Δεν πρόλαβε να μπει ο Μάρτης και, πριν ακουστεί η πρώτη ευχή γιά “καλό μήνα”, ήλθε η απίστευτη συμφορά στο Θεσσαλικό κάμπο. Το ξημέρωμα έδειξε μια εφιαλτική πραγματικότητα που ξεπερνούσε σε φρίκη το χειρότερο σενάριο τρόμου και απόγνωσης.

Λίγες ώρες πριν χαρούμενα παιδιά φίλησαν τους γονείς τους που απόλαυσαν τη συντροφιά τους το τριήμερο και έδωσαν υπόσχεση να συναντηθούν πάλι για την εορτή του Πάσχα. Και τώρα αυτοί οι γονείς νιώθουν τον αβάσταχτο πόνο να τους συντρίβει και να τους στερεί κάθε αισιόδοξη προσδοκία, αντικρύζοντας το αποτρόπαιο θέαμα που δεν έχει σχέση με τις όμορφες πρόσφατες εντυπώσεις.

'Οσο και αν ο καθένας που φεύγει απ' την επίγεια ζωή βρίσκεται στην αγκαλιά του Θεού, η ανθρώπινη θλίψη για τον αποχωρισμό των αγαπημένων μας είναι δεδομένη. Ιδιαίτερα σε τόσο απροσδόκητες συνθήκες, είναι απερίγραπτη. 'Οταν μάλιστα πρόκειται για όσους στερούνται τα νέα βλαστάρια τους, δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν την οδύνη και το σπαραγμό τους. Ούτε μπορεί κανείς να δώσει παρηγοριά στην ψυχή τους αυτές τις τραγικές στιγμές.

'Οπως πάντα, “κατόπιν εορτής”, μετά από κάθε ατύχημα, ακούγονται απ' όλους, ειδικούς και μη, συνεχή σχόλια για τα αίτια που το προκάλεσαν και διάφορες γνώμες για το ποιοί είναι υπεύθυνοι. 'Οσον αφορά τους εμπλεκόμενους, συνήθως εκφράζονται αλληλοκατηγορίες για το ποιός φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Σε αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχει μια αλυσίδα παραλείψεων που οδηγούν στο μοιραίο αποτέλεσμα.

Κανείς βέβαια δεν είναι αλάνθαστος. 'Ομως υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις που αν τηρούνται μειώνουν τις πιθανότητες σοβαρών σφαλμάτων και προβλημάτων που οι συνέπειές τους επηρεάζουν τη ζωή πολλών άλλων συνανθρώπων μας.

Και πρώτ' απ' όλα η ευσυνειδησία του καθ' ενός μας όταν αναλαμβάνουμε οποιοδήποτε έργο, από το πιο ασήμαντο μέχρι το πιο σοβαρό. Η συναίσθηση του χρέους μας, η υπευθυνότητά μας και η προσπάθειά μας να κάνουμε το καλύτερο δυνατό, σε όποια θέση και αν βρισκόμαστε. 'Οπως λένε, για όλα είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε το καθήκον κάθε στιγμής.

Στη χώρα μας ανέκαθεν υπήρχε και δυστυχώς εξακολουθεί να υπάρχει η παθογένεια της έλλειψης αξιοκρατίας. Προσλήψεις χωρίς αδιάβλητους διαγωνισμούς, ρουσφέτια από όλα τα κόμματα, ανάληψη θέσεων χωρίς τα απαιτούμενα προσόντα, επιπολαιότητα και ανευθυνότητα από τους προϊσταμένους και τους κατώτερους υπαλλήλους.

Σ' αυτό όλοι μας είμαστε συνυπεύθυνοι. Αν επιδιώκουμε θέσεις που δεν είμαστε άξιοι ν' αναλάβουμε, αν παραβλέπουμε επισημάνσεις προβλημάτων και υποδείξεις για τη βελτίωση συστημάτων, αν γενικά αδιαφορούμε για την καλύτερη λειτουργία της υπηρεσίας μας και παραμελούμε τις υποχρεώσεις μας. Αυτό βέβαια ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για τους πολιτικούς που έχουν την υποχρέωση να παρακολουθούν συνεχώς τους τομείς που προϊστανται και να ενδιαφέρονται για την κάλυψη των τυχόν ελλείψεων.

Τέλος η Δικαιοσύνη να μένει ανεπηρέαστη από συμφέροντα και πολιτικές αλλά οι δικαστικές αποφάσεις να αποδίδουν αμερόληπτα τις ευθύνες στους πραγματικά υπεύθυνους. Αποφάσεις που αφορούσαν την τραγωδία της πυρκαγιάς στο Μάτι ή το ναυάγιο του “Σάμινα” στην Πάρο άφησαν πολλά ερωτηματικά.

Ας ευχηθούμε ολόψυχα να μην υπάρξουν άλλα παρόμοια τραγικά δυστυχήματα ούτε στην πατρίδα μας ούτε στον υπόλοιπο κόσμο. Και ας ζητούμε την προστασία του Θεού ανά πάσα στιγμή για τους δικούς μας αλλά και για όλους τους συνανθρώπους μας.

Κ. Ρ.