Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απασχόλησε πρόσφατα η σπατάλη τροφίμων, ρουχισμού και συσκευών στις χώρες της Ένωσης. Θα ανέμενε κάποιος να σχετίζεται το ενδιαφέρον με τη μεγάλη έλλειψη τροφής και ένδυσης στις φτωχές χώρες. Επί τέλους οι κατέχοντες θα εκδήλωναν αισθήματα ανθρωπιάς. Δυστυχώς για μία ακόμη φορά εκδηλώνεται έντονη η αναλγησία προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Οι προτάσεις αφορούν σε δεσμεύσεις για μείωση αποβλήτων που προέρχονται από επεξεργασία και μεταποίηση τροφίμων και των άλλων που προέρχονται από τη διακίνηση υλικών αγαθών στην αγορά. Βέβαια οι αρμόδιοι σκέφθηκαν και τη διάθεση των αδιαθέτων προϊόντων, που καταλήγουν σε χωματερές, σε ιδρύματα και ασθενείς οικονομικά ομάδες εντός της Ένωσης. Στο θέμα του ρουχισμού επισημάνθηκε η απόρριψη πλήθους ειδών ένδυσης λόγω ταχείας αλλαγής μόδας. Σκέψη υπάρχει να υποχρεωθούν οι κατασκευαστές να καλύψουν το κόστος ανακύκλωσης των απορριπτομένων ειδών. Το ίδιο συμβαίνει και με είδη τεχνολογίας, τα οποία παύουν να χρησιμοποιούνται λόγω προσφοράς άλλων προηγμένων στην αγορά.

Άργησαν πολύ οι αρμόδιοι να αντιμετωπίσουν πρόβλημα, το οποίο ενοχλεί πλέον λόγω του όγκου των απορριμμάτων και μόνο, ο οποίος όγκος προκαλεί τρομερό πονοκέφαλο στους δήμους των μεγάλων αστικών κέντρων. Και έτσι κάποιοι φαεινοί εγκέφαλοι βρήκαν ως λύση την καύση αυτών. Ζώντας στην ευμάρεια, χαρακτηριστικό γνώρισμα της οποίας είναι η σπατάλη, αδυνατούν να αναζητήσουν λύσεις αξιοποίησης των περισσευμάτων για ουσιαστική ανακούφιση συνανθρώπων μας, που βιώνουν στην ανέχεια. Στοιχεία σχετικά με το θέμα, πού είδαν το φως της δημοσιότητας, αναφέρονται στον όγκο τωΑν απορριμμάτων χωρίς να εξηγείται αν πρόκειται για κανονική τροφή ή μη βρώσιμα απόβλητα (αποφάγια).

Μελέτες έδειξαν ότι οι προνομιούχοι, λόγω της καταλήστευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών των φτωχών χωρών, ευρωπαϊκοί λαοί σπαταλούν τρομακτικές ποσότητες τροφίμων. Εκτιμώνται αυτές στο ύψος των 60 περίπου εκατομμυρίων τόνων ετησίως, που αντιστοιχούν στο 10% των προμηθευομένων ειδών διατροφής. Πολλές από τις τροφές απορρίπτονται λόγω μη κατανάλωσης πριν από την καταληκτική ημερομηνία. Άλλες λόγω μη κατανάλωσης σύντομα μετά την παρασκευή τους και κατάληψης χώρου στο υπερπλήρες ψυγείο. Από τη σπατάλη δεν εξαιρούμαστε εμείς, οι λιτοδίαιτοι κατά το παρελθόν. Κατά τη διάρκεια της επίπλαστης ευμάρειας των τριάντα ετών κατά τις οικογενειακές εξόδους οι παραγγελίες φαγητών στα εστιατόρια ήταν υπερβολικές και κατά την αποχώρησή μας θα μπορούσε να συνεχίσει το γεύμα άλλη οικογένεια. Το κακό συνεχίζεται στις κοινωνικές εκδηλώσεις, κατά τις οποίες η προσφορά υπερβαίνει τη δυνατότητα κατανάλωσης ακόμη και από πεινασμένο, με συνέπεια τα συλλέγονται και να απορρίπτονται πλήθος τροφών. Έρευνα για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο ΑΠΘ έδειξε ότι απορρίπτονται στη χώρα μας μεγάλες ποσότητες οπωρικών (48,9%) και λαχανικών (38,7%), γάλακτος (40,9%), ψωμιού (35%) και κρέατος (35%)! Και εντείνεται η εισαγωγή κρεάτων, ενώ περί το 30% των κατοίκων της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας! Φανταζόμαστε τι συμβαίνει σε χώρες με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.

Δεν είναι η απόρριψη τροφίμων ευθύνη μόνο των οικογενειών. Μεγαλύτερη είναι η ευθύνη των κυβερνήσεων, που επί δεκαετίες δεν έλαβαν μέτρα για περιορισμό της σπατάλης αδιαθέτων τροφίμων. Στο παρελθόν είχε βρεθεί ως λύση η απόρριψη πλεονασμάτων οπωρικών στις χωματερές, ενώ σε περιοχές της χώρας, όπως στα νησιά μας, αυτά ήταν πανάκριβα. Μέρος αυτών είχαν μεταποιηθεί τότε σε χυμούς και διανεμηθεί σε μαθητές σχολείων. Και οι φερέλπιδες νέοι έχυναν τα δοχεία στους διαδρόμους των σχολικών κτιρίων! Η έρευνα που προαναφέραμε έδειξε ότι οι νέοι απορρίπτουν ευκολότερα τρόφιμα, καθώς δεν τους μάθαμε πώς βγαίνει το ψωμί αλλά τους διδάξαμε τη σπατάλη.

Περίπου 10.000.000 παιδιά πεθαίνουν ετησίως από πείνα ή ασθένειες, οι οποίες στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες αντιμετωπίζονται χωρίς κλήση ιατρού. Και οι κρατούντες στον πλανήτη, η αποκαλούμενη ελίτ, σημαίνει συναγερμό για τον κίνδυνο από τον οποίο απειλείται ο πλανήτης εκ του υπερπληθυσμού. Όμως δεν παύουν να σωρεύουν και άλλα δεινά στους υφιστάμενους άγρια εκμετάλλευση λαούς. Η παρέμβαση στις αγροτικές καλλιέργειες με την επιβολή χρήσης σπόρων, φυτών και φαρμάκων, που διαθέτουν πολυεθνικές εταιρείες, με ψεύτικες υποσχέσεις για αύξηση της παραγωγής έχουν καταστήσει υποχείρια των εταιριών αγρότες σε πολλές χώρες, οι οποίοι βρίσκονται σε απόγνωση επειδή παρ’ όλο τον μόχθο αδυνατούν να καλύψουν το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους και είναι υπερχρεωμένοι στις τράπεζες. Το δράμα αυτό βιώνουν κυρίως αγρότες στην Ινδία. Μη αρκούμενοι για κέρδη οι άπληστοι συνέστησαν χρηματιστήριο βασικών ειδών διατροφής αγοράζοντας, κατόπιν συμφωνίας, μεγάλες ποσότητες από αυτά και εκτινάσσοντας στη συνέχεια στα ύψη τις τιμές τους φέρνοντας σε απόγνωση τους φτωχούς του τρίτου κόσμου. Αφανίζουν μεγάλες εκτάσεις τροπικών δασών, ιδίως του Αμαζονίου, για να τα παραδώσουν σε καλλιέργειες, κυρίως σόγιας, διατυμπανίζοντας ότι στοχεύουν στην εξάλειψη της πείνας από τον πλανήτη. Και η πείνα πλήττει ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα συνανθρώπων μας και τώρα πλέον προβάλουν ως λύση του επισιτιστικού προβλήματος την κατανάλωση εντόμων.

Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, της σπατάλης των πλουσίων και της λεηλασίας των φτωχών από τους πρώτους ολοκληρώνονται με το σχέδιο μείωσης του πληθυσμού του πλανήτη με τη διασπορά του ψεύδους ότι αυτός αδυνατεί να θρέψει τον σημερινό πληθυσμό. Η ασυνέπεια στις κατά καιρούς δεσμεύσεις των πλουσίων για εμβολιασμούς των παιδιών και τον περιορισμό της φτώχειας, οι πόλεμοι και τα περίεργα μέτρα για αντιμετώπιση επιδημιών σε συνδυασμό με την πολεμική κατά τις οικογένειας στις χώρες της ευμάρειας φανερώνουν τον στόχο των εξουσιαστών του πλανήτη. Και όμως αυτός μπορεί να θρέψει πολύ περισσότερο πληθυσμό. Άξιο προσοχής είναι το επίτευγμα της Κίνας. Πριν από δεκαετίες σε φυλλάδιο που διανεμόταν στους επισκέπτες του κινεζικού περιπτέρου στη ΔΕΘ γραφόταν: Σήμερα και ο τελευταίος Κινέζος χορταίνει στην πείνα του. Έκτοτε πολλά άλλαξαν και η Κίνα έχει ξεπεράσει σε πολλούς τομείς τις χώρες του δυτικού Κόσμου χωρίς βέβαια και να αποτελεί το καθεστώς της υπόδειγμα άσκησης εξουσίας.

Η παντελής αποφυγή λήψης μέτρων συντελεί στην εξάπλωση της ερημοποίησης καλλιεργησίμων εδαφών. Η κατάχρηση λιπασμάτων εξασθενίζει τα εδάφη. Η εντεινόμενη λειψυδρία ογκώνει το πρόβλημα, το οποίο καθίσταται δυσεπίλυτο λόγω του αυξανομένου διαρκώς κόστους παραγωγής. Σε 6 εκατομμύρια στρέμματα ανέρχονται τα ακαλλιέργητα εδάφη στην πατρίδα μας. Θα βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθούν αυτά για την παραγωγή τροφίμων ή θα προσφερθούν στους επιδιώκοντες πρόσθετα κέρδη από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα διατίθεται σε ολοένα και υψηλότερες τιμές και θα συντελέσει στο κλείσιμο των τελευταίων βιοτεχνιών υπό την πίεση του αθέμιτου ανταγωνισμού, κινεζικού και των λοιπών χωρών της Άπω Ανατολής.

Η μόδα δεν είναι δυνατόν να τιθασσευθεί, καθώς η λατρεία της παραμένει έντονη στις χώρες της αφθονίας. Το ίδιο συμβαίνει και με τα προϊόντα της τεχνολογίας. Το κινητό τηλέφωνο είναι ο σύμβουλος της νέας γενιάς και βέβαια δεν θα πάψει η έρευνα επί του πεδίου αυτού τώρα που έχουν διατεθεί στο εμπόριο εφαρμογές χρήσης τεχνητής νοημοσύνης. Μόνο η μείωση της αγοραστικής δύναμης θα συμβάλει στην αποφυγή σπατάλης με την απόρριψη ρουχισμού και ηλεκτρονικών συσκευών. Και φαίνεται ότι οι χώρες της αφθονίας έχουν πάρει τον δρόμο προς την αναγκαστική λιτότητα, στην οποία πρώτα οδήγησαν τη χώρα μας.

Οι απόκληροι δεν θα πάψουν να εξέρχονται από τις χώρες της άκρας ανέχειας προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, αλλά και οι προνομιούχοι, παρά την εντεινόμενη ανησυχία δεν θα στοχαστούν να πάψουν την άγρια εκμετάλλευση και να βρουν τρόπους ώστε τα άφθονα περισσεύματα τροφίμων, ρουχισμού και συσκευών να καταλήγουν στους πεινασμένους και ανήμπορους να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους.

«Μακρυγιάννης»