Συναφές θέμα της επιστολής του ιατρού Γεωργίου Θεοδωρόπουλου εις την «Εστίαν» της 21/8/09. Εκφράζει μετά σοβαρότητας και πόνου την σύγχρονο ηθική εξαθλίωση του ελληνικού λαού.

  Γράφει λοιπόν· «Είναι τραγικό φαινόμενο η εικόνα που παρουσιάζει στην πλειονότητά του ο λαός μας σήμερα. Ένας λαός υπερήφανος από τη φύση του, ελεύθερος, δραστήριος, ευφυής, δημιουργικός, νομοταγής, πολιτισμένος, που σέρνει πίσω του μια μοναδική και μεγαλειώδη ιστορία χιλιάδων ετών, κατάντησε αγνώριστος και δεν είναι ούτε καν η σκιά του εαυτού του. Και τον βλέπουμε σήμερα να είναι απονευρωμένος απαθής λάτρης της εφήμερης «ευημερίας», μικροκλέφτης, μικροαπατεώνας, με νοοτροπία δούλου, ικανός να δεχθεί κάθε ταπείνωση και εξευτελισμό, χωρίς αντίδραση, με μια νεολαία να παραπαίει μεταξύ ναρκωτικών, νυκτερινών κέντρων, αναρχίας, ωχαδερφισμού και ηθικής και πνευματικής πενίας, χωρίς μέλλον. Και έρχεται το σκληρό ερώτημα· Τι έφταιξε και ο ωραίος αυτός λαός έφθασε εδώ σ’ αυτή την έσχατη πτώση;» Και κατακλείει «Εύχομαι να φουντώσει η ελπίδα σ’ αυτό το λαό». Είθε!


«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 11-9-2009