Εξαγγέλθηκαν τα οικονομικά μέτρα, με τα οποία ευελπιστεί η κυβέρνηση ότι θα συμμαζέψει τα άθλια οικονομικά της χώρας. Οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες τα αξιολόγησαν ως ικανοποιητικά κατ’ αρχήν. Και γράφω κατ’ αρχήν, επειδή πολύ φοβούμαι ότι σύντομα θα επανέλθουν επιτάσσοντας και πρόσθετες περικοπές του εισοδήματος των οικονομικά αδυνάτων.
Από δελτίο τύπου, το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα η Συνομοσπονδία πολυτέκνων Ελλάδος, παραθέτω απόσπασμα, το οποίο στη συνέχεια θα σχολιάσω:
“Ενώ το Σύνταγμα αναφέρει ρητά ότι: «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους», οι πολύτεκνοι, χρόνια τώρα, φορολογούνται βαρύτατα, αφού το κατά κεφαλή φορολογητέο τους εισόδημα είναι πολλές φορές κάτω από τα όρια της φτώχειας!
Και στο κατεπείγον φορολογικό νομοσχέδιο πλήττονται ανελέητα οι πολύτεκνοι. Αφού για τις περικοπές του δώρου Πάσχα, επιδόματος αδείας, δώρου Χριστουγέννων προβλέπεται περικοπή κατά 30% για τον άγαμο και η ίδια περικοπή κατά 30% για τον πολύτεκνο με 4, 5, 6, 10 κλπ. παιδιά!
Το ίδιο γίνεται επίσης και στη μείωση κατά 12% στα επιδόματα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Πάλι στην ίδια μοίρα ο άγαμος και ο πολύτεκνος! Τα παιδιά είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Δεν έχουν ανάγκες για τροφή, ένδυση, βιβλία, ….
Ακόμα, στην ίδια μοίρα τίθενται άγαμοι και πολύτεκνοι και στα μεγάλα εισοδήματα της έκτακτης εισφοράς! Έτσι συνεισφέρουν όλοι ανάλογα με τις δυνάμεις τους;
Και μόνο η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2% σε όλα τα είδη θα επιφέρει μεγάλο κόστος στους πολυτέκνους, αφού έχει υπολογισθεί ότι μια 4-μελής οικογένεια (δηλαδή με 2 παιδιά μόνο) θα έχει επίπτωση 600 ευρώ ετησίως. Η σημαντική αυτή αύξηση του ΦΠΑ σε ένδυση – υπόδηση κλπ παιδικά προϊόντα πλήττει κυρίως τους πολυτέκνους.
Εάν συνυπολογίσουμε και τις περικοπές στα επιδόματα και στα δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων κλπ, είναι προφανές ότι η επιβάρυνση είναι πολύ μεγάλη και αναλογικά μεγαλύτερη για τις πολύτεκνες οικογένειες, περισσότερο από δύο – τρεις μηνιαίους μισθούς ενός μέσου δημοσίου υπαλλήλου! Είναι δυνατό να επιβιώσει έτσι μια πολύτεκνη οικογένεια; Σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οικογένειες με πολλά παιδιά στηρίζονται από την Πολιτεία, μέσω των ισχυρών κοινωνικών υποδομών αλλά και των πλουσιοπάροχων επιδομάτων τέκνων, στην Ελλάδα δυστυχώς οι πολύτεκνοι με τα εξαγγελθέντα μέτρα, οδηγούνται στη φτώχια και την εξαθλίωση!”
Βέβαια δεν είναι όλοι οι πολύτεκνοι φτωχοί ούτε όλοι οι μη πολύτεκνοι εύποροι. Εγκυμονεί κατά συνέπεια κίνδυνο η ανακοίνωση να στρέψει τα πυρά μέρους της κοινής γνώμης ενάντια στην “προνομιούχα” ομάδα των πολυτέκνων, όπως κάποιοι την χαρακτηρίζουν. Φυσικά δεν εξέτασαν ποτέ σοβαρά το θέμα, για να διαπιστώσουν ότι η Πολιτεία προσφέρει στις πολύτεκνες οικογένειες τα ψίχουλα προς τον επαίτη (και αν τα προσφέρει και αυτά)! Το πρόβλημα της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι διαχρονικά το μείζον κοινωνικό θέμα. Στο καπιταλιστικό σύστημα εκδηλώνεται κατά τρόπο προκλητικό η αναλγησία των κρατούντων και η διαρκής επιβάρυνση των οικονομικά ασθενεστέρων, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα χρόνια ελλείμματα, που προκαλεί η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Ας παρουσιάσουμε τις πιο κραυγαλέες αδικίες.
Πρώτη και πλέον σημαντική είναι η αδυναμία καθιερώσεως ενός συστήματος που θα βασίζεται στην κάλυψη των οικονομικών αναγκών τους κράτους από άμεσους φόρους. Οι οικονομικά ισχυροί είτε διευκολύνονται να φοροκλέβουν είτε απαλλάσσονται από σημαντικά ποσά με την υποχρέωση να τα επενδύουν προς δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, χωρίς να ελέγχονται αν τηρούν την υποχρέωση. Έτσι κάθε χώρα και περισσότερο η δική μας καλύπτει σημαντικό μέρος των οικονομικών της αναγκών από έμμεσους φόρους (ΦΠΑ), οι οποίοι πλήττουν την ευρεία κατανάλωση και κυρίως τις οικογένειες που έχουν να θρέψουν πολλά στόματα. Διστακτική είναι η αύξηση αυτών των φόρων στα είδη πολυτελείας, για την αγορά των οποίων θα έπρεπε να ελέγχονται όλοι, όσοι έχουν τη δυνατότητα ακόμη να σπαταλούν, όταν οι πολλοί δεν είναι σε θέση να ανταπε-ξέλθουν στις βασικές ανάγκες.
Δεύτερη μεγάλη αδικία συνιστά ο τρόπος της άμεσης φορολόγησης. Η φορολόγηση των εισοδημάτων των μελών χωριστά και η απαλλαγή των πολυτέκνων από μικρό μέρος του προς καταβολή φόρου αποτελεί εμπαιγμό σε βάρος των οικογενειών αυτών.
Ας μειωθεί η έμμεση φορολόγηση με τάση όμως αυξητική στα είδη πολυτε-λείας και ας αυξηθεί η άμεση τουλάχιστον σε ποσοστό της τάξεως του 50% (φυσικά η αδικία θα παραμείνει μεγάλη). Ας καθιερωθεί η φορολόγηση του οικογενειακού εισοδήματος ως εισοδήματος κατά κεφαλή εκάστου μέλους της οικογένειας. Τότε και μόνο τότε θα μπορεί να ισχυριστεί η Πολιτεία ότι έχει κάνει βήματα προόδου προς την κοινωνική δικαιοσύνη. Τότε ας πάψει να μοιράζει πορτοκάλια και μακαρόνια στους πολύτεκνους!
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε, ως κίνητρο για την επίσπευση του γάμου των νέων, και το μέτρο της αυξημένης φορολόγησης των αγάμων, η οποία ισχύει σε ευρωπαϊκές χώρες, όμως εμείς δεν φροντίσαμε να δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας. Μάλιστα κλείσαμε αρκετές από εκείνες που είχαμε δημιουργήσει στο παρελθόν! Έτσι τείνουμε να αποδεχθούμε ως λογική τη μετατόπιση της ηλικίας γάμου στην τέταρτη δεκαετία!
Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν σημαντικό μέρος από τις διενεργούμενες 300.000 εκτρώσεις ετησίως (κατά μετρίους υπολογισμούς), ενώ το επίδομα τοκετού παραμένει χαμηλό. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε δημογραφικό μαρασμό και όμως μας απασχολεί έντονα το ζήτημα των λαθρομεταναστών και των δικαιωμάτων τους. Αλλά κατ’ αναλογία προς τη φύση, η οποία μισεί το κενό, το μισεί και η κοινωνία. Στις χώρες που αδιαφορούν για τη δημογραφική γήρανση, αυτή εκδικείται κατά τρόπο οδυνηρό. Συντελεί καθοριστικά στη διαγραφή των λαών τους από το προσκήνιο της ιστορίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ