Ο χορός της τραγωδίας ζητεί τον κορυφαίο,
ο στρατός ζητεί τον στρατηγό,
το πλήρωμα του πλοίου τον καπετάνιο,
το ποίμνιο των αλόγων ζώων τον ποιμένα
και η Εκκλησία τον επίσκοπο.

Πλην όμως, η σωματική απουσία εδώ δεν μας βλάπτει, διότι είναι παρών με το πνεύμα κι εμείς είμαστε μαζί του νοερώς.

 Όταν υπάρχει η αγάπη δεν βλάπτει η απόσταση.

 Ο Μωυσής ενώ ήταν απών σωματικά επηρέαζε την μάχη εναντίον των Αμαληκιτών περισσότερο απ’ αυτούς που συμμετείχαν. Η αγάπη και η προσευχή δεν επηρεάζονται από την απόσταση.

 Με θάρρος λοιπόν προχωρούμε στη μάχη βασιζόμενοι στις ευχές του.

 Τότε τον καιρό του Μωυσέως επιτίθεντο οι Αμαληκίτες, τώρα επιτίθενται οι δαίμονες.

 Αυτοί είναι οι χειρότεροι εχθροί και μάλιστα χτυπούνε ύπουλα και πλάγια στα πανηγύρια που κάνετε για τις νουμηνίες και την πρωτοχρονιά.

 Τα πανηγύρια αυτά είναι γεμάτα αμαρτία.

 Να κλαίνε και να πενθούν όσοι αμαρτάνουν σ’ αυτά και όσοι τους βλέπουν να αμαρτάνουν και ανέχονται χωρίς να διαμαρτύρονται, άσχετα που δεν συμμετέχουν (Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, Ε.Π.Ε. 31,465).