Πριν 45 χρόνια σ’ ένα κήρυγμα στην περιφέρεια του ο αγωνιστής επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο μπουρλοτιέρης της Ορθοδοξίας, ανέφερε μερικά καινά και προφητικά λόγια.

Μεταξύ άλλων είπε.

Θα έλθει καιρός που η σημασία των λέξεων-εννοιών θα αντιστραφεί… Έτσι λεβέντης θα λέγεται ο αλήτης. Τίμιος ο ανέντιμος. Εργατικός ο τεμπέλης. Νομοταγής ο παράνομος και πολλά άλλα. Τότε μικρός στην ηλικία καθώς ήμουν αναρωτήθηκα μέσα μου και είπα τι είναι αυτά που λέγει. Είναι δυνατόν να συμβούν τέτοια πράγματα; Κι όμως δεν άργησε το ξεκίνημα και η πλήρης εξάπλωση-εδραίωση των όσων προείπε.

Πρόσφατα στις μέρες μας ήλθε ένας άλλος αγωνιστής πολύπλευρος, ο πρωτοψάλτης-μουσικολόγος-συγγραφέας της Βυζαντινής μουσικής Θεόδωρος Ακρίδας με την δική του νότα ν’ αποδώσει πιστά την εμφανισθείσα κατάσταση στην κοινωνία από πλευράς αξιών. Βρήκα την ιδιόρρυθμη αλλά καθ’ όλα αληθινή νότα του δημοσιευμένη στον επαρχιακό τύπο και παίρνοντας το θάρρος μεταφέρω σ’ ευρύτερο αναγνωστικό κοινό τους κατά Ακρίδα μακαρισμούς και τα ακολουθούντα Ουαί που καλύπτουν πλήρως το φάσμα της σύγχρονης ανθρώπινης θεώρησης.

Μακάριοι οἱ θρασείς, ὃτι αὐτοί ἀναδειχθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀνέντιμοι, ὃτι αὐτοί τιμηθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀγενείς, ὃτι αὐτοί βολευθήσονται.

Μακάριοι οἱ οπορτουνιστές, ὃτι αὐτοί δοξασθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀριβιστές, ὃτι αὐτοί ἀναρριχηθήσονται.

Μακάριοι οἱ σπουδαιοφανείς, ὃτι αὐτοί θαυμασθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀπατεώνες, ὃτι αὐτοί προκόψουσι.

Μακάριοι οἱ φαύλοι, ὃτι αὐτοί ἁγιοποιηθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀνομοῦντες, ὃτι αὐτοί δικαιοθήσονται.

Μακάριοι οἱ φίλαυτοι, ὃτι αὐτοί ἐξελιχθήσονται.

Μακάριοι οἱ κενόδοξοι, ὃτι αὐτοί προβληθήσονται.

Μακάριοι οἱ ραδιούργοι, ὃτι αὐτοί ἐκτιμηθήσονται.

Μακάριοι οἱ καταχθόνιοι, ὃτι αὐτοί ἐπιβιώσουσι.

Μακάριοι οἱ κόλακες, ὃτι αὐτοί ἀνταμειφθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀσυνείδητοι, ὃτι αὐτοί εὐτυχήσωσι.

Μακάριοι οἱ δοκησίσοφοι, ὃτι αὐτοί τούς ἀφελείς ἐξαπατήσωσι.

Μακάριοι οἱ ναρκισσιστές, ὃτι αὐτοί αὐτολατρευθήσονται.

Μακάριοι οἱ χαιρέκακοι, ὃτι αὐτοί ἀγαπηθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀδίστακτοι, ὃτι αὐτοί ἱκανοποιηθήσονται.

Μακάριοι οἱ ἀγνώμονες, ὃτι αὐτοί τούς εὐεργέτας προδώσωσι.

Μακάριοι οἱ αἱμοχαρεῖς, ὃτι αὐτοί κατατροπώσουσι τήν γῆ.

Οὐαί τοῖς νομοταγέσι, ὃτι αὐτοί διωχθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἀθώοις, ὃτι αὐτοί φυλακισθήσονται.

Οὐαί τοῖς ταπεινοῖς, ὃτι αὐτοί καταποντισθήσονται.

Οὐαί τοῖς φιλησύχοις, ὃτι αὐτοί τσαλαπατηθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἐντίμοις, ὃτι αὐτοί χλευασθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἠθικοῖς, ὃτι αὐτοί κατασυκοφαντηθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἀξιοπρεπέσι, ὃτι αὐτοί καταρρακωθήσονται.

Οὐαί τοῖς ὑποχωρητικοῖς, ὃτι αὐτοί ἐξοντωθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἐργατικοῖς, ὃτι αὐτοί πεινάσουσι.

Οὐαί τοῖς εἰλικρινέσι, ὃτι αὐτοί ἐμπαιχθήσονται.

Οὐαί τοῖς ἱκανοῖς, ὃτι αὐτοί καταβυθισθήσονται.

Οὐαί τοῖς δημιουργικοῖς, ὃτι αὐτοί καταστραφήσονται.

Έτσι τερματίζει η… επί του τέλματος ομιλία!;

Ορθότατα τα κατέγραφες μεγάλε διδάσκαλε. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη στον μεγάλο σου αγώνα. Στον αγώνα υπέρ της αληθείας και της γνησιότητος.

Αρίσταρχος