«…ΤΑΦΟΣ ΑΝΕΩΓΜΕΝΟΣ Ο ΛΑΡΥΓΞ ΑΥΤΩΝ, ΤΑΙΣ ΓΛΩΣΣΑΙΣ ΑΥΤΩΝ ΕΔΟΛΙΟΥΣΑΝ»

Ο μέγας Kant είχε γράψει. Δύο πράγματα εγείρουν θαυμασμό. Ο έναστρος ουρανός και ο ηθικός νόμος.

Εγώ έρχομαι στις σύγχρονες μέρες της εθνικής μας ποταπότητος να γράψω ταπεινά. Απορώ και εξίσταμαι όταν γίνομαι ακροατής και δέκτης δηλώσεων συγχρόνων πολιτικών. (Ελλήνων;)

Εκπροσώπων της διπροσωπίας-δολιότητος.

«Ὃτι οὐκ ἐστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήθεια καί ἡ καρδία αὐτῶν ματαία.»

Αμέσως αναρωτιέμαι. Τι θέλουν πάλι να… περάσουν; Από την μία πλευρά η πρόταση του πρωθυπουργού να διαθέσουν οι βουλευτές το 50% του μισθού τους για βοήθεια-ενίσχυση του ταμείου του κορωνοϊού (πολύ σωστή και απόλυτα δεκτή), από την άλλη όμως η καθιερωμένη ετήσια οικονομική επιχορήγηση των κομμάτων παραμονή-ανήμερα της μεγάλης εορτής της Χριστιανοσύνης του Ευαγγελισμού, της μεγάλης εθνικής εορτής του 1821 και της παράλληλης πανδημίας.

Δεν αμφισβητεί κανείς την χρονική καταλληλότητα της τελευταίας ανακοίνωσης. Ήταν σοβαρότατο εθνικό θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα τους πολίτες και έπρεπε ν’ ανακοινωθεί μία εξ’ ίσου σοβαρή ώρα και μέρα.

Πείτε μου; Πώς ν’ αντικρύσω με εμπιστοσύνη, σοβαρότητα και ελπίδα όλα τ’ αναστήματα που απαρτίζουν το ελληνικό κοινοβούλιο, όταν μέρες ιερές-εορταστικές-μνήμης και παράλληλης εθνικής συμφοράς-περιπετείας αυτοί μεθοδεύουν κενά και πάνε να τα καλύψουν με λεκτικά καρυκεύματα προς εντυπωσιασμό και χωρίς φυσικά να έχουν κάποια δέσμευση; Ως πότε θα συνεχίζεται το τροπάριο του φτηνού λαϊκισμού ή ορθότερον της εθνικής προδοσίας; Δεν αναφέρομαι καθόλου στους νόμους που ψήφισαν αυτές τις ώρες και εδραιώνουν τον προ πολλού σχεδιασμένο εποικισμό της Ελλάδος. Επί τέλους ας όδευε και αυτή η περιβόητη επιχορήγηση υπέρ των ψηφοφόρων τους, των χειμαζομένων πολύπλευρα πολιτών.

Ήταν της παρούσης στιγμής η εν λόγω ανακοίνωση;

Κατά τ’ άλλα «ὁ ποιμήν ὁ καλός τίθησιν τήν ψυχήν αὐτοῦ ὑπέρ τῶν προβάτων». Μήπως όμως ο ποιμήν είναι λύκος; Μήπως δεν είναι ένας και πρόκειται περί αγέλης;

Η αρχική μου όμως απορία έρχεται και επιτείνεται, όταν ακούω δήλωση βουλευτού του ΚΚΕ της Λιάνας Κανέλλη στην οποία με ωμή προκλητικότητα ισχυρίζεται ότι δεν γίνεται χορηγός των ψηφοφόρων της.

Όπως είπε «Δεν βοηθώ με την τσεπούλα μου».

Κακώς όμως έχω απορία για την συγκεκριμένη δήλωση, καθότι η γνήσια θεώρηση και έκφραση του ελληνικού κομμουνισμού είναι: «Κομμουνισμός όχι για εμάς, αλλά για τους άλλους.» Το απέδειξε αυτό περίτρανα και το παρελθόν, αλλά και το παρόν. Κατά τα άλλα η επανάσταση του 1821 για τους προηγούμενους ήταν ταξική. Ξεσηκώθηκε η λαϊκουριά εναντίον των λεφτάδων της πλουτοκρατίας. Άσχετα αν αυτοί οι λεφτάδες έδωσαν και την περιουσία τους όλη και την ζωή τους χάριν του ταξικού αγώνος. Σ’ αναλόγους συγχρόνους λεφτάδες ανήκετε και εσείς Λιάνα Κανέλλη στα χρόνια σας και το βασικότερο είστε αποδόχος της φορολογίας της τιμημένης λαϊκουριάς. Περιμένετε λοιπόν μία σύγχρονη ταξική επανάσταση και αντιμετωπίστε τώρα και εσείς σαν προνομιούχος τις … συνέπειες.

Δυστυχώς όμως όλες οι ανώτερες ιθύνουσες κοινωνικές τάξεις είστε ίδιες από άκρα αριστερά έως άκρα δεξιά. Κατά τον πλέον αισχρό και ανίερο τρόπο καταπιέζετε τους κατώτερους και απομυζάτε το αίμα και τον ιδρώτα τους.

Κοινή θεώρηση του πολιτικού κατεστημένου είναι το ομώνυμο οικονομικό βόλεμα, δοξαστικό βόλεμα με παράλληλη οικογενειακή επαγγελματική τακτοποίηση μέχρις εσχάτης γενεάς.

Οι θεατρινίστικες κονταρομαχίες σας στη βουλή και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έρχονται να θολώσουν τα ήδη ελώδη νερά του βίου σας και να σκεπάσουν την ολική ψυχοσωματική γύμνια σας μπρος στα πρόβατα-την ανθρώπινη μάζα. Στα παρασκήνια εκτυλίσσεται το σενάριο της μεταξύ σας φιλίας-συνεννόησης-συνεταιρισμού για την εκμετάλλευση της λαϊκουριάς. Είναι δε τόσο παλιό το δόγμα αυτό που το είχε διατυπώσει με παραστατικό τρόπο (βλέπε λεξιλόγιο ποιμαντικό) ο τότε Ευάγγελος Αβέρωφ «Όταν το πρόβατο φύγει από το κοπάδι (βλέπε μαντρί) το τρώει ο λύκος.» Άρα μεγάλοι, περήφανοι εθνοπατέρες, γνήσιο προϊόν της φτωχής Ελλάδος μείνετε στα κοπάδια των κομμάτων σας και υπηρετείστε πιστά τα ξένα συμφέροντα. Η παραίτησή σας από την θέση που κατέχετε και η ανάλογη απόσχιση σας από το κόμμα που υπηρετείτε για λόγους εθνικούς ανήκει σε πολιτικούς άνδρες με ήθος και ευλάβεια στην ιστορία. Εσείς απέχετε πόρρω αυτής της ιδιότητος. Στα χρόνια που ζω, είδα ελαχιστοτάτους τέτοιους άνδρες να παραιτούνται για λόγους συνειδησιακούς και λόγους ευθύνης προς τους ψηφοφόρους τους. Μούντζωσαν το αισχρό κατεστημένο και γύρισαν στις ταπεινές και τίμιες εργασίες τους έχοντας καθαρό το μέτωπο. Τους τιμώ και τους παραδέχομαι σεβόμενος την ηρωική πράξη τους, γιατί αποδεικνύουν ότι δεν έλειψε το γνήσιο εθνικό έρμα.

Κατά τ’ άλλα εμείς οι πολίτες συνεχίζουμε καθεύδοντες. Συνεχίζουμε ν’ αποτελούμε το άβουλο βάθρο στο οποίο πατώντας οι ξέφρενοι-άνανδροι εξουσιαστές υλοποιούν τα σχέδια των σκοτεινών κέντρων.

Κι όμως οι ρήσεις των αγωνιστών του 1821 είναι πρόσφατες και δεν πρέπει να ταφούν επειδή το θέλουν οι ανθέλληνες Έλληνες.

«Άμα εσείς δε νιώσετε Ελλάδα στο πετσί σας, άμα δεν τους τεντώσετε τους ώμους τους γερτούς και τα κεφάλια τα σκυμμένα χάμω, μήτε εσείς μήτε και τα παιδιά σας θα δουν ξανά κατάματα τον ήλιο.»

«Καλά, τα αυτιά και μάτια, σας τα φλομώσανε ταξίματα και κούφια λόγια μα η ψυχή σας δεν αφουγκράζεται τούτον τον τόπο που βογγάει; Τούτη τη γη που αναστενάζει; Σας σέρνουν απ’ τη μύτη ξοπίσω οι παράδες. (Πάνε και αυτές, άσχετα που υπάρχουν όπως είπε κάποιος απ’ αυτούς.)

Ξυπνάτε! Ξυπνάτε, γιατί αλλιώς χαράμι πάνε οι κόποι μας.»

Πού είσαι μεγάλε Θεόδωρε να δεις οι κόποι σου τι τόπο… έπιασαν.

Οι οικογένειες στηρίζουν τα οικονομικά ασθενή μέλη τους. Δεν κερδοσκοπούν εις βάρος τους. Οι οικογένειες δεν ταπεινώνουν και δεν κατασπαράζουν.

Κι όμως έχουμε ταπείνωση και κατασπάραγμα και εκ των έξω και εκ των έσω.

Άσε που η μαύρη αγορά έκανε την εμφάνιση της ύστερα από πολλά χρόνια ειδικά στα είδη διατροφής. Πρέπει να θυμηθούμε τα ένδοξα χρόνια του παρελθόντος εκεί που είναι διδακτικά και μας συμφέρει.

Λοιπόν πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα πάντα γίνονται κατά παραχώρησιν του Θεού, ο οποίος όταν αποφασίσει να δράσει είναι σε θέση ν’ αποκαταστήσει την διασαλευθείσα τάξη.

Του Κυρίου η σωτηρία….

Όσο πιο γρήγορα το νιώσουμε μέσα μας, τόσο πιο γρήγορα θα λυτρωθούμε. Το τελευταίο δε και ουσιαστικό της παρούσης καταστάσεως είναι.

Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας. Αντιθέτως προσευχηθείτε στον Κύριο ειδικά τις μέρες που πλησιάζουν πιο έντονα και με βαθεία πίστη.

«Πρόσθες αὐτοῖς κακά Κύριε τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς».

 

Αρίσταρχος

 

Κορυφή