ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ,
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΓΑΝ ... ΕΛΛΑΔΑ!

   Τώρα τελευταία διάβαζα με την μικρή μου κόρη το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα. Όσο το διαβάζαμε, λοιπόν, τόσο εύρισκα ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδος. Η αδιαφορία της άρχουσας τάξης, το κλέψιμο του δημοσίου χρήματος, η εγκατάλειψη και η ερήμωση της υπαίθρου. Πόσες ομοιότητες αλήθεια!

   Όταν πήγανε να ζητήσουν βοήθεια από τους γείτονες συγγενείς Βασιλιάδες τότε ένας από αυτούς, “ο θείος Βασιλιάς”, τους έστειλε αντί άλλης ενίσχυσης ένα γαϊδουρίσιο κεφάλι με μια τενεκεδένια κορώνα. Μήπως βλέπετε κάποιες ομοιότητες με τον απαξιωτικό τρόπο και τα εναντίον μας υβριστικά δημοσιεύματα των φίλων μας Ευρωπαίων;

   Εκεί όμως που δεν μπόρεσα να βρω ομοιότητα ήταν στον τρόπο με τον οποίο οι ιθύνοντες αντιμετώπισαν αυτόν τον εξευτελισμό. Σε αντίθεση με εμάς, εκείνοι τον χρησιμοποίησαν σαν ώθηση για να ενεργοποιηθούν, να εργαστούν και να ξαναδώσουν στον τόπο τους την παλιά του αίγλη, Κατάφεραν να αναστηθούν πραγματικά και να αντισταθούν στις εχθρικές επιθέσεις, που είναι επόμενο να ακολουθήσουν σε μια χώρα όταν αυτή «κοιμάται».

   Βέβαια το Βασιλόπουλο που κατάφερε να ζωντανέψει μια ολόκληρη χώρα, είχε στο πλευρό του τη Γνώση και τη Φρόνηση. Έννοιες που οι δικοί μας κυβερνώντες ή δεν τις ξέρουν ή και αν τις ξέρουν ως λέξεις, προσπαθούν, για το δικό τους συμφέρον, να τους δώσουν άλλη σημασία.

   Θα μου πείτε, αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Εδώ δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Εδώ υπάρχει η ΕΕ., η Ευρωζώνη, οι διάφορες συμμαχίες που δεν πρέπει να θιγούν για το «καλό μας». Πιθανόν να έχετε δίκαιο, όμως το βασικό χαρακτηριστικό του λαού μας, η αξιοπρεπείας, η «τσίπα», όπως λέγανε οι παλαιοί, έπαψε να υπάρχει; Ούτε ίχνος δεν άφησε μέσα μας η καλοπέραση καεί η πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν για στην πρόοδο, όπως θέλουν να την ονομάζουν οι κρατούντες; Και δεν μιλώ για τους άρχοντες του τόπου, γιατί αυτοί έχουν δείξει το ποιόν τους κατ’ επανάληψη.

   Μιλώ για τους απλούς ανθρώπους. Μιλώ γεια τους αγρότες, εργαζομένους, τους επαγγελματίες και για όλους τους ανθρώπους που μοχθούν για να τα “φέρουν βόλτα” στη ζωή τους. Αξιοπρέπεια δεν υπάρχει; Φιλοπατρία δεν υπάρχει; Μόνο ο φιλοτομαρισμός έμεινε; Πού είναι να ξεσηκωθούν, όχι γιατί τους θίγεται η τσέπη και τα κεκτημένα –διότι τώρα αυτό γίνεται- αλλά γιατί τους θίγεται η αξιοπρέπεια; Όταν η εικόνα της Ελλάδος, που προβάλλεται στους ξένους, είναι εικόνα μιας χώρας διεφθαρμένης, όπου ο καθένας κοιτάει το δικό του συμφέρον και όχι το συνολικό, τότε θίγεται η ίδια η υπόσταση του κράτους μας και χάνονται τα στοιχεία εκείνα, τα οποία έθεσαν οι πρόγονοί μας ως προϋπόθεση ύπαρξης του Ελληνικού κράτους όταν μας ελευθέρωσαν από τον Τουρκικό ζυγό.

   Άραγε όταν θα αρχίσουμε να χάνουμε και εδάφη, για να μη στενοχωρήσουμε τους “φίλους” γείτονες, που του αρέσει τόσο η πατρίδα μας, θα ξυπνήσουμε, ή μήπως θα τους προτείνουμε, για να μη θίγονται από την ύπαρξή μας, να αλλάξουμε το όνομα της πατρίδος μας και θα ονομαστούμε όπως αρέσει σ’ εκείνους;

   Μήπως σε λίγα χρόνια –σε πολύ λίγα φοβάμαι- το όνομα Ελλάδα θα το συναντούμε σε κάποιες παλιές ιστορίες που θα διαβάζουν οι μητέρες στα παιδιά τους;

   Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια χώρα που την έλεγαν…Ελλάδα!!!

             Δέσποινα Καρζή

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ