Της 14χρονης Ελένης Μίτσεβιτς,
         προσφυγοπούλας απ’ τη Ερζεγοβίνη

   Αν θ’ άλλαζα την πατρίδα μου, θα διάλεγα την Ελλάδα. Αδελφοί μου Έλληνες, εγώ δεν γνωρίζω την θάλασσα, τις πόλεις, τη μουσική, τα γράμματα, τη θεολογία σας. Ξέρω όμως την ψυχή σας, που ευωδιάζει. Και το ξέρω απ’ το παλτό που φοράω, απ’ το κασκόλ και τα γάντια που μου στείλατε, απ’ τα παπούτσια που φοράω. Απ’ το μολύβι και το τετράδιο, που τα μικρά μου μυστικά γράφω.

   Κι αυτά τα δυο δικά σας δώρα είναι. Η ψυχή σας ακόμη ευωδιάζει ψωμί. Τα δώρα σας φθάσανε σε μένα την Ελένη Μίτσεβιτς, που έμεινα χωρίς πατέρα, σπίτι, πατρίδα και χαρά. Τα πάντα μου τα πήρε ο πόλεμος, αυτός ο τρισκατάρατος.

   Άκουσα ότι έχετε ωραίες εκκλησίες, που προσεύχεστε στο Θεό. Και οι δικές μας εκκλησίες είναι όμορφες. Γνωρίζω πως κι εσείς προσεύχεστε με τον ίδιο τρόπο, όπως κι εμείς· Στο όνομα Πατρός και Υιού και Αγίου Πνεύματος. Η Εκκλησία σας είναι και Εκκλησία μου. Η προσευχή σας, προσευχή μου. Η Πίστη σας είναι η Πίστη μου. Είναι πολύς καιρός, σχεδόν κάθε νύχτα, που ονειρεύομαι την πατρίδα μου…Όλα είναι κατεστραμμένα, γκρεμισμένα…Δεν έχω πια τους συνομηλίκους και συμμαθητές μου. Δεν έχω την Ντάνιτσα, τη Μίλιτσα, τον Μπόσκο, το Στογιάν… Τους έσφαξαν και οι τάφοι τους είναι χωριστά. Δεν ξέρω αν θα βρω ποτέ τους τάφους τους, ν’ ανάψω ένα κεράκι και ν’ αφήσω λίγα λουλούδια. Αν δεν έφευγα από την πατρίδα μου Ερζεγοβίνη, θα είχαν κι εμένα σκοτώσει και τη μητέρα μου και τον αδελφό μου, όπως σκότωσαν χιλιάδες άλλους και τον πατέρα μου. Τι έφταιγαν οι Ντάνιτσα, Μίλιτσα, Μπόσκο, Στογιάν; Το μόνο τους φταίξιμο ήταν που ήσαν Σέρβοι και που ανήκαν στην Ορθόδοξη Πίστη.

   Την πατρίδα μου την έχω στα όνειρά μου και την Ελλάδα την έχω στην καρδιά μου. Προσεύχομαι κάθε πρωί και κάθε βράδι· «Θεέ μου, δώσε στον αγαπημένο μου αδελφό-λαό υγεία και δύναμη ν’ αντέξει κάθε πειρασμό». Τα Χριστούγεννα τρώγοντας τα γλυκά που στείλατε, με ρώταγαν τα παιδιά, που δεν πάνε ακόμη σχολείο· «Πού είναι η Ελλάδα»; Εγώ ξέρω ότι η Ελλάδα είναι κάπου στο Νότο. Αλλ’ η καρδιά μου σκίρτησε και τους απάντησα·

   «Η Ελλάδα είναι στην καρδιά μου». Αν θ’ άλλαζα πατρίδα, θα διάλεγα την Ελλάδα. Γιατί ό,τι είναι δικό μου ανήκει σ’ αυτήν· η Πίστη μου, η Αγάπη μου, η Ελπίδα μου!..

Διορθ. Σύνδεσμος «Ο Απόστολος Παύλος»
Πολιτιστική Εκδήλωσης στον «Παρνασσό.
(15-17 Δεκ. 2003)

Για την αντιγραφή ΣΤΥΛ. ΛΑΓΟΥΡΟΣ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ