Γεια σου αγόρι μου!

  Ζητώ συγγνώμη που δεν μιλήσαμε τόσο καιρό. Δεν δικαιολογούμε, αλλά τώρα και κάμποσο καιρό δεν ήμουν καλά. Θυμάσαι τι στεναχώριες περνούσα τα Χριστούγεννα; Αυτές οι στεναχώριες λοιπόν έγιναν μεγαλύτερες. Και τώρα ακόμα, που σου γράφω, δεν είμαι καλά, αλλά από τη μια συνήθισα, από την άλλη προσπαθώ να το πάρω απόφαση, ότι τίποτα που προέρχεται από την γη, δεν διαρκεί για πάντα, αν δεν πολεμούν οι άνθρωποι να το κρατήσουν.

  Ακόμη πατέρας ή μητέρα μπορεί να σ' αφήσουν, κόρη και γιος να σε παρατήσουν. Μόνο ο Θεός δεν μας παρατάει, όσο τον αφήνουμε να ζει μέσα στις καρδιές μας. Είναι ο μόνος που με απόλυτη σιγουριά δεν πρόκειται να μας προδώσει ποτέ, που δεν πρόκειται να μας απογοητεύσει ποτέ.

  Το δικό μου λάθος ήταν ότι επί κάμποσο καιρό τον ξέχασα τον Θεό. Όχι ότι τον ξέχασα τελείως, αλλά δεν προσευχόμουν ενώ θα έπρεπε. Δεν πήγαινα τακτικά στην εκκλησία, ενώ θα έπρεπε. Δεν θυμόμουν ότι ο Θεός βλέπει κάθε πράξη και σκέψη μου.

  Αν μπορούσαμε να θυμόμαστε κάθε στιγμή της ζωής μας τον Θεό, όχι μόνο δεν θα κάναμε τόσες πολλές αμαρτίες (να ξέρεις ότι αμαρτίες μπορεί να κάνει κάποιος και με το μυαλό και την καρδιά του, όχι μόνο με την πράξη), αλλά και θα νιώθαμε πάντα πολύ πιο όμορφα, γιατί θα είχαμε τον Θεό πάντα μέσα στην καρδιά μας. Και ο Θεός είναι ευτυχία, είναι χαρά, είναι αγάπη. Δεν μας εγκαταλείπει ποτέ ο Θεός. Εμείς τον εγκαταλείπουμε και κάνουμε χώρο στις καρδιές μας για λυπηρά και άσχημα πράγματα. Να ξέρεις, ότι για ό,τι άσχημο και αν αισθανόμαστε, πάντα αυτό φταίει ότι ξεχάσαμε τον Θεό. Αν δεν τον ξεχνάμε, τίποτα δεν μπορεί να μας πληγώσει, γιατί στην ουσία, σημασία έχει μόνο να έχουμε τον Θεό στην καρδιά.

  Ο Χριστός είπε, ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους. Αυτό σημαίνει ότι, ή έχουμε τον Θεό στην καρδιά μας ή τον διάβολο.

  Δυστυχώς κι εγώ το είχα ξεχάσει αυτό και άφησα να με στεναχωρούν πράγματα που δεν έπρεπε. Όταν ελπίζεις σε πράγματα του κόσμου και ξεχνάς τον Θεό, αυτομάτως ελπίζεις στον κύριο αυτού του κόσμου, και ο άρχοντας αυτού του κόσμου είναι ο διάβολος. Φυσικά, όλα αυτά, δεν τα κάνεις επίτηδες, αλλά οι συνέπειες έρχονται έτσι κι αλλιώς.

  Ευτυχώς τα θυμήθηκα όλα αυτά και άλλαξα και πάλι τακτική. Προσεύχομαι πιο συχνά, πηγαίνω στην εκκλησία, διαβάζω Αγία Γραφή και διάφορα ορθόδοξα βιβλία... και γενικά προσπαθώ με τη ζωή μου να μην κάνω τον Θεό να στεναχωριέται. Και ξέρεις τι κατάλαβα; Κατάλαβα ότι νιώθω ήδη πολύ καλύτερα. Ελπίζω στον Θεό και ο Θεός μου έδωσε και πάλι δύναμη και χαρά.

  Από όλα αυτά που σου έγραψα, θα ήθελα πολύ να σε βάλω σε σκέψεις. Θέλω να σκεφτείς ότι ο Θεός μας δίνει τόσα πολλά κάθε μέρα· ζωή, τροφή, στέγη, στοργή... Εμείς τι του δίνουμε; Πόσα του δίνουμε; Τον ευχαριστούμε πάντα; Θέλω πολύ να το κάνεις συνήθεια να προσεύχεσαι τουλάχιστον κάθε πρωί και κάθε βράδυ. Και πριν από κάθε φαγητό να λες το «Πάτερ Ημών» και μετά να ευχαριστείς τον Θεό για όλα αυτά που σου δίνει. Να λες συχνά κάθε μέρα «Δόξα σοι ο Θεός» ... όποτε το θυμάσαι ... όσο πιο συχνά μπορείς.

  Και όπως είπαμε, το πρωί και το βράδυ οπωσδήποτε το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ κάθε πρωί και κάθε βράδυ. Να επιμένεις πολύ· να πηγαίνεις επίσης τουλάχιστον κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, δίχως εξαίρεση και να κοινωνείς.

  Χρειαζόμαστε τον Χριστό στην ζωή μας, αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα. Αυτός είναι η ελπίδα μας, αυτός η χαρά και η αγάπη μας. Αυτός έδωσε τα πάντα για εμάς, κατέβηκε από τον ουρανό, δέχτηκε να πάρει ανθρώπινο σώμα για χάρη μας και να θυσιαστεί για να μπορούν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας. Μας αγαπάει τόσο πολύ, που δεν το χωράει ο νους μας. Ας του δίνουμε και εμείς τουλάχιστον αυτά που μπορούμε. Δεν τα έχει ανάγκη φυσικά... ο Θεός τίποτα δεν έχει ανάγκη, αλλά να μη του δείξουμε την αγάπη μας με την ζωή μας, υπακούοντας στις εντολές του;

  Είναι τόσο απλά αυτά που ζητάει και όλοι μας οφείλουμε να προσπαθούμε πάντα να τον κάνουμε να χαίρεται για εμάς και να λέει στον διάβολο: «Για δες! Δεν κατάφερες να πάρεις όλους τους ανθρώπους με το μέρος σου»!

  Αν τα κάνεις όλα αυτά συνήθεια στην ζωή σου, δεν θα υπάρχει τίποτα που να σε στεναχωρεί. Θα έχεις τον Θεό στην καρδιά σου και θα νιώθεις πάντα υπέροχα.

  Σ' αγαπώ πολύ παιδί μου,

  Ο πατέρας σου.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ