Η ευθύνη των χριστιανών για το στυγερό έγκλημα των εκτρώσεων είναι μεγάλη. Όχι μόνο όταν συνεργούν στην διάπραξή του, αλλά κι όταν ανέχονται σιωπηρά και καθίστανται έτσι έμμεσα συνυπεύθυνοι. Με ποιους τρόπους οφείλουν να αντιδρούν; Όχι βέβαια, με τις μεθόδους των ακραίων φονταμενταλιστικών προτεσταντικών κύκλων, (με βόμβες στις γυναικολογικές κλινικές που κάνουν εκτρώσεις ή δολοφονία γιατρών που διενεργούν αυτό το στυγερό έγκλημα). Τέτοιες μέθοδοι είναι ασυμβίβαστες με το ορθόδοξο ήθος.
Μεταξύ όμως της βίαιης αντίδρασης, με εγκληματικές μεθόδους, εναντίον των εκτρώσεων και της απραξίας, υπάρχει ένα ευρύ πεδίο δράσης στο οποίο οι Ορθόδοξοι χριστιανοί έχουν καθήκον να επιδοθούν, για να μη βρεθούν αναπολόγητοι εν ημέρα Κρίσεως.
Το πρώτο μέλημα είναι να μορφώνουν τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους για το τι είναι η έκτρωση.
Το δεύτερο να αντιδρούν οργανωμένα και συστηματικά εναντίον αυτής της πρακτικής.
Οι σύγχρονες συνθήκες ζωής προσφέρουν ένα ευρύ πεδίο πληροφόρησης της κοινής γνώμης· Το διαδίκτυο, οι επιστολές κι η αρθρογραφία στις εφημερίδες, οι συζητήσεις κι οι καταχωρημένες αγγελίες στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, κτλ. δίνουν δυνατότητα στον κόσμο να αποκτήσει κατά Θεόν απόψεις για το θέμα και να τοποθετηθεί υπεύθυνα.
* * *
Μεταφέρω την εμπειρία μου ως εκπαιδευτικού επί σειρά ετών.
Άρχιζα πάντα με την ερώτηση πως τοποθετούνται τα παιδιά για το θέμα. Μόνο τα μισά περίπου ή και λιγότερα γνώριζαν τι στην πραγματικότητα είναι η έκτρωση. Στην αρχή της συζήτησης τα πιο πολλά (συνήθως κορίτσια) το θεωρούσαν ως κάτι το αποδεκτό. Αντί να εμπλακώ σε πολεμική μαζί τους, τους διένειμα έγχρωμα φυλλάδια με πολύ παραστατικές φωτογραφίες, που είχε εκδώσει ο «Σύλλογος για την προστασία του αγέννητου παιδιού», που έδειχναν, σε μεγέθυνση, τα κομματιασμένα μέλη των εμβρύων, που συνήθως ρίχνονται στα σκουπίδια ή στους υπονόμους ή χρησιμοποιούνται για την παρασκευή καλλυντικών.
Τα παιδιά έντρομα συνειδητοποιούσαν ότι έκτρωση σημαίνει φόνος! Και μάλιστα ανυπεράσπιστου ανθρώπινου όντος. Συμπλήρωνα τις οπτικές τους παραστάσεις με σχετική παράθεση στατιστικών στοιχείων για τον αριθμό των εκτρώσεων που τελούνται κάθε χρόνο, στις φρικαλέες μεθόδους δολοφονίας των παιδιών και την υποκρισία των υποστηρικτών τους, που αγωνίζονται πολλές φορές για τα πιο ασήμαντα ή ξεδιάντροπα δικαιώματα, αλλά είναι ανάλγητοι για το στοιχειώδες δικαίωμα των παιδιών να ζήσουν. Στο τέλος επαναλάμβανα την αρχική ερώτηση, αν υπάρχουν μεταξύ τους οπαδοί της έκτρωσης, συνηθέστατα γινόμουν μάρτυρας ομόφωνης καταδίκης της. Κι αν υπήρχε κανένας ή συνήθως καμία που εξακολουθούσαν να την υποστηρίζουν οι υπόλοιποι τους αποδοκίμαζαν έντονα.
Αυτό με δίδαξε ότι ο κύριος λόγος που γίνονται οι εκτρώσεις είναι διότι ο κόσμος αγνοεί τι είναι αυτό το έγκλημα και δεν έχει προσλαμβάνουσες παραστάσεις της φρικαλεότητάς του. Έτσι η ανάγκη να διαφωτίζουμε το περιβάλλον μας γι’ αυτό είναι επιτακτική.
Παράλληλα οι χριστιανοί έχουν ακόμη ένα ισχυρό νόμιμο όπλο στα χέρια τους· την ψήφο τους.
Ας την χρησιμοποιούν κατάλληλα, για να συμμορφώσουν τους πολιτικούς που υποστηρίζουν αυτό το έγκλημα. Υπάρχουν λ.χ. στις ΗΠΑ πολλοί πολιτικοί, και στα δυο μεγάλα κόμματα, που δεν εγκρίνουν τις εκτρώσεις. Σ’ αυτούς ας δίνουν την ψήφο τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
«ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ» αριθ.80
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2006
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ