Εδώ Κύπρος

Φυγοστρατία ή ελλειμματική φιλοπατρία

  Επιδημία σοβαρής μορφής για την ημικατεχόμενη Κύπρο: Κατά εκατοντάδες οι έφηβοι φυγόστρατοι κάθε Ιούλιο και Ιανουάριο (μήνες κατάταξης στην Εθνική Φρουρά), με χαρτιά απαλλαγής στράτευσης (προσωρινής ή μόνιμης) από στρατιωτικούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους - ψυχαναλυτές, Και τα παιδιά που κατατάσσονται λεβέντικα, στραγγίζουν το πικρό ποτήρι της απογοήτευσης και της αδικίας. Είναι φιλόπατρεις! Είναι πρόθυμοι για μικρές ή μεγάλες θυσίες!

  Ασφαλώς δεν αναφερόμαστε στα παιδιά - κληρωτούς με αναμφισβήτητα ψυχολογικά προβλήματα. Μιλούμε για τους κατ’ επίφαση «ασθενείς» που δεν αντέχουν τις στρατιωτικές ασκήσεις, που φοβούνται να βγάλουν σκοπιά, που δεν έχουν «τσαγανό». Αυτοί μόλις εξασφαλίσουν το χαρτί της.. «ντροπής», συγγνώμη της απαλλαγής, σπεύδουν για σπουδές σε ευρωπαϊκές χώρες... Και έρχονται τα Χριστούγεννα για διακοπές (οι «ψυχολογικά άρρωστοι» αυτοί φοιτητές της Οξφόρδης και των Παρισίων) Και κάνουν ανελλιπώς και τη βόλτα τους μέχρι το στρατόπεδο με νεότατου τύπου αυτοκίνητο που μόλις τους το αγόρασε ο μπαμπάς, στο στρατόπεδο που κάτω από άλλες συνθήκες θα υπηρετούσαν κανονικά τη θητεία τους. Και τους βλέπουν τα φανταράκια μας και γεμίζουν θυμό και οργή για τ’ άδικα που γίνονται γύρω τους.

  Το Υπουργείο Άμυνας της Κύπρου άρχισε να λαμβάνει σωστά και αυστηρά μέτρα. Θα είναι αποτελεσματικά; Θα δούμε. Πάντως τα τουρκικά στρατεύματα εξακολουθούν να πατούν τα Ελληνικά εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά χιλιάδες.

  Μα μου φαίνεται το ζήτημα τής φυγοστρατίας δεν είναι γραφειοκρατικό. Είναι καθαρώς εθνικό: Για να υπηρετήσει κάποιος στο στράτευμα χρειάζεται τι απαραίτητο: Χρειάζεται φιλοπατρία που εδώ στην κουρσεμένη, ελληνικότατη Κύπρο είναι ψιλά γράμματα. Όποιος μιλήσει για εθνική καταγωγή, ελληνικό Έθνος, ελληνική γλώσσα, εθνική συνείδηση, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί, το ολιγότερο, ονειροπόλος και «εξωπραγματικός».

  Και αφού αναφερθήκαμε στην ελληνική γλώσσα, στατιστικά, μετά τις εισαγωγικές εξετάσεις Ιουνίου 2010 για τα Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας και της Κύπρου, η Κύπρος πήρε βαθμό κάτω από τη βάση στη γνώση της ελληνικής!!

  Φτωχαίνουν τα ελληνικά στη Μεγαλόνησο. Η λεξιπενία ροκανίζει, σαν άλλος αρουραίος, τα θεμέλια της εθνικής μας υπόστασης. Αναχώματα εδώ και εκεί υπερυψώνονται από αληθινά πνευματικούς ανθρώπους του νησιού. Δεν ξέρω όμως αν αυτά τα αναχώματα θα μπορέσουν να περιορίσουν το τσουνάμι της επερχόμενης ιστορικής δοκιμασίας... Και η φυγοστρατία καλά κρατεί, ή, καλά κρατούσε ... Και τα παιδιά κατατάσσονται (18 ετών - απόφοιτοι Λυκείων) στην Εθνική Φρουρά με πλήρη ή σχεδόν πλήρη άγνοια της Ελληνικής Ιστορίας. Η θολούρα των Διαδικτύων κάνει ζημιά μεγάλη.

  Θα πρέπει όλοι μας να ανησυχήσουμε. Οι αναμενόμενες Εκπαιδευτικές Μεταρρυθμίσεις στην Κύπρο, που τις μελετούν και τις ξανασχεδιάζουν για χρόνια (με το αζημίωτο ασφαλώς) ειδήμονες και επαΐοντες, μου φαίνεται ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που επαγγελλόταν (είχε ως επάγγελμα) στην αρχαιότητα ο φιλόσοφος Κλεάνθης ο Φρεάντλης..

  Όσον αφορά δε στην Οικονομική Κρίση εν Ελλάδι και εν Κύπρω θα πρέπει να θυμηθώ τη ρήτρα ασκητικού και αγωνιστή Ιεράρχη της Ελλαδικής Εκκλησίας (μακαρίτης πια - να έχουμε την ευχή του):

  - Για να ζήσει η Πατρίς και η Ορθοδοξία μας προτιμώ να τρώγω τσουκνίδες κι ας μην παίρνω μισθό.

  Πού τέτοιος πατριωτισμός σήμερα; Σίγουρα θα υπάρχει. Δεν γίνεται. Και είναι γι’ αυτό που στεκόμαστε ακόμη ως Έθνος στα πόδια μας! «Δόξα τω Κυρίω πάντων ένεκεν».

  Αντώνιος Ν. Στυλιανάκης

                 Γυμνασιάρχης - Λυκειάρχης Κύπρος

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ» ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ