ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2004
ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ

 Ο Ιησούς Χριστός απευθυνόμενος προς τους μαθητάς αυτού λέγει· «Πορευόμενοι δε κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών, ασθενείς θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς εγείρετε, δαιμόνια εκβάλετε, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δώτε».

 Σεβασμιώτατε πάτερ και δέσποτα, σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.

 Αυτή την παραγγελία έδωκε ο Ιησούς Χριστός εις τους μαθητάς αυτού και τούτοι βιώνοντας το εν Χριστώ ήθος και έχοντας ως υπόδειγμα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, επορεύθησαν εις χώρες μακρινές δια να κηρύξουν τον λόγο, το ευαγγέλιο και την αλήθεια του Θεού.

 Αισθάνομαι σήμερα την ιδιαίτερην χαράν να αναλάβω τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης, η οποία πρωτοδόθηκε από τον ίδιο τον Κύριον, εις μεν τους αποστόλους, εις δε τους ευαγγελιστές, εις δε τους προφήτες και διδασκάλους προς καταρτισμόν των αγίων, εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού.

 Όπως μας λέγει το ευαγγέλιο· «Ός αν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος».Ο Χριστός, ως κεφαλή της Εκκλησίας, μας έδωκε το παράδειγμα· ως δούλος ανάμεσά μας ήρθε, όχι δια να εξυπηρετηθεί, αλλά δια να εξυπηρετήσει και έδωκε την ζωή του θυσία δια την σωτηρία των ψυχών ημών.

 Σύμφωνα μ’ αυτά, σαν μέλος του σώματος του Χριστού αφιέρωσα ένα χρονικό διάστημα της ζωής μου, μακριά από την οικία μου, μακριά από τους φίλους μου, μακριά από την σύζυγό μου δια την διακονία της Ορθοδοξίας, η οποία είναι σώμα Χριστού δια την εξυπηρέτηση του λαού του Θεού.

 Βεβαίως, το να γίνει κανείς κληρικός είναι μία πολύ ωραία και ευλογημένη απόφαση, αλλά επίσης είναι ένας δρόμος όπου υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Προπαντός με τις αποστολικές ενέργειες οι οποίες έχουν ξεκινήσει να γίνονται εδώ και μερικά χρόνια στις χώρες της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, όπως στην Αϊτή από όπου κατάγομαι, στην Μαρτινίκα, στην Κολομβία, στην Κούβα και στις άλλες περίπου δεκαοκτώ περιοχές της Ιεράς Μητροπόλεως Παναμά και Κεντρώας Αμερικής.

 Σεβασμιώτατε με την σφραγίδα του βαπτίσματός μου, αναγεννήθηκα και έγινα μέλος της Εκκλησίας του Χριστού· από κει και πέρα ξεκίνησα να πολεμώ δια την σωτηρία της ψυχής μου, αλλά και των αδελφών μου, μέσω της συμπεριφοράς μου. Εν τούτοις σήμερα είναι μια μεγάλη και ευλογημένη μέρα στη ζωή μου, είναι μια μέρα όπου θα γίνει ένα βήμα παραπάνω στη ζωή μου αλλά και στην Ορθόδοξη Εκκλησία, κυρίως εις την πορεία της Ιεράς Μητροπόλεως Παναμά και Κεντρώας Αμερικής. Είναι λοιπόν η μέρα κατά την οποία θα κατέλθει η θεία χάρη δια να εισέλθω στο τριπλό αξίωμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, μία εξουσία που δεν είναι υλική ούτε κοσμική αλλά πνευματική, είναι διακονία αγάπης, είναι εξουσία προς οικοδομήν και όχι εξουσία προς καθαίρεσιν ούτε καταστροφή, είναι η ίδια η εξουσία που δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριον Ιησού στους αποστόλους. Όπως αναφέρει ο απόστολος των εθνών Παύλος «Δια ταύτα απών γράφω, ίνα μη αποτόμως χρήσωμαι κατά την εξουσίαν ήν ο Κύριος έδωκέ μοι εις οικοδομήν και ουκ εις καθαίρεσιν».

 Αισθάνομαι αυτήν την στιγμή, Σεβασμιώτατε, την μεγάλη μου χαρά να σας ευχαριστήσω που εξαιτίας σας γνωρίζω την Ελλάδα, από όπου προήλθε ο λόγος και η αλήθεια του Θεού. Σας ευχαριστώ που με τις προσπάθειές σας θα γίνει πραγματικότητα ο σκοπός και το όραμά μου, που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά να αποκτήσω μία θεολογική και λειτουργική αντίληψη, βιώνοντας την ορθοδοξία, προκειμένου να κατηχηθεί ο λόγος και η αλήθεια του Θεού σε τόπους στους οποίους δεν πέτυχαν να φτάσουν οι αποστολικοί πατέρες της αγίας μας Εκκλησίας, δια να βιωθεί η μυστηριακή χάρη της Ορθοδοξίας.

 Σας ευχαριστώ και σας ευγνωμονώ που με τις πατρικές σας ευχές και την αγάπη σας γίνεται δυνατόν να είμαι στη Ελλάδα, προκειμένου να ζώ την ορθοδοξία, η οποία αποτελείται από την υπομονή, την αγάπη την αληθινή, την ελπίδα, την ταπείνωση και την περιφρόνηση απέναντι στο διάβολο με τα έργα του. Και αυτά νομίζω ότι είναι τα πιο δραστικά χρήσιμα όπλα κατά την ταπεινή μου άποψη, για να μεταφερθεί ένα καινό πνεύμα στις χώρες της λατινικής Αμερικής, πράγμα το οποίο διψάει και αναζητεί ο λατινικός κόσμος με μεγάλη αγωνία.

  Επιτρέψτε μου, Σεβασμιώτατε, να εκφράσω λόγο ευχαριστίας στους συλλειτουργούς σας και στο μητροπολίτη της περιοχής ταύτης κ. Θεόκλητο, ο οποίος προσπαθεί να μας διευκολύνει στο ιεραποστολικό μας έργο, το οποίο δόθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό και συνεχίζουμε εμείς στη σημερινή μας εποχή. Τον ευχαριστώ που μας έδωσε την ευκαιρία να είμεθα εδώ σ’ αυτό τον τόπο όπου εορτάζει ο ελληνικός λαός, η αγία Σκέπη και εγώ.

 Ευχαριστώ το αιδεσιμολογιώτατο π. Βαρνάβα, ο οποίος έχει αφήσει το καθήκον του εκεί στην Αϊτή και ήρθε να μας προσφέρει τη συμπαράστασή του. Τον ευγνωμονώ που έχει αναλάβει την πνευματική μου φροντίδα από τότε που ήμουν κατηχούμενος μέχρι να φτάσω σε αυτό τι σημείο.

 Ευχαριστώ επίσης τον πανοσιολογιώτατο π. Πολύκαρπο καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, ο οποίος επίσης με βοηθάει πραγματικά στην πνευματική μου ζωή κατά την παραμονή μου εδώ στην Ελλάδα, καθώς και τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων και του Οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία, καθώς και άλλους από πολλά άλλα μοναστήρια που μου έδωσαν την ευκαιρία μα αντλήσω πολλά στοιχεία σχετικά με την ορθοδοξία.

 Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον ιεραποστολικό σύνδεσμο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», ιδιαίτερα δε τον κ. Γεώργιο Ασλανίδη, πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου, ο οποίος από την στιγμή που ήλθαμε στην Ελλάδα, μας βοηθάει πραγματικά για μια σωστή και άνετη ζωή.

 Ευχαριστώ όλο τον ελληνικό λαό για την φιλοξενία του, ιδιαιτέρως σε αυτούς που κατοικούν εις την Θεσσαλονίκη, οι οποίοι μας προσφέρουν την αγάπη και την συμπαράστασή τους, οι οποίοι μα προσφέρουν φαγητό και δώρα και άλλα απαραίτητα, που συνήθως μας προσφέρουν οι γονείς μας. Σας βεβαιώνω ότι ποτέ δεν θα χαθούν ούτε θα λησμονηθούν αυτές οι ευγενείς και πλούσιες προσφορές σας.

 Στέλνω επίσης ευχαριστία στους γονείς μου, που εξαιτίας της φροντίδας τους δεν ήμουν δυστυχισμένος να γίνω στρατιώτης για την καταστροφήν, αλλά για την οικοδομήν. Ευχαριστίες οφείλω και στην σύζυγό μου που είχε την καλή διάθεση να κατανοήσει ότι πρέπει για ένα χρονικό διάστημα να ζούμε ο ένας μακριά από τον άλλον για να ολοκληρώσω τις θεολογικές μου σπουδές, για να προχωρήσουμε με το έργο της ιεραποστολής προς δόξαν Κυρίου και σωτηρία ψυχών.

 Ευχαριστώ επίσης τους καθηγητές της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Θεσσαλονίκης, οι οποίοι κατά ένα σαφή τρόπο μας βοηθούν να μας γίνονται κατανοητά τα μαθήματα των ιερών ακολουθιών, καθώς και η ιστορία, η ουσία και το πνεύμα της αποστολικής, οικουμενικής και ορθόδοξης Εκκλησίας. Δόξα τω Θεώ.

  Σεβασμιώτατε, η χειροτονία μου που θα γίνει σήμερα σημαίνει ότι θα γίνω ιερό πρόσωπο, στρατιώτης και πρέσβης του Χριστού, και δεν αρκεί να αγωνισθώ μόνο μέσω της συμπεριφοράς μου αλλά πρέπει και ενεργός να είμαι, διότι «πίστις άνευ έργων νεκρά εστί».

 Η δική μου υπόσχεση αυτήν την στιγμή, Σεβασμιώτατε, είναι να φέρει καρπούς πολλούς η χειροτονία μου στα μέρη της Κεντρικής και λατινικής Αμερικής, ιδιαιτέρως στην Αϊτή. Αν και ο καλός στρατιώτης του Χριστού δεν έχει πατρίδα, αλλά προστατεύει όπου κυματίζει η σημαία της καθολικής, αποστολικής και οικουμενικής Εκκλησίας. Αμήν.

(π. Αθηναγόρας)
Baby Petit-Homme d’ Haiti.