμα)
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2009
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ