«Οι πολλοί είναι ο όχλος.
Ο όχλος είναι πρόβατα.
Τα πρόβατα μπορείς να τα τρομάξεις με το χτύπημα ενός τενεκέ.
Αρκεί να ’ναι δυνατό.
Τον έναν ποτέ. Γιατί ο ένας, δεν είναι κοπάδι.
ΓΙΝΕ ΕΝΑΣ!»
ΟΧΛΟΣ. Γέννημα και παράγωγο των μεγάλων ανθρωπίνων κοινοτήτων και των «οργανωμένων» κοινωνιών, που χαρακτηρίζει την λαϊκή μάζα, τον συρφετό, τον χυδαίο λαό, το πλήθος της κατωτάτης τάξεως του λαού.
Οράτιος: «Μισῶ τόν βέβηλον ὄχλον».
Ένας όχλος, μόνο καταστρεπτικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει, καθότι απαρτίζεται από ανθρώπους ελάχιστα ικανούς για λογική σκέψη, αντίθετα πολύ ικανούς για «δράση».
«Ἰσχυρόν ὄχλος ἐστίν, οὐκ ἔχει δέ νοῦν» Μένανδρος.
Ένας όχλος κυριαρχείται πάντοτε από το ασυνείδητο, με ανάλογη εξαφάνιση της εγκεφαλικής ζωής και κυριαρχία της μυελικής. Μέσα στον όχλο η συνείδηση και η προσωπικότητα εξαφανίζονται, δίνοντας θέση στα συναισθήματα και στις ιδέες των μονάδων που προσανατολίζονται προς την ίδια κατεύθυνση. Το άτομο στον όχλο αποκτάει και μόνο από την αριθμητική δύναμή του, ένα αίσθημα ακατανίκητης δύναμης, που του επιτρέπει να κυριεύεται από ένστικτα, που αν ήταν μόνο του θα περιέστελλε βίαια. Έτσι το πλήθος, όντας ανώνυμο, είναι κατά συνέπεια ανεύθυνο.
Στον όχλο κάθε συναίσθημα και κάθε πράξη είναι μεταδοτική. Εκεί μέσα ο άνθρωπος κατεβαίνει πολλά σκαλιά στην κλίμακα του πολιτισμού και μοιάζει με έναν κόκκο άμμου ανάμεσα σε τόσους άλλους, που ο άνεμος τους συνεπαίρνει κατά που φυσάει. Ο όχλος πάντοτε από άποψη διανοητική είναι κατώτερος από τον μεμονωμένο άνθρωπο. Γιατί ο μεμονωμένος άνθρωπος, μπορεί και κυριαρχεί στα αντανακλαστικά του, ο όχλος όμως δεν μπορεί. Μέσα στον όχλο ο σοφός και ο ηλίθιος εξισώνονται. Οι πράξεις τους επηρεάζονται περισσότερο από τον νωτιαίο μυελό, παρά από τον εγκέφαλο. Γι’ αυτό οι όχλοι είναι ανίκανοι και για διαρκή θέληση και για σκέψη. Γι’ αυτό δεν δίψασαν ποτέ για αλήθειες. Αποστρέφονται τα ολοφάνερα πράγματα που τους δυσαρεστούν και προτιμούν να θεοποιούν την πλάνη, αν η πλάνη τους γοητεύει…
Ύστερα από την γενική αλλά αναγκαία ξενάγησή μας στο ιδεολογικό κρησφύγετο του όχλου, μπορούμε επ’ ολίγον ν’ αναφερθούμε σε μία πασίγνωστη ιστορική έκφανσή του. Εκεί βλέποντας στην πράξη την ψυχολογία του, μπορούμε να εξάγουμε τα ανάλογα συμπεράσματα. Η πιο «ηχηρή» εμφάνιση του όχλου, απαντά στην σταυρική πορεία του Κυρίου μας.
Κυριακή Βαϊων: «Ὡσαννά τῷ υἱῷ Δαυίδ· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις» (Ματ. 21,9).
Σύντομα όμως η επευφημία μετετράπη σε δεινή κατηγορία, «ἔνοχος θανάτου ἐστί» (Ματ. 26,67) και κατέληξε σε απόφαση λαϊκού δικαστηρίου, «σταυρωθήτω»· «οἱ δέ περισσῶς ἔκραζον λέγοντες· σταυρωθήτω» (Ματ. 27,24).
Αυτοί λοιπόν που επευφημούσαν την προηγουμένη μέρα, την επομένη τους βλέπουμε ν’ αναθεματίζουν. Στην ταχυτάτη και απότομη μεταβολή σκέψεως «ο δημαγωγός» διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο. Βλέπουμε πόσο γρήγορα ο όχλος άλλαξε ρότα, ΟΧΙ με επιχειρήματα, αλλά με αισχρές υποδείξεις των δημαγωγών φαρισαίων.
«Τότε ὁ ἀρχιερεύς διέρρηξε τά ἱμάτια αὐτοῦ λέγων, ὅτι ἐβλασφήμησε· τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; ἴδε νῦν ἠκούσατε τήν βλασφημίαν αὐτοῦ· τί ὑμῖν δοκεῖ;» (Ματ. 26,65)
Όσο «συγκροτημένος» ήταν ο όχλος στο λαϊκό δικαστήριο μέχρι τον Γολγοθά, τόσο ατάκτως διεσκορπίσθησαν οι οχλάνθρωποι μετά τα θεϊκά σημεία που έλαβαν χώρα. Γιατί διελύθη πρώτη και καλύτερη η επιρροή των φαρισαίων –φάνηκαν ότι δεν έχουν σχέση με τον Θεό– οπότε το κοπάδι διαλύθηκε και αποσυνετέθη στην τιποτένια, άχρηστη και πλήρως ανίκανη μοναξιά της μονάδος. Της μηδενικής μονάδος. Ο ένας και μοναδικός, ο Χριστός, διέλυσε τον διεφθαρμένο και άκρως διεστραμμένο όχλο.
«'Όχλος καί ὕδωρ καί πῦρ ἀκατάσχετα πάντα» Φωκυλίδης.
Όμως ο Χριστός τα κατέσχεσε όλα, συντρίβοντάς τα. Αυτή είναι η αξία του ΕΝΟΣ. Του ενός που έχει προσωπικότητα και την ευλογία του Θεού.
Αφήνοντας όμως την ταπεινότητα του όχλου, ας προσεγγίσουμε με δέος λίγα από τα πάμπολλα γιγαντιαία αναστήματα που διέφυγαν από την αλλοτριωμένη χειραγώγηση «εξερχόμενα και αφοριζόμενα» από την εξαθλιωμένη μάζα και φράζοντας την επέλαση των θρασυδείλων που καλύπτονται υποκρυπτόμενοι μέσα στην ανωνυμία και στο συνοθύλευμα της ξιπασμένης οχλικής εξουσίας.
Αφού απαγορεύτηκαν στις μέρες μας οι εθνικές μας παρελάσεις μέχρις ότου πέσουν… τα προσωπεία και μας συνέστησαν οι προστάτες μας να τις κάνουμε στα σπίτια μας αν θέλουμε οικογενειακά, (άρχισε τελευταία να λειτουργεί ο θεσμός οικογένεια), δεν θα τους χαλάσουμε το χατήρι, αλλά μάλλον θα τους χαλάσουμε την διάθεση…
Όλοι στις θέσεις μας με τον ανάλογο σεβασμό και απόλυτο ιερό δέος· ξεκινάει η ιδιότυπη παρέλαση.
Ιωάννης ο Πρόδρομος!
Η φωνή–κραυγή του Ενός. Ο Ελεγκτής της σάπιας εξουσίας. Έλεγε στον Ηρώδη που είχε για γυναίκα, την Ηρωδιάδα, την γυναίκα του αδελφού του· «οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν αὐτήν». Με λίγα λόγια. Είσαι δημόσιο πρόσωπο, άρχοντας, βασιλιάς, πρέπει να είσαι υπόδειγμα. Πόλις επάνω όρους κειμένη και όχι σκάνδαλο στον λαό. «Οὐαί δι’ οὗ τό σκάνδαλον ἔρχεται». Ο προφήτης που έστησε στο εκτελεστικό απόσπασμα της θείας δίκης τους ασεβείς και διεφθαρμένους άρχοντες.
Μέγας Βασίλειος!
Εμπρός στις απειλές του υπάρχου Μοδέστου για δήμευση περιουσίας, εξορία, βασάνους και θάνατο, λόγω μη υπακοής του στον αυτοκράτορα, απαντά ο ΕΝΑΣ!
Δήμευση: Η περιουσία μου είναι δύο τριμμένα ρούχα και λίγα βιβλία. Κατασχέστε τα.
Εξορία: Όλη η γη είναι ιδιοκτησία του Κυρίου μου. Όπου και αν βρίσκομαι, εξόριστος είμαι και φιλοξενούμενος. Εξορίστε με.
Βάσανοι: Ήδη είμαι ασθενέστατος, οπότε δεν θα αντέξω για πολύ. Βασανίστε με.
Θάνατος: Θα με φέρει μία ώρα νωρίτερα στον Θεό μου. Αμήν και πότε. Θανατώστε με. Λυτρώστε με.
Πρώτη φορά στην ζωή του ο Μόδεστος μίλησε με επίσκοπο. Τον ΕΠΙΣΚΟΠΟ!
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης!
Και στα βουνά που τον εγκατέλειψαν όλοι οι συναγωνιστές του λέει: «Ήμουνα μόνος στα βουνά, με τον Θεό».
Ο γίγαντας του γένους μόνος. Ο ένας με τον Θεό. Ο προδομένος, ο επικηρυγμένος, ο κυνηγημένος, ο συκοφαντημένος, ο χιλιοδικασμένος, ο ζηλεμένος, ο φυλακισμένος. Ο υπηρέτης του Θεού και της πατρίδος. Ο μόνος, με τον Θεό.
Ιωάννης Καποδίστριας!
«Ως κυβερνήτης της Ελλάδος πρέπει να φρουρούμαι από τους Έλληνες. Αν φθάσω στο σημείο να χρειάζομαι ξενική φρουρά, θα παραιτηθώ αμέσως από το αξίωμά μου. (Άρνησή του στον Γάλλο στρατηγό Μαιζόν να του χορηγήσει Γάλλους στρατιώτες για προσωπική φρουρά). Ο ένας και μοναδικός κυβερνήτης που παρ’ όλα αυτά δολοφονήθηκε από Έλληνες που τους αγαπούσε.
Φώτος Τζαβέλας (1770-1809) Δεκ. 1823 Αγία Παρασκευή!
«Βεζύρ Ἁλῆ πασᾶ μή στοχασθῆς, ὅτι θά μεύρης μικρόψυχον, ἐπειδή ἔχεις εἰς χεῖρας σου τήν γυναῖκα μου καί τά τέκνα. Ἡ ἀγάπη τῆς πατρίδος μου μέ κάμνει νά μή στοχασθῶ οὔτε γυναίκα οὔτε υἱούς. Εἶσαι ἐξουσιαστής νά τούς κάμης ὅ,τι καί ὅπως θέλεις. Ἐγώ δέ μ’ ὅλη τήν φυλήν καί συναδέλφους, μοῦ εἶναι ἀδύνατον νά σοι παραδώσομεν τά ὅπλα ζῶντες».
Ένας πραγματικός λέων, βρυχάται και τρέμουν όλοι στην ζούγκλα της κοινωνίας. Ένα νέο «Μολών λαβέ». Άλλος ΕΝΑΣ!
Νότης Μπότσαρης!
Στην μονή του Σέλτσου λαβωμένος άσχημα χαροπαλεύει με το σπαθί όμως σφιχτά στο χέρι. Τον πλησιάζει η κόρη του η Λένω και τον ρωτά. «Πατέρα τι να κάνω»; Απάντηση· «παιδί μου ήρθε η ώρα σου. Σκοτώσου». Χίμηξε η Λένω και σκοτώθηκε στον Αχελώο να μη μαγαριστεί από τους αντιχρίστους Μωχαμετάνους. Ο Ένας και η μία! Ο πατέρας και η κόρη.
Παύλος Μελάς!
Άφησε την χλιδή, την καλοπέραση, τα σαλόνια, τα φαγοπότια και τους χορούς της αμαρτωλής Βαβυλώνος-Αθήνας και ήλθε να θυσιασθεί στην Μακεδονία για την Μακεδονία· αυτήν που ξεπούλησαν σε μία μέρα οι σύγχρονοι πολιτικοί.
Ο ΕΝΑΣ και οι πολλοί–ο όχλος.
28η Οκτωβρίου 1940!
Ένα ΟΧΙ πολύ καλά προετοιμασμένο και σχεδιασμένο από χρόνια πριν, διά στόματος κυβερνήτου Ι. Μεταξά. Ένα ΟΧΙ του ενός κυβερνήτου που ενσαρκώθηκε στη συνέχεια στην πράξη της θυσίας από τον ένα Ελληνικό λαό!
Τα πρόσφατα συλλαλητήρια υπέρ της Μακεδονίας από έναν ομόψυχο Ελληνικό λαό. Μία φωνή, μία σκέψη, μία επιθυμία, μία ψυχή, ένα συναίσθημα, μία πατρίδα. ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ! Ο γνήσιος Έλλην απόγονος!
«Όλα τα έθνη για να υψωθούν πρέπει να βαδίσουν εμπρός, πλην του ελληνικού το οποίο πρέπει να γυρίσει πίσω» Δ. Καμπούρογλου.
Η επιβεβλημένη κόντρα κίνηση του ενός. Του Ελληνικού έθνους.
Η σύγχρονη ομολογία ενός εφέδρου αξιωματικού!
Συνέντευξη του εν λόγω εφέδρου με κλιμάκιο ανωτέρων αξιωματικών:
Επιτροπή: Έχεις σχέση με γυναίκες;
Έφεδρος: ΟΧΙ!
Επιτροπή: (Αλληλοκοιτάζονται…) Γιατί; Ανήκεις σε κάποια αίρεση ή ξένο θρήσκευμα;
Έφεδρος: ΟΧΙ! Είμαι χριστιανός ορθόδοξος και Έλλην πατριώτης.
Εκείνη την ώρα δεν αλληλοκοιτάχτηκαν. Όμως ο καθένας από τους ανωτέρους ελέγθηκε από την φωνή της συνειδήσεώς του, την φωνή του Αγ. Πνεύματος.
Η αγνότης δυστυχώς στα χρόνια μας κατήντησε προνόμιο των αιρετικών και αλλοθρήσκων. Ο δε τυχών αγνός είναι ανώμαλος. Ο εγκρατής, ασθενής.
Το θετικό όμως είναι ότι ο εν λόγω έφεδρος επελέχθη για την δύσκολη ειδικότητά του παρ’ όλη την… αίρεσή του.
Ο σύγχρονος ένας, κόντρα στο ρεύμα των… ασημάντων.
Εδώ διακόπτεται όμως η μεγαλειώδης παρέλαση λόγω «μυρίων» μορφών που αποτελούν τον ΕΝΑ! Η αξία του ΕΝΟΣ, εμπεριέχεται στο κολοκοτρωνέϊκο: «Εντελώς μόνος, ναι. Αλλά παρόλα αυτά Έλληνας, που προτιμά το σούβλισμα από το γονάτισμα. Που πιάνει ένα στενό και πολεμάει μέχρι τέλους».
Υ.Γ. Αυτός ο ένας χλευάζεται εδώ και 40 χρόνια από ποικίλους διανοουμένους, αστράτευτους και αδέσποτους σκύλους. Η δουλειά τους είναι να γαβγίζουν αναίτια και να βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, όταν κυνηγηθούν. Ας ετοιμασθούν…
Αρίσταρχος