Αν είχαμε ΕΛΛΗΝΕΣ πολιτικούς και όχι παπαγαλάκια των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων, τώρα ήταν η ευκαιρία η μοναδική να τους λέγαμε· Μάλιστα κύριοι ευρωπαίοι, έχουμε οικονομικό πρόβλημα και δεν είναι δυνατόν να το μετακυλίσουμε ολόκληρο στις πλάτες του λαού των εργαζομένων. Ο εποικισμός της χώρας από λαθρομετανάστες δεν αντέχει πλέον να ταΐζει ενάμιση και πλέον εκατομμύριο απ’ αυτούς. Ή τους απορροφάτε εσείς ή τους στέλνουμε πίσω στις πατρίδες τους…
Ούτε αυτό το ελάχιστο δεν είχε το θάρρος και την εντιμότητα να ψελλίσει ο «σα-στισμένος» πρωθυπουργός της Ελλάδος στα αρπαχτικά αγρίμια των Βρυξελλών… Ο κύριος αυτός και οι υπονομευτές συνεργάτες του, έκαναν μάλιστα το εντελώς αντίθετο· σπεύδουν εσπευσμένα, σαν να μην υπήρχε κανένα άλλο πρόβλημα σ’ αυτό τον τόπο, να ψηφίσουν νομοσχέδιο και να νομιμοποιήσουν τους λαθρομετανάστες και μάλιστα να αλλάξουν τον Κώδικα Ιθαγένειας.
Και ο λαός πού είναι να αντισταθεί; Στέκεται στη γωνία γονατιστός, πισθάγκωνα δεμένος, απ’ την απραξία του, να μαστιγώνεται ανηλεώς χωρίς… άχνα(!!) «Ένας λαός τίποτα λοιπόν;» Προδότης της λαμπρής ιστορίας του και του εαυτού, των παιδιών του; Τί θα πουν στα παιδιά του μεθαύριο όταν θα ανδρωθούν και θα είναι σκλάβοι γονιών ανίκανων να τα προστατέψουν σήμερα, πριν είναι αργά;
Στο περιοδ. «Ρεσάλτο» (Φεβρ. 2010) σημειώνεται·
«Ζούμε, λοιπόν, στο μέσον μιας ιστορικής πολεμικής θύελλας, χωρίς να συνειδη-τοποιούμε την κρισιμότητα του αφανισμού μας; Όταν τα μέλη μιας κοινωνίας δεν αντιστέκονται τότε η αποξένωσή τους γίνεται δύναμη της εξουσίας είναι αυτή η ε-ξουσία που
α) επέβαλε και ευλογεί την αλλοδαπή εισβολή, κατοχή και εποικισμό της ελληνικής κοινωνίας. Η Ισλαμοποίηση της Ελλάδας αποτελεί τη “νέα κατοχή” και τον πιό άγριο και εφιαλτικό πόλεμο.
β) Η επίθεση εναντίον της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας· δεύτερο κεντρικό μέτωπο του πολέμου.
Ο Ορθόδοξος ιστός αποτελεί για την Ελλάδα, ιδιαίτερα σήμερα, το θεμέλιο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ, το συνεκτικό ιστό αποτροπής της ολοκληρωτικής άλωσής μας…
Κανένας άλλος κοινωνικός, πολιτικός και συλλογικός ιστός οργάνωσης και δράσης δεν έχει μείνει όρθιος. Τα πάντα αλώθηκαν.
Μόνο ο «ιστός» της Εκκλησίας ακόμα ζει και είναι ριζωμένος σε όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό και δέχεται η Εκκλησία τις πιο άγριες επιθέσεις, εντός και εκτός, από τα ιερατεία της νεοταξικής εξουσίας και ιδιαίτερα από τα «αριστερά» ιερατεία.
Ο αγώνας υπέρ της Εκκλησίας είναι αγώνας ζωής και θανάτου. Όλες οι «φιλοσοφικές» διαφωνίες περνούν σε τελευταία μοίρα. Και η θέση που παίρνει, συνε-πώς ο καθένας πάνω σε αυτό το μέτωπο του πολέμου δείχνει από ποια πλευρά πολε-μάει…ΟΣΟΙ ζητούν, με οποιοδήποτε πρόσχημα, τη ΦΙΜΩΣΗ του λόγου των αγωνιστών της Εκκλησίας, όσοι ροκανίζουν τα θεμέλιά της, είναι, είτε το έχουν συνειδητό είτε όχι, με τους “εχθρούς” της ελληνικής κοινωνίας.
Και είναι αυτός ο λόγος που υποστηρίζουμε ότι ο δρόμος είναι τα “Κρυφά Σχολειά” και μια νέα “Φιλική Εταιρεία” για την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Αυτά είναι τα δυο κεντρικά μέτωπα του πολέμου.
Όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτός ο πόλεμος είναι από τους πιό ιστορικούς της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα για την Ελλάδα, ας καθίσουν στη γωνιά και ας μυξοκλαίνε».
Για την αντιγραφή
ΣΤΥΛ. ΛΑΓΟΥΡΟΣ
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2010
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ