Μετά την δολοφονία του υιού Άδερ και την ανάληψη της εξουσίας από τον Αζαήλ στην Συρία, η αγία Γραφή μας κάνει λόγο για τον Ιωράμ τον διάδοχο του Ιωσαφάτ στο βασίλειο του Ιούδα. Στο πέμπτο έτος της βασιλείας του Ιωράμ του υιού του Αχα­άβ στο Ισραήλ και ενώ ήταν ακόμη ο Ιωσαφάτ στο θρόνο του Ιούδα, έγινε συμβασι­λεύς ο υιός του Ιωσαφάτ Ιωράμ. Έτσι για διάστημα οκτώ ετών που κράτησε η βασι­λεία του οι βασιλείς του Ισραήλ και του Ιούδα είχαν το ίδιο όνομα. Ο Ιωράμ, ήταν υιός ευσεβούς βασιλέως, αλλά είχε ως γυναίκα την κόρη του Αχαάβ και της Ιεζάβελ, την Γοθολία. Δυστυχώς παρασυρόταν από αυτήν και έτσι το βασίλειο του Ιούδα κα­τρακύλησε και αυτό στην ειδωλολατρία. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στα συνοικέσια να υπάρχει ταυτότης φρονημάτων και αντιλήψεων επί θεμάτων πίστεως και ηθικής. Εάν δεν υπάρχει, όσα άλλα προσόντα κι αν υπάρχουν στον άλλο σύζυγο δεν πρέπει να προχωρούμε στο γάμο, διότι ο γάμος είναι μέσο για την αγιότητα και όχι επίγειος, ανθρωποκεντρικός σκοπός, απλά για να βρούμε την υλική ευδαιμονία και άνεση. Και δεν πρέπει χάριν της ευδαιμονίας και της ανέσεως στον γάμο να θυσιάζουμε τις αρ­χές μας και τα πιστεύω μας.

Για τον Ιωράμ και την πολιτεία του εκτενώς μας μιλά το βιβλίο Β´ Παραλειπο­μένων στο 21° κεφάλαιο. Εκεί μας αναφέρει ότι είχε έξι αδέλφια, τα οποία ο Ιωράμ, όταν στερεώθηκε στον θρόνο του, τα δολοφόνησε όλα! Επίσης δολοφόνησε και αρκε­τούς από τους άρχοντες του λαού. Εδώ φαίνεται ότι εκτός από την γυναίκα του, που συνετέλεσε να οδηγήσει το κράτος του στην ειδωλολατρία, και ο χαρακτήρας του, συνέτεινε, διότι δεν είχε τίποτε ωραίο και ηθικό. Ήταν ο άνθρωπος του σκότους.

Επί της βασιλείας του επαναστάτησαν οι Ιδουμαίοι που ήταν φόρου υποτελείς στους Ιουδαίους από τον Δαυΐδ μέχρι και τον Ιωσαφάτ και η πόλη Λομνά, η οποία και έγινε ιδιαίτερο βασίλειο. Η Λομνά επαναστάτησε, επειδή εγκατέλειψε ο Ιωράμ τον αληθινό Θεό. Πάντως ο Θεός δεν επέτρεψε να καταστραφεί η δυναστεία που δη­μιούργησε ο Δαυΐδ, διότι έτσι είχε υποσχεθεί, ώστε από την οικογένεια του Δαυΐδ να γεννηθεί ο Μεσσίας.

Ο Ιωράμ εν τέλει πέθανε από αθεράπευτη ασθένεια στην κοιλιά, που του έδωσε ο Κύριος. Κανένας δεν τον έκλαψε ούτε τον τίμησε. Τον έθαψαν στα Ιεροσόλυμα, αλλά όχι στους τάφους των βασιλέων. Μετά από αυτόν βασίλευσε ο υιός του Οχοζί­ας, ο οποίος ήταν ο μικρότερος υιός του, διότι τους μεγαλύτερους αδελφούς του τους σκότωσαν Άραβες και Αλιμαζονείς ληστές. Βλέπουμε εδώ όπως εκείνος σκότωσε τους άλλους αδελφούς του, έτσι επιτρέπει ο Θεός και ληστές σκοτώνουν τα παιδιά του και αφήνουν μόνο ένα, τον μικρότερο. Ο Οχοζίας συνέχισε την ασεβή τακτική του πατέρα του και της μητέρας του. Οχοζία είχε και ο Αχαάβ όπως είδαμε προηγου­μένως, ο οποίος βασίλευσε στο Ισραήλ μόνο δύο χρόνια. Και ο Οχοζίας ο υιός της Γοθολίας βασίλευσε μόνο ένα χρόνο. Ο Ιωράμ, ο βασιλεύς του Ισραήλ και θείος του, τον έπεισε να λάβει μέρος στον πόλεμο εναντίον του Αζαήλ, του νέου βασιλιά της Συρίας, όπως είχε λάβει μέρος και ο παππούς του Ιωσαφάτ στον πόλεμο που έκανε ο Αχαάβ εναντίον των Σύρων και στον πόλεμο που έκανε ο Ιωράμ ο θείος του εναντίον των Μωαβιτών. Στον πόλεμο αυτό κατά των Σύρων τραυματίστηκε ο Ιω­ράμ και επέστρεψε στην Ιεζ­ράελ για να θεραπευθεί. Ο Οχοζίας έσπευσε να τον συνα­ντήσει και αυτό θα είναι και το δικό του τέλος, όπως θα φανεί στην συνέχεια.

Ο Ελισαίος, ο οποίος προγνώρισε στον Αζαήλ ότι θα γίνει βασιλιάς της Συρίας, αναλαμβάνει τώρα να χρίσει τον Ιού, στρατηγό του βασιλιά του Ισραήλ Ιωράμ, ως διάδοχό του. Ήλθε ο καιρός που προφήτεψε ο προφήτης Ηλίας να καταστραφεί η οι­κογένεια του Αχαάβ. Ο Ελισαίος δεν μεταβαίνει ο ίδιος στον Ιού, διότι ίσως θέλει η χρίση να γίνει μυστικά και ανεπίσημα. Ο Θεός ενεργεί χωρίς θόρυβο και τυμπανο­κρουσίες. Στέλνει λοιπόν ένα μαθητή του προφήτη και του λέγει να μεταβεί στην πόλη Ρεμώθ της περιοχής Γαλαάδ, μία πόλη ζωτικής σημασίας για τους Ισραηλίτες που κατοικούσαν ανατολικά του Ιορδάνη, διότι ήταν φρούριο που τους υπεράσπιζε από τις επιθέσεις των Σύρων. Εκεί βρισκόταν ο Ιού ως εκπρόσωπος του βασιλιά της χώρας του και ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει νέα επίθεση των Σύρων. Τι περίεργο αυτός που υπεράσπιζε τα συμφέροντα του βασιλιά και τον εκπροσωπούσε θα λάβει τώρα εντολή από τον Θεό να πολεμήσει εναντίον του βασιλιά του.

Ο Ελισαίος προστάζει τον μαθητή του να πάρει ιδιαιτέρως τον Ιού, σ' ένα απόμερο δωμάτιο και χύνοντας λάδι από το δοχείο στο κεφάλι του να τον χρίσει βασιλιά του Ισραήλ στο όνομα του Κυρίου. Επίσης να του πει ότι ο Κύριος τον αναθέτει να εξολο­θρεύσει όλη την βασιλική οικογένεια του Αχαάβ, και μάλιστα τους άρρενες απο­γόνους, και έτσι να εκδικηθεί τους δούλους του Θεού, προφήτες και άλλους, που φόνευσε η Ιεζάβελ. Θα του πει ότι ο Θεός θέλει να καταστραφεί η οικογένεια του Αχαάβ, όπως κατέστρεψε τις οικογένειες των εξωμοτών βασιλέων Ιεροβοάμ υιού του Ναβάτ και Βαασά υιού του Αχιά. Και να του ανακοινώσει ότι τα πράγματα θα έλ­θουν έτσι που την Ιεζάβελ θα την φάνε τα σκυλιά, διότι δεν θα υπάρχει κανείς να την θάψει στην περιοχή της πόλεως Ιεζράελ, εκεί που βρισκόταν το αμπέλι του Να­βουθαί. Αμέσως μετά να φύγει το ταχύτερο από το δωμάτιο, χωρίς να πει τίποτα πε­ρισσότερο.

Ο νεαρός προφήτης πήγε στην πόλη Ρεμμώθ της περιοχής Γαλαάδ, βρήκε τον Ιού, τον έχρισε βασιλιά, του ανήγγειλε τι θέλει ο Κύριος από αυτόν και αμέσως έφυγε, όπως του είπε ο Ελισαίος, χωρίς να δώσει περισσότερες εξηγήσεις. Ο Ιού εξήλθε από το δωμάτιο και συνάντησε τους συναδέλφους του αξιωματικούς του βασιλιά Ιωράμ. Εκείνοι τον ρώτησαν· «Τί ήθελε αυτός ο επιληπτικός; Τι σου είπε;». Εκείνος στην αρχή προσπάθησε να τους αποφύγει. Όταν όμως εκείνοι επέμεναν τους αποκάλυψε ότι τον έχρισε βασιλιά του Ισραήλ. Αμέσως εκείνοι άπλωσαν τους μανδύες τους κάτω στο δάπεδο εις ένδειξη υποταγής και σάλπισαν με την κερατίνη σάλπιγγα ότι βασιλιάς τώρα είναι ο Ιού. Τότε ο Ιού τους είπε· «Αν με αναγνωρίζετε ως βασιλιά και συμφωνείτε με την απόφαση του Θεού φροντίστε να μη φύγει κανείς από εδώ και με­ταβεί στην Ιεζράελ, όπου θεραπεύεται ο Ιωράμ από τα τραύματά του».

Στο σημείο αυτό παρατηρεί κανείς η κατάσταση που επικρατούσε να αλλάζει εντε­λώς με την επίδραση βεβαίως του Θεού. Οι αξιωματικοί, που κορόιδεψαν τον προφή­τη σαν τρελλό, αμέσως αναγνωρίζουν την χρίση και την εντολή του και υποτάσσο­νται χωρίς δισταγμούς και περισσότερες εξηγήσεις στα όσα εξήγγειλε. Όταν θέλει ο Θεός τα πάντα αλλάζουν ραγδαία και απροσδόκητα.

ΑΡΧΙΜ. ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ